in

Mercedes-Benz MB 100 D: Zeldzamer dan een dikke AMG

MB 100

Mercedes is natuurlijk beroemd vanwege heel veel klassiekers. Maar wanneer heeft u voor het laatst een Mercedes-Benz MB 100 D gezien? En dat terwijl er hele massa’s busjes worden ingezet als camper of food truck?  De MB 100’s waren van 1988 tot 1995 leverbaar als de kleinste bedrijfswagens van Mercedes-Benz. Ze werden in diverse uitvoeringen geleverd, zoals bestelwagen, busje (met ruiten rondom), lichte vrachtauto en camper.

Kenmerkend voor de Ecosprinter Mercedes-Benz MB 100 D was de economische dieseluitvoering met een vijfversnellingsbak, de voorwielaandrijving, de compacte buitenafmetingen en een lage laadvloer. Het leveringsprogramma voor Nederland bestond uit gesloten bestelwagens met wielbases van 2450 mm en 2675 mm, en twee dakhoogten. Hun maximum laadvermogen was ca. 1000 kilo en de Mercedessen kwamen uit… Spanje.

Mercedessen uit Spanje

Dat maken gebeurde bij Mercedes-Benz Espana S.A. en de MB’s werden in Duitsland, België, Frankrijk, Nederland en Italië verkocht.

Door de combinatie van de voorwielaandrijving en het buizenchassis was de Mercedes-Benz MB 100 D zeer geschikt als basis voor speciale opbouw. Zo werden er verkoopwagens, vaak met een aanzienlijk verlengd chassis en dubbele achteras, stadsbusjes, maar autoambulances vervaardigd.

Hoewel de Mercedessen op dozen lijken was er over de aerodynamica nagedacht. Instappen in de MB was een feestje. De treeplanken zaten laag voor grote, wijd openslaande deuren. De bestuurder had een ruime plek, de verstelbare stoelen waren comfortabel en de bestellers waren voorzien van een aantrekkelijk en praktisch dashboard. Door het gebruik van geluiddempende materialen was het prettig stil in deze dappere werkpaarden.

Diesel met vijfbak

Standaard werd zo’n Mercedes-Benz MB 100 D geleverd met een OM616 viercilinder voorkamer diesel van 72 pk. Die paarden gingen via een vijfbak naar de voorwielen. Het chassisraam zorgde voor een hoge mate aan actieve veiligheid en het stuurgedrag (stuurbekrachtiging was standaard) was onder alle omstandigheden neutraal. Dat kwam ook door de onafhankelijke wielophanging met aan de achterkant wrijvingsvrije parabool bladveren in rubber kokers, de grote spoorbreedte en de laagprofielbanden.

Aan de voorkant remde de Benz met schijven, achter zaten trommels

De remkrachtregeling was beladingsafhankelijk en het systeem had een vacuüm bekrachtigde remkrachtversterker. Doordat de opbouw en het chassis gescheiden waren, was er een minimale overdracht van trillingen en geluid. De onderhoudskosten waren tot een minimum beperkt doordat alle controlepunten centraal en makkelijk bereikbaar geplaatst waren.

Voor modeljaar 1992 werd de MB 100 stevig herzien

Uiterlijke kenmerken waren een verlengd front met vanaf dat moment schuin aflopende grille. Het verlengde front zou de aerodynamica en de passieve veiligheid van het voertuig verhogen. Nadat de productie van de Mercedes-Benz MB 100 D in Vitória werd beëindigd, werden de gereedschappen van de MB 100-cabine gebruikt om in Indonesië de MB 550/700 vrachtauto te produceren met gebruikmaking van een gemodificeerde MB 100-cabine.

De Mercedes-Benz MB 100 D werd met een nieuwe, Aziatische carrosserie tot 2004 nog in Korea door Ssangyong verder gebouwd en zowel onder de merknamen Ssangyong als Mercedes-Benz verkocht.

De eerste generatie exemplaren, die gewoon als werkezels zijn gekocht, zijn verregaand verdwenen. Doorgebruikt tot het definitieve ‘op is op’. Maar er zijn nog wel MB 100’s. Dat zijn doorgaans de exemplaren die ooit nieuw door bedrijven als Westfalia en zo tot camper zijn omgebouwd en busjes die voor hun definitieve eind door doe-het-zelfvers in diverse mate van bekwaamheid tot camper (of tegenwoordig: foodtruck) zijn verbouwd.

