We hebben een andere kast gekocht. Maar het ding staat, en staat goed. Dat was een goeie keus van mijn Lief. De oude kast moest leeg en uit elkaar. Hij gaat de deur uit onder het motto ‘functie elders’. Dan…
Ooit, lang geleden… Toen was er het ANWB-blad Promotor. Promotor had in de begindagen een prettige, onbevangen, wat wakkere insteek. Daarbij paste de bouw van de PromotorMotor. Dat was een op de Vehikel gekochte opknapper, een slordige XS650. Ik mocht de verbouwing helemaal naar eigen smaak doen.
Toen Honda ‘brommertjes’ ging maken trokken de Britse Bouwers wat geërgerd een wenkbrauw op: "Rare jongens, die Japanners. Maar gelukkig ziet iedereen dat het niets is en niets wordt."
Al zoekend op Internet kom je onder dit historische merk... bar weinig tegen over de kopkleppers. De sites van Ben van Helden en die van ons springen er nog het meest uit. En dat is raar voor zo'n groot merk. Aan de andere kant: de hele productie – en dat waren heel veel eenheden – was bedoeld voor de thuismarkt, voor de overheid en ambtenarij.
Na een gesprek met een Vlaamse collega sloeg die me joviaal op de schouder: “Maar wittege wadde gij zijt? Gij zijt ‘nen echte marginaal!” Een krabbelaar in de kantlijn. Ik zag het als compliment en voer de titel als geuzennaam. In een wereld die steeds dazer wordt en waarin voor een MV 600 viercilinder € 1.000.000 wordt gevraagd. Waar moderne motorfietsen juichend worden voorgesteld als ‘het ideale platform voor je smartphone'? Daar haak ik af. En tot mijn troost ben ik niet de enige vluchteling uit die wereld. Eerst uit geldgebrek en later uit overtuiging hebben een paar mensen en ik mild glimlachend verkozen onze liefde te richten op klassieke underdogs.
Dik een jaar geleden ontmoette ik een vage kennis. Ik herinnerde me hem als somber zoekende. Naar een relatie. “Ik dacht dat ik een hond moest nemen om leuke vrouwen te ontmoeten. Toen heb ik twee weken tijdens vakantie van vrienden op hun hond gepast. Dat beest piste in huis en heeft een kat gemold."
Onlangs zag ik bij een bevriende adverteerder een heel nette Yamaha XS650 uit 1977. Ik mijmerde weg. Zo’n XS is één van de weinige motorfietsen die ik ooit nieuw heb gekocht. Dat was na het beëindigen van een verkering.
Klassiekerliefde is doorgaans te herleiden tot je jeugd, jongensdromerijen en nostalgie. De motor van een familielid, een buurman of de motor uit een verhaaltje uit wat toen nog het enige Nederlandsse motorblad was: Het Weekblad Motor. Dat blad was in zwart-wit op krantenpapier gedrukt de 57ste jaargang, nummer 50 van 11 december 1970 kostte 65 cent. En op de omslag stond een close up van het motorblok van een Kawasaki 500 cc driecilinder. Daar achter zat zo’n indertijd hoogst naar waarde ingeschatte lezerstest onder de kop ‘538.908 km met de 500 cc Kawasaki Mach III.
Zijspancombinaties zijn de beste combinatie van de nadelen van auto’s en motorfietsen. Je kunt niet tussen de files door en je wordt toch nat. Maar waar zowat iedereen zorgeloos in een auto stapt, daar heerst er een breed gedragen voorzichtigheid ten opzichte van driewielers.
Tijdens een bezoek – met de auto, want binnendoor van Dieren naar Genemuiden op een klassiek zijspan met 23 Russische paardenkrachten was even een te lange rit – om wat gebruikte onderdelen te scoren bij onze Ural/Dnepr/M72 hofleverancier kwam de…