AMK lezer Bert van Helden reageerde op onze oproep via de banner onder alle artikelen eens te schrijven over de klassieker waar hij zelf in rijdt. En zijn klassieker, dat is een Opel B Kadett.
De Opel B Kadett
Dat was nog een Opel waarbij het raadzaam was de waterpomp elke dertig duizend kilometer te vervangen. Voor de rest was de Opel B Kadett gewoon enorm Opel: simpel, oer betrouwbaar en super eenvoudig te onderhouden.
De eerste naoorlogse Opel Kadett was er vooral voor bedacht om de Volkswagen Kever te beconcurreren. Dat deed hij overtuigend. In drie jaar tijd – van 1962 tot en met 1965 – verkocht Opel krap 650.000 Kadetts, en dat was een record. Dat smaakte naar meer en Opel wist al in 1965 met een opvolger te komen.
Ook interessant: De Opel Olympia A: de sympathieke luxe broer van de Kadett B
De Opel B Kadett (1965 – 1973)
Het werd de Opel B Kadett, die op de autotentoonstelling van Frankfurt in september gepresenteerd werd. De auto was om te zien veel moderner dan zijn voorganger. Hij ‘rook’ niet meer naar de jaren vijftig en was bovendien rondom gegroeid. Dat kwam vooral de binnenruimte ten goede. Bovendien was hij vanaf dat moment met vier deuren leverbaar en daar werden ze bij VW knap narrig van. Gelukkig voor de Keverbouwers was de Opel wel stevig duurder. Maar daar kreeg je dan wel een ruimere- en meer moderne auto voor.
Ook interessant: Dochter Mick Jagger houdt van Opel
Met een Opel B Kadett kon je de trots van de straat zijn. Onder de motorkap was er keuze uit brave viercilinder stoterstangen motoren die allemaal even goed bereikbaar waren. Ze varieerden qua inhoud van 1078 tot en met 1897 cc (45-90 pk). Die laatste haalde een top van 160 km/h. De Kadett B werd een nog groter succes dan de Kadett A, en ook bleef de ‘B’ ook langer in productie. Tussen 1965 en 1973 werden er dik 2.000.000 van gemaakt. En dan hebben we het alleen nog maar over de sedans.
Soberheid als troef
De spaarversies waren echt basic. Ze hadden geen verstelbare rugleuningen, geen tapijt op de vloer, een lange pook, geen rembekrachtiging. En een stuurwiel als een hoepel. Met 1100 cc was zo’n Opel niet echt zwaar gemotoriseerd. Maar dat belette mensen niet om er, in de tijd dat je nog een dag nodig had om naar Luik te komen en nog een dag nodig had om er weer uit te komen, mee op vakantie te gaan. Vader, moeder, twee kinderen, aardappelen en een juspan met gehaktballen onder de voorstoel. De dochter van een avontuurlijke vader vertelde over een reis door de Alpen. Daar troffen ze hellingen die zo steil waren dat moeder en de kinders moesten uitstappen om de Opel al duwend op gang te houden.
Ook interessant: Opel B Manta
Na de derde of vierde eigenaar was het meestal wel voorbij voor die dappere Opels
Dan waren ze geveld door roest. Of drastisch overleden aan de gevolgen dat bij Opels nogal wat onderdelen uitwisselbaar waren. In wat ooit begonnen was als een 1100 kon vrij simpel een 1900 cc blok gelepeld worden. Want je bent jong en je wilt wat. Toch? Dat aanpassingen aan de remmen en ophanging er daarbij inschoten? Ach… De officieel snellere versies van de Kadett presteerden daar beter, maar natuurlijk had het heerlijk conventionele onderstel zijn beperkingen. Maar toch: een stevig vermogen in combinatie met achterwielaandrijving? Dat is een feestje!
Ook interessant: Opel Commodore 2500 GS
Niet voor de eeuwigheid
Hoe goed de qua inhoud ook was, ze waren gemaakt in de tijd dat er feitelijk nog niets aan roestpreventie werd gedaan. De plaatsten waar dubbel plaatwerk zit en de A zuilen kunnen dan ook hopeloos aangetast zijn. Gelukkig vallen de Kadetts nog wel onder de wetten van de grote getallen: Er is nog aardig wat donormateriaal over. En er zijn nog restpartijen NOS, waarbij aangetekend moet worden dat de pasvorm van reproplaatwerk vaak onder modaal is.
Ook interessant: Opel Kadett B Typ 91, luxe carrosserievariant van een bestseller
De goudgele rakker op de foto’s is vijf jaar geleden in Berts eigendom gekomen. Daarvoor zat een restauratie van vijf jaar en een slaap en droomtijd van acht jaar in de showroom van een Opel dealer in het oosten des lands. De Opel wordt in eigen beheer onderhouden. Mooi toch zo’n happy end? Berts Opel heeft er zelfs sterallures door gekregen!
Als we weer mogen, na de vaccinaties, gaan we: http://www.holland2gobi naar Mongolie en zal het de eerste opel kadett B worden die op gas gaat proberen vooruit te komen.
Destijds was het beter om een imitatie-waterpomp te monteren dan een van Opel. Kapot gingen ze allebei toch wel.
Het was geen sjieke auto, de Kadett B, meer een werkpaard pur sang. De standaardversie had zelfs binnenbekleding die deels van karton was gemaakt. Maar je kwam er overal mee, al had hij inderdaad een hekel aan de bergen. Dat kwam door de vreemde verhoudingen in de versnellingsbak: een korte 1 en 2, een relatief heel lange 3 en 4. Zo gaf de Kadett in de stad een sportief gevoel terwijl hij op buitenwegen juist weer zuinig en rustig was. Maar o wee als je de Ardennen, Vogezen of Alpen in moest, dan was de kleinste 1100N motor met 45 pk en 75 kN echt niet voldoende om mee te komen. De 1100S had 55 pk en de 1200S 60 pk, een heel verschil.
De “Bochum”-motor met onderliggende nokkenas is onverwoestbaar, de versnellingsbak krijgt altijd gedoe met de synchromesh tussen 3 en 2. De messing radiator is niet het sterkste onderdeel en houd de motorsteunen en de manchetten van de stuurstangen in de gaten.
Bedankt voor deze prima extra info!