Alpine V6. Gladde jongen met goed hart
Fraaie sportwagens waren er te kust en te keur in de jaren tachtig, maar wie heeft ze allemaal nog scherp op het netvlies? De Alpine V6, ook wel bekend als GTA, lijkt een beetje in de vergetelheid te raken en dat doet geen recht aan zijn kwaliteiten. Los van het unieke design en het vlijmscherpe, soms wat erg stoute rijkarakter geldt hij ook rationeel beschouwd als een interessante keuze.
Tekst & fotografie: Aart van der Haagen, archief
Technische ondersteuning: Erwin van Dijk (Zoet Racing)
De laatste jaren leeft het merk Alpine weer op. Een situatie die rechtstreeks terug te voeren valt op de reïncarnatie van de A110. Meer dan twee decennia lang echter leidde de sportwagendivisie van Renault, ooit zelfstandig opgezet, een slapend bestaan en daarmee zakte de belangstelling steeds verder weg. Na de tussen 1991 en 1995 geproduceerde A610 gebeurde er hoegenaamd niets meer. En begon de glans van het eens zo illustere merk wat te verbleken. Hoewel de echte klassiekers en dan vooral de oorspronkelijke A110 als een komeet omhoogschoten in waarde. Dat trok de latere A310 en de GTA-generatie een stukje mee. Maar in beperkte mate en de markt voor laatstgenoemde reeks lijkt de laatste jaren zelfs wat in te zakken. Anders gezegd, de prijzen kelderen enigszins en dat maakt deze sportwagens voor investeerders misschien minder interessant, maar voor mijmerende liefhebbers juist onweerstaanbaar. De Alpine V6 GT en V6 Turbo deugen namelijk.
Kosten vallen mee
Er valt best wat aan te merken op de kwaliteitsmoraal van Franse autofabrikanten. Maar de Alpine V6 weet aardig aan de vooroordelen te ontsnappen en steekt bovengemiddeld goed in elkaar. De polyester koets blijft (mits onbeschadigd) ook na decennia opvallend strak ogen. Wat je bij kunststof auto’s wel eens anders ziet. Roest ontpopt zich alleen onderhuids en dan voornamelijk aan de binnendorpels.
Deze sportwagens delen veel techniek met de huis-tuin-en-keuken-Renaults en in die jaren was dat allemaal vrij robuust uitgevoerd. Dat levert per saldo een vrij kort lijstje met zwakke punten op. Naast het feit dat de onderhouds- en reparatiekosten voor zo’n exclusief model relatief meevallen. Ja, je moet deze post ruimer budgetteren dan bij volumeauto’s, maar het bereikt echt geen Porsche-niveau.
Rijeigenschappen
Met een Alpine V6 koop je een gran turismo in optima forma. Geschikt om lange afstanden af te leggen, dankzij comfortabele stoelen, een acceptabele geluidsproductie en – dankzij de stroomlijn – een vrij gunstig benzineverbruik. Pak je de coupé bij zijn nekvel, dan blijkt hij best van een stevig robbertje stoeien te houden. Met het risico van stevig uitbreken wanneer je zijn grenzen aftast. Op zulke momenten kan het turbogat van de sterkste versies zich wreken, zeker in de regen. Tip: volg een rijvaardigheidstraining met zo’n auto. Daarna biedt hij volop beheersbare lol. Ga eens voor iets anders, ga voor iets van de illustere sportwagenspecialist uit Dieppe, doordacht en goed.
Misschien ook interessant om te lezen?
Weet imand nog een alpine A110 the Koop?
Geweldige auto! Ik heb er een gehad; 1.000km op een dag: geen probleem, heerlijke auto. Voor hedendaagse begrippen niet al te veel vermogen, maar de wagen rijdt majestueus. En stuurt messcherp.