Als een Triumph Bonneville uit 1969 je als klassieker voor ogen staat? Dan is een motor, een Honda NTV 650, uit de jaren tachtig of negentig natuurlijk gewoon nog een nieuw ding. Dus klassiek? Of gewoon oud? Oh, ja: hij heeft cardanaandrijving. De Honda NTV is een uitstekende allrounder met een heel eigen smoel en de absoluut onverwoestbare techniek waarmee Honda zijn imperium heeft opgebouwd. De 647 cc V-twin met drie kleppen per cilinder en 59 pk levert prettige prestaties zonder dat daar huizenhoge toerentallen voor nodig zijn. In de US is dit model onder een ietwat andere vorm uitgebracht onder de naam NT650 Hawk. Dit model heeft kettingaandrijving. In die uitvoering vind je de Honda’s ook in Europa.
Het grote plaatje
Zoals een Honda betaamt is zo’n Honda NTV 650 makkelijk in de omgang en heeft hij gewoon goede rij-eigenschappen, met de kanttekening dat hij in kort haaks werk wat de neiging heeft om de bocht in te vallen. Voor de mensen met een ruim denkraam is dat weg te boeken onder de noemer ‘karakter’. Je went er snel aan. De achtervering was tot 1989 wat week, maar kreeg in dat jaar steviger spieren. Daardoor bleek de NTV opeens ook nog eens een stuk beter te sturen. Bij die update hoorde ook een meer comfortabele, dikkere, buddy. Die buddyseat gaf ook aan een eventuele passagier m/v prettig de ruimte. Dat comfort had voor de kortbenigen wel zijn prijs. De zithoogte ging zo’n 30 mm de lucht in, maar bereikte gelukkig geen BMW GS-achtige waarde.
De techniek
De V-twin onder de Honda NTV 650 heeft ook 500 cc broertjes en is een twee-eiige tweeling van de ook als onverwoestbaar bekend staande Transalp blokken. De V-twin is oerbetrouwbaar en kan ook met hogere kilometerstanden (50.000 tot aan een ton toe) gewoon goed zijn. Kijk daarbij vooral naar de algehele staat van de motor. Tot aan de verkoopdatum bijgestempelde onderhoudsboekjes zijn in dit segment niet uiterst gangbaar. De bedrading – vooral onder de tank – is wat gevoelig voor knel- en slijtagebeschadigingen. De tank zelf is meer dan modaal roestgevoelig. Op plekken die niet direct licht- of poetsbaar zijn kan de lak aardig aangetast zijn. Kijk in de tankopening of je roest ziet en tik wat op het laagste punt van de tank als de motor op zijn jiffy staat (vanaf 1993 was de middenbok trouwens niet meer standaard). Je zou er zomaar doorheen kunnen prikken. Misschien is het niet de meest spannende motor uit zijn tijd. Maar de dingen waren zo goed dat Londense motorkoeriers er gek op waren.
Hij is ondergewaardeerd en goedkoop
Intussen vallen deze Honda NVT’s in de markt tussen wal en schip. Ze zijn meesterlijk goed, rijden heerlijk, ze zijn voldoende gedateerd om klassiek te zijn. Maar volgens ´De Markt´ zijn het niet erg opwindende, oude motorfietsen. Denk aan bedragen stevig onder de 1.000 euro voor nette, goede exemplaren. Momenteel worden deze Honda’s nogal eens verprutst met loempia zadels, stoere sturen, quasi offroadbanden en foute uitlaten. Laat die exemplaren staan of bied heel laag op nette originele delen die mogelijk nog aanwezig zijn.
De NTV is een goeie keuze
Alles bij elkaar is de NTV een leuke klassieker die voor heel weinig geld veel rijplezier verschaft. Tel daarbij dat-ie ook nog eens zuinig en onderhoudsvriendelijk is.
Sinds 2014 heb ik een Honda NTV 650 uit 1994. Ik kocht em voor €500,00 en ondertussen heb ik er voor minstens € 5000,00 plezier aan gehad, als het niet meer is. De reden om deze motor aan te schaffen was het feit dat ik een klein budget heb om motor te kunnen rijden maar na het behalen van mijn motorrijbewijs eind 2013 toch regelmatig wilde gaan rijden. Het is geen flitsende motor, ook geen supersnelle maar de oude dame brengt me overal. Ik ben zelfs al op een volgepakte motor een aantal keren gaan kamperen.Het onderhoud doe ik zelf en dat kan gelukkig goed bij deze motor als je een beetje handig ben en van sleutelen houdt. Electronisch was deze motor iets minder totdat ik de kabelboom heb vervangen. Gelukkig zijn er nog genoeg onderdelen te vinden op de markt. Zolang er onderdelen te vinden zijn rij ik lekker door!
