Nadat ik begin maart een Chevrolet 150 in Duitsland adverteerde, kreeg ik een bijzondere reactie. Of ik geïnteresseerd was in een 1956 Chevrolet Bel Air. Een auto die origineel in Nederland geleverd zou zijn in 1957, van eerste eigenaar, roestvrij en sinds 1985 gestald.
Door: Daniël Schop
Daar had ik natuurlijk wel oren naar. Ik dacht bij mezelf dat het toch erg mooi zijn als het allemaal was zoals beschreven. Natuurlijk ging ik er verder op in, vroeg om foto’s, en zag een mooie auto op wat een onduidelijke foto. De verkoper vertelde me dat hij was bezwaard met de verkoop van de Chevrolet. Een auto die van zijn overleden stiefvader was. Deze had hem in 1985 weggezet om te bewaren. Nou, dat bewaren is gelukt kan ik jullie vertellen!
Ophalen van de Chevrolet, op naar het Gooi
De afspraak werd voor de vrijdag erop gemaakt. In de ochtend stapte ik enigszins gespannen in de auto op weg naar het Gooi, waar de Chevrolet in de garage stond achter het woonhuis. “Wat een prachtige originele Chevrolet Bel Air,” dacht ik bij mezelf. Ik werd er stil van. De auto was helemaal compleet, alles zat erbij… boekjes, onderhoudshistorie. En dat nog wel op vrijdag de 13e 2020. Ondanks alle nare berichten over coronavirus kon mijn dag niet meer stuk!
Een juweeltje, dat sinds 1985 verwarmd in de garage heeft gestaan, op bokken om de banden te ontzien. Netjes afgevuld met olie en ingespoten met vette was aan de onderzijde. De auto was helemaal origineel van binnen en buiten, keihard en roestvrij!
Kennismaking
Ik opende de deur en man wat ruikt deze auto lekker van binnen. Als ik het zou moeten omschrijven, een echte oldtimerlucht. De liefhebber weet ongetwijfeld wat ik ermee bedoel. Het interieur is als nieuw. Alsof de tijd heeft stilgestaan. Dit gebeurt me niet vaak, maar ik was er stil van en kon mijn ogen niet geloven. Wat een mooie vondst!
Originele kentekenplaten. NL sticker en zelfs het bordje Noord Holland op de kofferklep, kranten uit 1957 en 1958, originele boekjes, smeerkaartjes van de garage, kokosmatten, reservelampjes. Te veel om op te noemen, maar wat mooi!
Al snel was ik het met de familie eens over de prijs. Het overeengekomen bedrag werd direct overgemaakt en de trailer werd voor de garage gereden. Nu was ik weer een beetje gespannen: zou de Chevrolet na 35 jaar nog rollen?? “Anders is het nog een hele toer om hem op de trailer te krijgen,” dacht ik bij mezelf. Maar de auto was ‘los’ en werd met vereende krachten voor de trailer geduwd, waar de lier het werk mocht overnemen. Er werd afscheid genomen van de vriendelijke familie en blij van zin ging het weer op weg naar Giessen. Waar onderweg minimaal twintig mensen onderweg goedkeurend hun duim opstaken. Wat een heerlijk gevoel! Het zijn de dingen die mijn werk zo leuk maken en me gemotiveerd houden.
Het origineel Nederlands kenteken
Eenmaal thuis bleef de Bel Air nog maar even op de trailer staan. Ik wilde graag langs het RDW om het geschoonde kenteken weer terug te krijgen. Ik kon na het weekend meteen al terecht, een mooie meevaller. De vriendelijke keurmeester heeft het chassisnummer weer duidelijk leesbaar gemaakt, de papieren nagekeken en de rest geïnspecteerd. Ik kon het oude kentekennummer behouden en de papieren werden in orde gemaakt.
De eerste stappen
Nu konden we beginnen deze Chevrolet na 35 jaar weer rustig leven in proberen te blazen. Een spannende, maar leuke klus. Daarvoor ging de auto een week later naar collega Erwin van Car-Direct, een jong en vakkundig bedrijf waar ik mee samenwerk sinds ze 5 jaar geleden zijn begonnen.
