Als je handelaar bent, dan zwijg je over je inkoopprijzen. Als je geen handelaar bent, dan kun je wat onbevangener zijn. Dus jullie mogen allemaal weten dat de aanschaf van de uiterst zeldzame Yamaha XZ550 begon met de opmerking van vriend Kees van Rumpt dat hij tegen een motorfiets was aangelopen die voor elk serieus bod boven de 150 euro weg mocht. Ik bood 151 euro en een appeltaartje. Daarbij kwam dan nog wel de rit naar Dirksland vv.
Ooit was de Suzuki GS 400 een probleemloze alledagsfiets aan de onderkant van het middensegment. Een conventioneel gedachte en getekende allemansvriend. Het was geen motor uit het prestigesegment van Suzuki, een merk dat toch altijd al van de scherpe prijzen was. Maar met 36 pk en een top van zo’n 150 km/h was (en is) de kleine Suzuki geen rijdende verkeersafzetting.
We komen er niet onderuit. Wij worden ouder en klassiekers worden jonger. Natuurlijk is het 100% begrijpelijk voor 60+ers om een Triumph Bonneville of Honda CB 750 OHC helemaal top te vinden. Maar voor de wat later geborenen heeft die machine niet de betovering als dat hij voor ons had. Intussen is de Yamaha FJ 1200 gemaakt van 1986 tot en met 1993. En dat is toch ook al best een paar weken geleden.
Als een Triumph Bonneville uit 1969 je als klassieker voor ogen staat? Dan is een motor, een Honda NTV, uit de jaren tachtig of negentig natuurlijk gewoon nog een nieuw ding. Dus klassiek? Of gewoon oud? Oh, ja: hij heeft cardanaandrijving. De Honda NTV is een uitstekende allrounder met een heel eigen smoel en de absoluut onverwoestbare techniek waarmee Honda zijn imperium heeft opgebouwd.
Er is niets romantisch aan het ontstaan van Lada. De Fiat 124 won in 1967 de titel Auto van het Jaar. Ondertussen waren de Sovjets op zoek naar een gezinsauto die lokaal in een daarvoor nog even op te richten stad in massa kon worden geproduceerd, en vervolgens tegen een redelijke prijs kon worden verkocht, zelfs op buitenlandse markten. Deze auto moest ook duurzaam genoeg zijn om de Sovjet-wegomstandigheden aan te kunnen. En die Sovjet omstandigheden waren ... Nou ja: schilderachtig.
Willy van Gent was importeur en ondernemer. Hij had visie. Hij bedacht dat hij zijn bedrijf een fantastische boost en basis zou kunnen geven door Moto Guzzi's aan de Nederlandse overheid te verkopen. Ik Italië was de overheid namelijk ook de kurk waar het moederbedrijf op dreef? Je wilt niet weten hoeveel gelobby, gekonkelfoes, ge-vergader en dames van lichte zeden erin zijn geïnvesteerd. Maar de kogel ging door de kerk en de Koninklijke landmacht zou Guzzi gaan rijden.
De eerlijkheid gebiedt te melden dat de toekomst van deze Fiat volgens de verkopende partij ook in een man cave gezien kon worden. De eerlijkheid gebiedt ons na te denken of dat zelfs nog wel een optie is.
Veel mensen zijn vrij fantasieloos. Sommige mensen zijn flexibeler tussen de oren. Van oudsher was het al zo dat je een gebruikte motor het best kon kopen bij een motorzaak die geen dealer van dat merk was. De volgende stap is om je droommotorfiets te vinden bij een autohandelaar. Voor een handelaar in klassieke auto’s zijn klassieke motorfietsen vaak een soort ‘bijvangst’. Of ze zijn ook gewoon uit emotie gekocht. Ze vallen in elk geval buiten het gewone ‘handelsdenken & verdienmodellerij’. Zo vonden we een Gilera 150 cc bij een bekende autohandelaar.
Nu kunnen we er met zijn allen over blijven mopperen dat de klassiekerwereld is gegijzeld door kapitaalkrachtige, opportunistische neoliberalen. Maar ja: als je bijvoorbeeld opeens 9.000.000 aan een dealtje met wat maskertjes hebt gescoord, dan moet je toch wat. Want op de bank zetten schiet niet op. Dan schiet je met wat pech er zelfs bij in. Dus daarom zijn klassiekers onbetaalbaar en worden ze in geacclimatiseerde kluizen bewaard. Volgens de verhalen…
Auto Motor Klassiek-lezer, dorpsgenoot en goede vriend Hans Beltman vroeg: “Wanneer schrijf je eens wat over zijspanrijden. Hoe zich dat verhoudt ten opzichte van gewoon motorrijden.” Hans droomt de laatste tijd wat over driewieleren… Bij deze dus: voor Hans. Maar…