Door het leven van Jan van der Heide loopt een duidelijk herkenbare rode draad, waarbij hij eigen baas en dus zelfstandig wilde zijn. Het begon voor hem op 16-jarige leeftijd, toen hij in loondienst was bij de melkboer. Later werd hij eigenaar van een rijdende winkel die een begrip werd in het dorp. Toen hij de kans kreeg de SPAR winkel in het dorp over te nemen was dat zijn volgende geslaagde missie. Waarom deze weergave van zijn zakelijke activiteiten? Dit omdat hij dezelfde daadkracht toonde bij een zoektocht naar zijn ultieme auto: een Citroën DS.
Door: Dirk de Jong
In zijn schooljaren fietste Jan elke dag langs een handelaar in Buitenpost die veel ‘snoeken’ uit Frankrijk haalde voor de verkoop. Hij zag de DS al in gedachten voor de deur en verzon er een budget bij. Maar er was natuurlijk geen enkele garantie dat hij er ooit eentje zou kunnen hebben. Jan had zijn verlangen naar de ‘godin van de weg’ al vaker besproken met zijn vrienden. Die vrienden zagen op een brommertochtje een Citroën DS D Special staan in het dorp, de auto zag er netjes uit in zijn beige witte kleur. Logisch dat er snel een tip naar Jan ging. We spreken nu over de jaren 80, de DS met de letters AU in het midden was van 1974. Dus eigenlijk nog niet zo oud.
Oudere auto
En in die tijd was het gewoon een oudere auto en zeker geen status van een klassieker. De gespaarde 3.000 Hollandse guldens was nog wel een redelijk groot bedrag voor de Citroën DS. De gouden tip van zijn vrienden was het begin van de ontwikkeling van ongeneeslijke – maar onschuldige – liefde voor de Franse voiture. De DS werd alleen gebruikt voor zomerse ritjes en maakte niet veel kilometers. Wel werd hij ingezet voor reisjes naar Frankrijk met zijn vrienden. Die belevenissen zouden een boek kunnen vullen.
Toch jarenlange stilstand
Een mens maakt heel wat plannen in zijn leven, die vervolgens door omstandigheden een compleet andere wending nemen. Voor Jan was het werk als ondernemer tijdrovend en intens. De groei van het gezin zorgde ervoor dat de auto naar de achtergrond raakte en lange tijd stil bleef staan.
Citromobil in Utrecht (2008)
Dit bezoek in Utrecht werd bijzonder, want hij ontdekte een fraaie Citroën DS Pallas van 1973 (halfautomaat), die in 2000 werd geïmporteerd vanuit Frankrijk. Een schoonheid op wielen, vloeiende lijnen, ware luxe, een juweel in een zilveren uitvoering die een nieuwe eigenaar zocht. Het kloppend hart voor de DS was gelijk weer voelbaar! Er werd dus een bod gedaan, maar de verkoper was al in onderhandeling. Toch werd het achteraf een beetje bijzonder, want 14 dagen na Citromobil belde Jan nog eens met de eigenaar met de vraag of de auto al was verkocht. Dat de koop werd gesloten maken de foto’s wel duidelijk. We zijn nu 13 jaar verder en de fraaie DS wordt alleen zomers met enige regelmaat gebruikt voor kleine ritjes in de omgeving.
Op de praatstoel
Als de DS het onderwerp is dan is het luisteren naar Jan de meest voor de hand liggende bezigheid. Als hij zijn twee Franse voitures ziet staan (want zijn eerste liefde – de 98-AU-30 – is gebleven), dan wordt hij er nog steeds door aangetrokken als een wesp op zoetigheid. Op de vraag wat de bekoring is van het rijden in een Citroën DS wil Jan geen antwoord geven, want volgens hem maakt het verhaal dat wel duidelijk.
Lees ook nog:
– Citroën GS Pallas. Een mooie dag vol jeugdherinneringen
– Citroën CX Prestige Henri Chapron (1976), La Grande Dame
– Robert Opron. De Citroën jaren
– Citroën BX 14 aankoopadvies, eindelijk erkenning
– Citroën DS 20. Slapende godin
Prachtige auto Jan, ( e.a. ). Had zelf op mijn 17e al een D Super 5, met 5 bak en dubbele carb poorten. Mijn eerste ( auto ) liefde in bedreven….
Nóg steeds een vd mooiste automobielen ooit gemaakt!
Haha, grappige vorm van herkenning! Hier exact hetzelfde op dezelfde leeftijd. Alleen was de auto niet stabiel meer. Als er mensen achterin zaten dan gingen de deuren open als je een bocht nam… niet lang gehad dus. Maar toen ik mijn rijbewijs had, en een paar honderd gulden, kon ik een DS21 Pallas overnemen waarmee wilde avonturen zijn beleefd! Dat was begin jaren ‘70.
Laatst sprak ik nog een vriendin uit die tijd die me vroeg of ik de DS nog had. Ook zij had er warme herinneringen aan… 😊😅
laatst was ik met mijn zoon (33) bij Aaldering, waar ik stond te kwijlen bij een strakke DS. Zoon kijkt me aan en zegt: “zelden zo’n gedrocht van een auto gezien!”
Die jeugd van tegenwoordig…
De scene met een boot op het dak van een DS in de Louis de Funesfilm “Rabi Jacob” is ook de moeite waard!
Ook niet te vergeten: De DS in de Louis de Funes film ‘Rabi Jacob’ is ook zeker de moeite waard.