Ik rijd al vanaf 1977 Honda , eerst CB400 four super sport toen een CB 400N , ook nog een Benelli 500 quattro (italiaanse copie van een Honda CB500)gehad , maar omdat ik niet goed kan sleutelen deze (mooie motor) maar vlug verkocht . In 2007 een NTV 650 bjr. 1995 aangeschaft , probleemloze motor , rijdt voor mij prima ! 12 jaar op gereden ,alleen ( buiten de normale beurten ) een keer een remlichtschakelaar vervangen (dit kon ik wel zelf ). In 2019 heb ik de NTV ingeruild voor een ……. Honda Deauville 650 bjr. 2003 , wel bruikbaarder met koffers en kuip ,rijdt stuurt en remt prima !
Er wordt over nagedacht een NTV te scoren. Een kennis van me was heel blij met zijn Deauville omdat hij er overdwars een stokbrood in kon laden
Ergens is Honda het gevoel met de markt kwijtgeraakt, want waar in het gamma kan je voor een leuke prijs een middenklasse motor met cardan vinden? Ooit hadden we de CX500/650 en dat zijn inmiddels cult-fietsen geworden. De NTV en Deauville zijn daar hard naar op weg omdat ze in alles pretenderen dat ze dat niet willen worden (doen gewoon wat ze doen moeten zonder je al rijdende teleur te stellen) en daardoor of ondanks dat genoeg geïnteresseerden aan zich weet te binden. Tja, we hebben nu de NC maar die heeft een ketting en dat gamma is inmiddels al akelig uitgekleed. Ik was niet de enige die op de motorbeurs vroeg waarom de NC geen cardan had, als je een makkelijk rijdende motor (vrij laagtoerig, breed koppel, ideaal voor woon-werk verkeer) op de markt zet, waarom bied je dan niet de optie op cardan aan? En toen de NC werd geïntroduceerd was het merk in Nederland links en rechts al door andere merken ingehaald terwijl het jarenlang (met Yamaha) tot de top behoorden.
Het is een leuk merk hoor, Honda, maar het bedrijf lijkt de laatste jaren een beetje gerund te worden zoals Philips in de jaren ’80. Technisch interessant, maar het gevoel met de markt zijn ze kwijt, bij auto’s al veel langer. Let’s make things better zei Philips ooit. Let’s make things people wanna buy!
Ik denk dat het allemasal is sinds marketeers het roer hebben over genomen.
Ik heb enkel positieve ervaringen met de aangekleede versie van deze motor: de Deauville 650 van 2003. Het draaien en voor en achteruit in de garage met de zwaardere Kawasaki GTR1000 werd me te moeilijk na een operatie aan de knie. Bij deze loopt alles veel soepeler en vind het een prima allrounder die overal meekan. Heb gestart met een Yamaha XS650, dan een Suzuki GS850, vervolgens een BMW 100/7 daarna Honda Shadow 600 gevolgd door een Kawasaki GTR1000 en nu dus terug een 650. Voor mij de ideale motor en hoop er nog vele jaren plezier aan te beleven.
Ik haal elke maand jullie blad in de kiosk want ook die mensen mogen in het straatbeeld blijven, en vindt het telkens tof om sommige artikels te lezen en te herlezen voordat het naar mijn vrienden verhuisd.
Groeten,
Eric
Dag Eric, Goed van je! Wij kopen ook het liefst life en lokaal
Zalig Dolf en al helemaal juist, merci
Ik doe het nu oa met z’n hoogpotig zusje ttz M’n Transalpje…
youngtimer groet,
Bart
Ook de ideale alleskunner, onverwoestbaar en in het terrein rij je er de meeste BMW GSssen van 25+ mille mee zoek!
In deze tijd dat rijden op motorfietsen ook ‘een beleving’ moet zijn – naast het appelleren aan ‘life-stylers’ – viel ik (67) kennelijk op toen ik zei meer km’s op twee dan op vier wielen te maken per jaar. Tsja, ik ben zo iemand die een motor primair als vervoermiddel ziet, en gebruikt.
