In augustus 1972 zag de VW 1303 levenslicht. Hij volgde de 1302 op. Laatstgenoemd model was de eerste Superkever en was slechts twee jaar op de markt. Volkswagen besloot vanwege de toenemende veiligheids- en uitrustingseisen de 1302 te herzien en de 1303 te lanceren. Er kwam natuurlijk ook een cabriolet versie, die als vanouds bij Karmann in Osnabrück werd gebouwd. Hij werd de laatste open Kever in het VW-programma.
Passieve en actieve veiligheid
Veiligheidsvoorzieningen zoals een panoramische voorruit, een veiligheidsstuur en een schokabsorberend dashboard gaven de gehele 1303-range een andere uitstraling. Verder kende de 1303 een verbeterde wegligging door onder meer de toepassing van de Mac Pherson voorwielophanging en een achteras met schuin geplaatste wieldraagarmen. Ook comfort technisch maakte de laatste Superkever een sprong voorwaarts: zo werd het ventilatie- en verwarmingssysteem vérgaand verbeterd. Ook kreeg de 1303 beter meubilair.
Olifantspoten
De lancering van de 1303 betekende ook dat de Olifantspoten werden geïntroduceerd: grote achterlichtunits vonden nu hun weg richting de achterspatborden. In praktische zin droeg het aangepaste front bij tot een van 140 naar 260 liter vergrootte kofferruimte. Het reservewiel kon vanwege de onafhankelijk opgehangen wielen nu plat worden gelegd. Het droeg bij aan de groei van het bagagevolume. De 1303 werd- ten tijde van zijn lancering in het VW Kevergamma- alom als beste Kever beschouwd.
Uiteraard ook als cabriolet
De dichte 1200 en 1300 bleven overigens in het programma bestaan, maar waren niet als cabriolet leverbaar. Dat gold wél voor de 1303. Laatstgenoemde volgde de 1302 LS Cabriolet op. De nieuwe, moderner toegeruste Kever ging in de open versie 1303 LS Cabriolet heten en kreeg de technische en cosmetische aanpassingen van zijn dichte broer mee. Zoals bij de voorgaande Cabriolets ook het geval was beschikte de nieuwe 1303 LS Cabriolet ook over verstevigde dorpels, om de torsiestijfheid te kunnen garanderen.
Redelijke standaarduitrusting, uitgebreide optielijst
De 1303 Cabriolet had altijd een redelijke standaarduitrusting. De koper van de laatste open Kever mocht onder meer zaken als verwarming achterin (Fondheizung), een anti-verblindingsspiegel, vloerbedekking, slaapstoelen, een elektrisch klokje, een sigarettenaansteker, twee asbakken achterin, twee portier vakken, een afsluitbaar kastje, een aanjager met twee snelheden en schijfremmen vóór begroeten. Oók achteruitrijlampen, met rubber ingelegde bumpers, de 1.584 cc boxermotor met 50 PK, chroomaccenten en volledig te verzinken ruiten aan weerszijden werden meegeleverd. Uitrusting technisch veranderde er in de loop van de jaren weinig. Dat gold ook voor de optielijst, want die was volgens goed VW-gebruik altijd uitgebreid. Achterruitverwarming, sportvelgen en een slecht weer pakket (onder meer een sterkere accu) vormden een paar van de zaken die tegen meerprijs leverbaar waren.
Verbeteringen
Op veiligheidsgebied was de introductie van de tandheugel besturing in 1974 een grote verbetering. Samen met eerder toegepaste voortrein verbeteringen zorgde deze voor een meer stabiele wegligging voor alle 1303 uitvoeringen. Wél verloor de Cabriolet in 1975 de “LS” aanduiding, zonder dat het ten koste ging van het uitrustingsniveau. Wat de Cabriolet volgens de Volkswagen traditie ook niet verloor was de ruimhartige optielijst, waar onder meer een slechtweerpakket op prijkte (onder meer een zwaardere accu), een verwarmbare achterruit en sportieve VW velgen. En na 1975 vond nog één grote aanpassing plaats: de paardenhaarvulling van de cabriokap werd vervangen door kunststof.
Bijna 100.000 x 1303 Cabriolet
Uiteindelijk werd het einde van de Kever Cabriolet aangekondigd. De open 1303 haalde nog net het begin van de jaren tachtig, maar na de levering van de laatste twee geproduceerde open Kevers- in Alpinweiss- viel het doek, en nam de Golf Cabriolet de fakkel van zijn illustere voorganger over. Van de 1303 Cabriolet werden 99.669 stuks vervaardigd. Tot op de dag van vandaag is deze open Kever een bijzonder geliefde en waardevolle klassieker.
