“Hij kwam net op tijd bij me. Er zijn alleen foute wielen onder gezet” sprak Jan Tinga tevreden. En terecht. Want bij auto’s als deze Ford Fairmont V8 zijn een stel dynamischer wielen vaak het begin van het einde. Ook als het en puntgaaf exemplaar betreft. Want een ongeschonden niet zo grote betaalbare ‘Amerikaan’ maakt bij veel mensen de wens tot verbouwen los.
De Ford Fairmont
Dat was een ‘compact’ en zijn onderstel werd later ook bij de productie van Thunderbirds gebruikt. De Ford Fairmont was een beschaafde, degelijke en betrouwbare brave burgermansauto in tijden en landen waar de benzine goedkoop was.
En dat zo’n Ford Fairmont in 1978 een compact was? Ach, we hebben het over en autootje met een 5 liter V8 van (maar) iets van 130 SAE pk bij 3600 tpm. Laten we eens zeggen: minder dan 120 DIN pk. Aan de krukas. En daarvoor had hij dan ook nog een dubbele Ford 2150 carburateur voor nodig. Doorgaans had zo’n Ford dan ook nog een automatische transmissie. Die kostte ook nog wat vermogen. Het karretje woog zonder nattigheden aan boord zo’n 1300 kilo, verbruikte gemiddeld 1 op 6 en werd opgegeven voor een topsnelheid van 176 km/u.
Hier in Nederland waren ze er in de smaken Sedan, Ghia en Sedan ES. De laatste versie was de ‘Europese, sportieve’ uitvoering met two tone lak, een zwart stuur en stuurkolom en met een zwarte grille en zwarte B stijlen.
Stationcars waren er in twee uitvoeringen. De Station Wagon en de luxere Fairmont Squire, die zijn luxe karakter nadrukkelijk presenteerde met zijn opgeplakte ‘woodgrain’ (plastic namaakhout) en die fier stond op zo goed als bijna echte spaakwielen. De buitenspiegel van de Squire was van binnenuit verstelbaar en de ruitomlijsting was voorzien van chromen randen.
Ook met een zescilinder
Hier in Europa werden de Fairmonts voornamelijk geleverd met een 3,3 liter zes-in-lijn die maar 94 SAE pk leverde. Het maximumkoppel zat op 202 Nm bij 2200 tpm. Zo’n zespitter liep ongeveer 150 km/u bij een verbruik van ongeveer 1 op 7. Dus dat was winst. Maar op kruissnelheid. En dat is dan weer wat minder.
Fairmonts zie je hier niet veel. In de tijd dat ‘wij’ Amerikanen leuk begonnen te vinden gingen we toch meer voor de iconische merken en types en liefst voor zo groot mogelijke V8’s. De Fairmonts waren niet exclusief genoeg.
Maar met de ogen van nu is zo’n Fairmont een heel echte Amerikaan, hij is volstrekt gedateerd en zeldzamer dan Ford Mustangs zijn. Daardoor zijn het automobielen geworden voor verstandig met budgetten omgaande liefhebbers. Voor mensen die rustig willen cruisen. We snappen dus dat Jan Tinga zo blij met zijn aanwinst is.
En een overlevende zoals deze Ford? Die verdient een liefdevol baasje dat er onmiddellijk originele velgen onder zet.
Ook interessant om te lezen:
– Ford Pinto: goedkoop is duurkoop
– Ford Mustang, geesteskind van Lee Iacocca. (Deel één)
– Speciale Ford Mustang
– Een blokje om met de Ford Galaxie 500 Fastback uit 1967 (390ci)
– Lincoln Continental Mark V Givenchy doet niet aan valse bescheidenheid
Reed zelf ooit Cadillac coupe deVille en Fleetwood. Maar dat ging niet echt goed met de Coupe , dus verkocht en ik vond . een net uit Texas aangekomen , Ford LTD 1977 , een maat groter dan deze ford en zo,n 1800 kg . Ook zeer eenvoudig , alleen Airco en Cruisecontrol en natuurlijk automaat . Wat reed dat fijn , rammelvrij , stil en probleemloos . Voor mij was GM over , doe mij maar Ford .
Een kennis , totaal Cadillac gek , kon in de VS niets vinden om mee terug te nemen maar vond een mooie Towncar 1978 , kocht de auto en zei mij : ik ben en blijf Cadillac fan , maar dit rijdt toch echt beter .