Erwin is zijn carrière begonnen tussen de Amerikaanse auto’s en heeft grote affiniteit voor oldtimers. Samen met hem wil ik de Bel Air in orde maken na zijn lange winterslaap.
De oude en kapotte accu werd als eerste vervangen. Weliswaar een nieuw exemplaar, maar een die past bij de oude stijl. Het werd een Wilco accu, waarvan we de polen natuurlijk nog even niet aansloten. De bougies werden verwijderd uit de cilinderkop, maar niet voordat de kabels waren genummerd op basis van de cilinder waarin ze waren gemonteerd. Met de endoscoop werden de cilinderbussen bekeken. Dat zag er eigenlijk helemaal niet verkeerd uit. Een klein beetje vliegroest was aanwezig, dus werden de cilinderkamers volgezet met WD 40.
Eenmaal op de brug, viel bij de inspectie van de onderkant op hoe ongelofelijk roestvrij de auto is. Maar ook hoe weinig eraan geprutst is. Zelfs de leidingen liggen allemaal nog netjes. Daar word ik vrolijk van!
Brandstoftank en -leidingen
Vervolgens kwam de tank aan de beurt. De aftapplug werd losgedraaid en vervolgens gebeurde er… niets. De oude benzine was slecht geworden en de tank – en dus ook het aftapgaatje – zat vol met sludge. We besloten de tank maar te demonteren. En hoopten dat we deze nog op een of andere manier konden reinigen. Het liefst wilden we de auto natuurlijk zo origineel mogelijk houden en zouden proberen de tank te sparen.
De leidingen en de draad van de tankvlotter werden losgemaakt. De tankbeugels los. Voorzichtig werd geprobeerd, door wat eraan te bewegen, de vulpijp uit het rubber te krijgen. Wat WD40 bracht ook hier uitkomst en, hop, daar ging de tank los. De leiding van de tank naar de mechanische pomp werd losgemaakt van de pomp en doorgeblazen met lucht en wat remmenreiniger, om eventueel vuil op te lossen. Zodat ook deze weer schoon is. Dat gebeurde ook met de leiding van de brandstofpomp naar de carburateur. De brandstofpomp werd van boven opengemaakt om het membraan te inspecteren. Dat zag er nog prima uit, niet droog en nog helemaal heel. De pomp was ook mooi en schoon vanbinnen. Dat viel ook weer mee dus.
Bewegen is gezond
Na de koffie probeerden we de motor in beweging te krijgen. Met de hand draaiden we de bovenste poelie en ook hier was er geen teleurstelling. We draaiden wat heen en weer gedraaid en weer spoten we wat WD40 in de cilinders. “Laat maar lekker even zo staan,” meende Erwin.
De bobine was inmiddels losgekoppeld en de accu aangesloten. Dat is altijd een spannend moment. Gaat de motor rond op de startmotor? En het zal u verbazen… dat deed-ie, zonder problemen, lekker vlot zonder de compressiedruk vanwege de bougies.
Aan de uitgaande kant van de pomp lieten we de leiding nog even los om te kijken of de pomp brandstof geeft. We hielden een losse fles met brandstof naast de auto omhoog. Deze was aangesloten op de brandstofleiding die op de tank zit. Ook dat leverde geen problemen op. De brandstof kwam zoals het hoort naar de pomp en na het vastzetten van de leiding ook bij de carburateur.
In een volgend deel gaan we kijken of er vonk is.
Misschien ook leuk om te lezen:
Wat heerlijk om zo’n auto te ontdekken. Ben benieuwd naar de rest van de reportage en natuurlijk naar de foto’s. En schitterend Chevy model.
Wat een schitterend exemplaar zeg!
Ik kan niet wachten op het vervolg en ben benieuwd naar de foto’s van zowel de BelAir als het interieur. Super!