Een DS transporteert een boot op het dak, nadat ze in een vijver gekatapulteerd worden vaart de boot met de DS op het dak. Allemaal leuke films uit de jaren 60…
https://www.youtube.com/watch?v=DSesfdzxrA8
Leuk, niet eerder gezien, terwijl ik dacht ze allemaal gezien te hebben. Dank!
en natuurlijk ” les danseuses” waar gerard depardieu een groene DS21 steelt met behulp van zijn grote sleutelbos
bijna niet te geloven dat iemand nog steeds naar weer andere , en nieuwe fotos van de ds kijkt.Dat doe ikzelf dus sinds 1965 , ook wanneer je er net 200 op de straat had zien rondrijden.En het is misschien niet genoeg om te zeggen ” ja maar dat ontwerp is meesterlijk o.i.d.” want dat dekt het niet helemaal. Wel is het zo dat de meeste mannen er naar kijken als ware het een vrouw in wiens armen ze best wilden zijn en als dat niet tot de mogelijkheden behoorde, er in ieder geval aan de ontbijttafel naar te mogen kijken. Er was ergens op YT een franse video met een verassende draai hieraan, n.l. een beetje nerd achtige jongeman die in Paris rondrijdt in zijn zwarte, vlekkeloos opgepoetste Pallas meisjes probeer te versieren ( het bekende ” draguer” ) en hij glijdt stapvoets naast een lopend meisje, gaat weer een blokje om, rijdt er weer naast, je ziet haar staat van betovering, nog een blokje en verdomd, ze stapt in. Maar niet als prostituee : ze was ook onder de gevaarlijke DS betovering gevangen genomen. En er was nog een franse film , waar de man zijn vrouw verliest omdat hij verleifder was op zijn donker rode DS , dan op haar. Ik heb ze beiden nooit meer terug kunnen vinden, maar ze waren eerste klas. En er zijn er vele, een video ” le ballade des danseuses” o.i.d. laat twee DS-
en in de USA voor je ogen voorbij dansen , eentje met de oude voorspatborden en de andere met de nieuwe. ook de moete waard . Good luck
Vanaf de introductie van de DS in de Rai in Amsterdam, op een glimmende paal ronddraaiend en vanonder de ‘rokken’ te bekijken, ik meen 1956, ik was 5, en er met mijn vader heen, heeft deze on-aardse auto mijn leven voor ’n deel datgene meegegeven wat geen andere auto in mij teweegbracht. Drie heb ik er gehad, 2x DS21, en uiteindelijk de mooiste, een DS23 Pallas met airco en schuifdak. Ze bleek wel, deze godin, een dure maitresse te zijn, maar je neemt voor lief wat je lief is. Uniek en niet te evenaren, qua vorm, techniek, en een unieke schoonheid. Mijn DS-liefde ging nog vooraf met een CX, maar die had weer vreemde technische rariteiten, zoals een automatisch terugraaiend stuur, waardoor die ’t achteraf toch aflegde tegen alle authentieke DS noviteiten, die functioneel waren, waardoor deze zachtmoedig deinende heerlijkheid niet voor niets als mooiste automobiel te boek zal blijven staan.
Oh ja, wat een mooie auto, vooral die grijs metallic; vormen komen zo fraai tot uiting.
Ik denk dat weinigen zich kunnen voorstellen wat voor impact, shock, schokgolf de introductie van de ID/DS in 1955 op het publiek had. Een ontwerp dat op niks anders leek, nergens aan refereerde hooguit aan een ufo. Ultramodern. Technisch geavanceerd.
Helaas is er al zoveel bedacht en uitgevonden in de laatste decennia dat het moeilijk zo niet onmogelijk is om ooit met een ontwerp te komen dat zo bijzonder is.
We mogen toch wel stellen dat de auto zo een beetje is uitontwikkeld, ok er is nu een transitie gaande naar elektrisch waarbij enkel de batterijen nog verdere ontwikkeling behoeven en eventueel het autonome rijden. Maar voor de rest; alle carrosserievormen zijn bedacht inclusief alle varianten op varianten, idem voor interieurs, wielophanging is wel klaar en ook qua veiligheid zitten we aan de top waar enkel nog de laatste procentjes bijgesprokkeld worden. Nee, het is niet eenvoudig om hedentendage auto ontwerper te zijn.
Haha dat filmpje!
Wat slecht. Maar wel geweldig!
Piepende banden op een zandweggetje, jaren ‘50 trucage. Heerlijk.
Als ik met de DS op stap ging, en nu met de CX, blijven monden nog steeds van verbazing openvallen. Onverschillig wie meer rijdt, jong oud en vooral veel females, hebben bijna allemaal dezelfde eerste reactie. We can see out of this car. Ik doe meestal een rondje Stanley park en
doe net alsof ik de speedbumps niet zie. eerst zie je even schrik og het gezicht naast je, en dan hoor je vaak een omg wij voelden niets!
Mijnheer Jan ban der Heide, die streep die door U loopt, volgt de 49th parallel en gaat dan verder door mij. Prachtige Autos, en het beste is, dat de eerste macht blijven. Wat een gelukkige dag 1 Jan is geworden . Bas.
Toen de DS werd geïntroduceerd, bleef de Traction avant nog 2 jaar parallel te koop naast de DS
Een wereld verschil tussen de hypermoderne DS en het jaren 30 koetsachtige TA model. Het contrast kon bijna niet groter zijn.
Dit is hetgeen we vandaag missen, gedurfde designs waarvan je mond openvalt van verbazing bij introductie (en vele jaren daarna).
Blijft ook prachtig de vliegende DS in de Fantomas film van Louis de Funes