Tag Guzzi

Eindelijk een vondst voor mezelf! – column

Meisjes en vrouwen smelten vaak als ze jonge katjes/puppies of vergelijkbaar grut zien. Ik heb dat bij doorleefde, verweesde motorfietsen. Daarbij rij ik de laatste kwart eeuw privé Moto Guzzi (en Ural). Die insteek was blijkbaar opgevallen aan AMK-lezer PJ uit W. die we even zo noemen uit privacy overwegingen. Want je moet tegenwoordig met van alles rekening houden en in de schuur in W. staat nog meer leuks dan de verlaten Moto Guzzi Florida.

Automatische concepten

Klassiekerrijders zijn anders – column

Wij klassiekerrijders zijn toch anders dan moderne motorrijders. Hoe vriendelijk die ook kunnen zijn, rijden ze doorgaans braaf achter het pijltje van hun GPS aan op hun welhaast perfecte motoren. Tijdens lunchstops eten ze broodjes gezond en drinken ze Spa of cafeïnevrije koffie. Roken doen ze ook al niet meer. We hoorden van iemand die een trip van een week gepland had tot en met de locatie en tijd van lunchstops aan toe.

Modern times, ouwe mannenpraat

Of onze hobby over 25 jaar nog nieuwe aanwas kent? Geen flauw idee. Maar ik vrees het ergste. Ik heb de persmappen van 2021 gehad en de eerste complete tests gelezen. Motorrijden anno nu gaat blijkbaar voor 80% over electronica, hulpsystemen, connectiviteit en communicatie. En over het feit dat je onder de 100 pk toch wat minnetjes gemotoriseerd bent. Want je leest dan mild verbaasd: ‘Ondanks het feit dat deze motor slechts 105 pk heeft, heb je nooit het gevoel dat je vermogen tekort komt’.

Vroeger hadden we nog winters – column

Het is koud, nat donker. Het stormt en er komen natte klodders sneeuw omlaag. Mijn verstralers prikken verwijtend in de witte smurrie. Het is kwart voor elf als in ’22.45 uur’. Ik ben moe en helemaal alleen onderweg en op twintig minuten van huis. En ik moet enorm plassen. Het water staat me tot de lippen, maar voordat ik in deze ellende achter vijf lagen textiel mijn kouwelijke onderduiker heb gevonden? Ik moet er niet aan denken en geef wat meer gas.

Moto Guzzi V35: de kleinvee twin

In de milde trend ‘kleiner is fijner’ hebben we al meer kanttekeningen gemaakt omtrent het feit dat meer dan 1000 cc en (veel) meer dan 100 pk natuurlijk erg indrukwekkend kunnen zijn. Als je op zo’n dikke klassieker het gas opentrekt, nou… dan gebeurt er wat. Even alle emoties van het beheersen en bespelen van dat brute geweld daargelaten: Je wordt geflitst en bent de Sjaak.

Restaureren is investeren in verlies

Nou ja… bijna altijd. En we moeten er natuurlijk rekening mee houden dat de wereld gek is geworden. Maar toch. Toen ik de advertentie over de – natuurlijk weer – in een schuur gevonden Moto Guzzi V7 zag was ik meteen verliefd. Uit ervaring wijs geworden heb ik hem echter direct in het vergeetboek gestopt. Hij zal intussen zonder twijfel verkocht, of geadopteerd, zijn.

Column – Marktplaats? Laat maar…

Mijn Triumph en Hercules K125BW verschenen tamelijk onverwacht via de tamtam en kennissen, ‘uit het netwerk’. Dus zat ik opeens met ruimtegebrek. De insteek was dat de Triumph voor werk en zondagse ritten gebruikt ging worden en dat de Hercules de lokale boodschappenfiets en vervoer voor ritjes met mijn 125 cc zoon mocht worden.

The Italian way

Recentelijk is er dus een boodschappenklassieker bijgekomen. De meeste boodschapjes worden gedaan met het Ural zijspan. Maar voor snellere boodschapjes heb je natuurlijk iets rappers nodig. Met mijn jarenlange voorkeur voor oude grote Guzzi’s (ze zijn simpel en betrouwbaar, en rijden…