Dit komt met name omdat ik in de Randstad woon. Ergens heen gaan om ‘zomaar’ wat te gaan rijden? Erger nog, in een groep? Het heeft mij in bijna 50 jaar niet kunnen bekoren. Wel diverse uitstapjes gemaakt in mijn keuze van vervoer, van een fantastisch leuke SZR660 (balletten op de weg – naar werk, dat dan weer wel) tot een XJ900 die mij het inzicht gaf dat een ketting een duur onding is. Omdat ik beide uitersten kon waarderen, maar de 1-pitter brommer mij nekklachten gaf en ik de 4-pitter te log en te zwaar vond om steeds in mijn schuurtje te wringen, heb ik het voorbeeld van (engelse) koeriers genomen en voor het eerst een Honda motorfiets in eigendom genomen. Lelijk, en ook nog eens roestig, hetgeen de vorige eigenaar enigszins heeft willen corrigeren met een kwast arbeiderschroom, is de NTV650 voor mij de motorfiets waar ik oud mee wil worden. Oerbetrouwbaar, tegen de 100K aan en geen olieverbruik, loopt hard zat, stuurt en remt goed genoeg, en een mooie middelmaat voor stadsverkeer maar ook snelweg. De uitstraling is zodanig dat ik geen extra slot hoef mee te sjouwen: met leeftijd en wat inzicht wordt het leven stukken makkelijker.
Sterker, ik heb een tweede aangeschaft, die ook dit keer de 500 eurie’s niet overschreed.
Gewoon om te vergelijken, maar er is geen verschil, zelfs dezelfde rare geluidjes die ik nu als ‘standaard’ kan afdoen. Enig theoretisch minpunt is de benzinepomp, die nodig is om de laatste helft brandstof naar de carburateurs te laten vloeien. Maar wie heeft ooit zo’n pomp in zijn auto moeten vervangen? O ja, die neutraal moet je gewoon selecteren als je nog rolt.
Het zal m.i. nooit een klassieker worden, want zij werd vanaf het begin ondergewaardeerd tot op de dag van vandaag. Ik vind het prima zo.
Zoals in een eerdere reactie: Verdorie: Ik moet ook zo’n ding hebben!En of iets nu erkend klassiek met stamboom is of gewoon oud? Maakt niet uit. Als het maar niet bulkt van zinloos vermogen en bakken electronica
fijne motor, had het genoegen de Politie versie van de importeur te kunnen kopen in volle ornaat, dus met kuip en striping, maar wel zonder de blauwe flitslampen, ben een keer aangehouden door de Politie in Uithoorn, maar alleen uit belangstelling, in 2004 overgestapt op de eerste CBF600SA4 van de Europese persintro in Valencia met kuip en ABS waar ik nog steeds met veel plezier op rondkachel.
Ik heb destijds (1993) een tijdje met zo’n NTV gereden en ik vond het inderdaad een fijne motor. Ook met m’n vriendin toen achterop (typje lichtgewicht) ging dat prima.
Heb 10 jaar op een NTV uit 1997 gereden. Van Noorwegen, Spanje, Italie, Roemenie tot aan Engeland geweest. Gewoon onderhoud, maar niet bepaald zuinig op geweest. Ook mee op circuit Assen gereden. Veel sneller dan je denkt, ook doordat het geluid niet opwindend is.Geweldige motorfiets, veel plezier aan gehad, En goed en goedkoop.
Qua uiterlijk niet de meest succesvolle motorfiets maar als werkpaard een absoluut geweldige motor. Vele duizenden kilometers mee gereden met het doel die tot het moment van ‘versleten’ te behouden echter die raakte niet versleten. Zeer betrouwbaar ook op latere leeftijden. In mn kennissenkring rijden er nog steeds verschillende, zo nu en dan ondergewaardeerd als damesmotor. Enkele daarvan aangekleed met een Schurgerskuip (waar lange tijd ook de politie mee heeft gereden) voor het comfort in de regen (wel zo handig in dit vochtige landje). Een enkele revisie van het blok is pas nodig gebleken na ongeveer 85 duizend km. Een motor die met een liefdevol onderhoud waaronder ook het behandelen van enkele roestpuntjes ontstaan door beschadigingen van oa de tank nog steeds goed en fijn te berijden is.
Heb er twee gehad oa in de motorrijschool, die onder alle omstandigheden het geweldig deden.
M’n broertje heeft kort zo’n fiets gehad; vrijstand zoeken was een beetje een drama met dat apparaat.
Schijnt een ‘kwaaltje’ te zijn met de NTV..
Loopt verder prima, een waardige opvolger van de CX500 (Maggot) als koerierslieveling.
hmmm , nee
wekt geen enkele begeerte.
next
Dat verhoogt de kans dat ik er eentje vind! Gelukkig dat smaken verschillen!