Wat sprak de Opelrijder aan? Dat was een redelijke aanschafprijs, gecombineerd met een degelijk karakter. Opel is een merk met veel aanhangers en het bleef jarenlang een constante speler op de Nederlandse markt. Als wij met Sape Kooistra in zijn autogeschiedenis duiken, dan komen wij niet bij Opel maar bij Ford terecht. Zijn vader was een liefhebber van de grote klassewagens zoals de Ford Granada voorzien van alle gemakken en luxe. Die jeugdherinnering was de aanleiding om ook een luxe middenklassewagen aan te schaffen. Dat werd een Opel senator 2,5 E in perfecte staat.
Door: Dirk de Jong
De Opel werd in het voorjaar van 1987 – via de garage – van eerste eigenaar aangeboden met slechts 45.000 op de teller. In die tijd een van de topmodellen van Opel, met zware concurrentie van de modellen van Audi, BMW en Mercedes. De Opel senator 2,5 E-Automatic werd gewoon voor dagelijks vervoer ingezet voor zijn werk bij de verzekeringsmaatschappij Aegon, waarin binnen een tijdsbestek van 8 jaar de kilometerstand groeide met 100.000 km.
Lage inruilwaarde
In de jaren 90 was de waarde van grote luxe sedans in een neergaande spiraal beland. Sape kreeg zo weinig terug voor de Senator, dat de beslissing werd genomen om hem een aantal jaren rust te gunnen. Een waardige oude dag te geven in de garage van zijn ouders. Bij de 37-jarige Opel senator 2,5 E-Automatic is nu de plezierfactor voor Sape nog even hoog. En de waarde? Die kun je op geen enkel prijskaartje meer vinden. De wagen is in sublieme staat, 100 procent origineel. Buiten het technisch onderhoud is er niets aan de auto gedaan, de lak is nog net zo glanzend als de eerste dag toen hij de Opel fabriek verliet.
Sape: “Mijn Senator is luxe maar zonder kapsones. De zes in lijnmotor snort heerlijk mee in het moderne verkeer. Spreekt vanzelf dat de Opel Senator niet meer dagelijks wordt gebruikt, maar alleen voor ontspannende ritjes in de omgeving. Om de auto de waarde te laten behouden hebben wij hem wel een Dinitrol tectylbeurt gegeven. En als er nu vragen zijn of de auto te koop is dan is mijn antwoord gemakkelijk: Wij horen bij elkaar. De Opel blijft bij mij tot mijn laatste ademtocht.” Wij vinden het lovenswaardig om te zien dat Sape Kooistra op deze manier moeite doet om de Opel senator 2,5 E-Automatic in stand te houden en te bewaren.
Ook lezen:
– Opel Senator (1978-1987)
– Opel Rekord E2. Wel pluche, geen poespas bij de beter geoutilleerde Opel
– De Opel Diplomat. De Opel-o-saurus Rex
– Opel Manta A. Nog altijd zeer geliefd na 50 jaar
– Opel Ascona A. Succesvolle troef in de jaren zeventig middenklasse
De Senator A zie je zowat nooit meer. Even gekeken op Autoscout 24 maar in heel de EU staan er momenteel een handjevol te koop.
Grote Opels hebben het altijd moeilijk gehad. Onterecht. stoere, stevige wagens, prima rijgedrag, prachtig afgewerkt en een Opel bracht je altijd thuis.
Hopelijk wordt de Senator A later net zo’n geliefde klassieker als de laatste Admiral en Diplomat die hij in 1978 opvolgde.