Al met als is het rijden van een MB 100 D de soberste manier om Mercedes-Benz te rijden. Denk aan aankoopbedragen vanaf een paar mille voor een project, iets van vier-vijf mille voor een net exemplaar dat reisklaar en bewoonbaar is tot aan fantasieprijzen die nergens over gaan.

Maar er kunnen dagen voorbij gaan voordat je zo’n MB 100 D ziet. De kans dat dat een Brabus of AMG getuned exemplaar is, is nog kleiner.

MIS GEEN ARTIKEL MEER

REGISTREER GRATIS

EN WE STUREN U ELKE DAG ONZE NIEUWSBRIEF MET DAARIN DE LAATSTE VERHALEN OVER KLASSIEKE AUTO'S EN MOTOREN

Selecteer eventueel andere nieuwsbrieven

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

MB 100
Die is heel zeldzaam
MB 100
Ook leuk: een schaalmodel van Hum3d. voor maar 75 euro

12 Comments

Leave a Reply
  1. Klopt. Heb zelf, de mopf gereden. Boven de 90 km, kon je niet meer met elkaar spreken. De vooras moest je blijven doorsmeren. Anders waren de scharnierpunten van de ophangpunten, snel versleten. Zeer karig dashboard. Maar goed, wat er niet op zit, gaat ook niet kapot.
    Positieve; veel laadruimte, onverwoestbare motor en bak.
    Stonden bekend, om het roesten. Maar mijne was mooi en zonder roest. Altijd binnen gestaan.
    Schrijver is, wel erg positief.

  2. Dat roestprobleem hebben ze vandaag de dag nog last van, ze moesten zich diep en diep schamen daar bij Mercedes, ik snap niet dat er nog zoveel van die roestbakken verkocht worden, je betaald er ook nog eens de hoofdprijs voor.. Ford transit kon er vroeger ook aardig wat van, maar die houden zich stukken beter op het ogenblik dan die Mercedessen..

  3. Het is geen afstammeling van Ebro, dat werd later Nissan Iberica. De MB 100 is een vervolg op de in Spanje ((IMOSA) gebouwde opvolger van de DKW Schnellaster, de DKW 1000, later Mercedes 1300 bestel genoemd. IMOSA was de spaanse Auto-Union tak die bij de verkoop aan VW in handen van Mercedes bleef.

  4. Dat gevoel heb ik ook. Ding was niet vooruit te branden, was een hobbelpaard en roestte inderdaad behoorlijk.
    Geluidsniveau kan ik me niet herinneren.

  5. Halve land mee afgereden voor koerier service Rail & Road van de NS. Alleen dan als de Hyundai H100 in de garage stond.
    Ze zaten goed maar wat een stugge bakken!
    Ik vond verder de Transit en vooral de vw T4 vele malen beter in die tijd.(’98) De H100 had slechte stoelen.

  6. Het bedrijf waar ik werk had er 1 eind jaren 80 om uit te proberen. Het bleef bij die ene, want het was een nog beroerder rijdende auto dan de VW T3 die we ook hadden. Overigens zoals hier al gezegd , gewoon een omgekatte Ebro. Snap die hosanna in het verhaal dan ook niet. De schrijver dezes heeft er absoluut nog nooit in gereden, zelfs voor toen was het een dweil op de weg en binnen 2 jr al roest her en der, maar daar hebben meer Mercedes bussen last van tot de vorige sprinter aan toe.

  7. Was echt een draak van een bus om mee te rijden! Niet voorruit te branden en enorm lawaaierig (nu hadden Duitse bussen daar toch al de Wereldbeker in totdat de Sprinter kwam). Begrijp dan ook echt niet dat ze een ster erop durfden te plakken.
    Wat roesten betreft is het raar genoeg juist bij Mercedes bestelwagens nog steeds een probleem. Alle Fransen, Italianen en Japanners hebben het roestspook aardig uit de bussen gekregen maar een Sprinter of Vito die niet Metallic gespoten is behoeft nog steeds vaker dan gemiddeld garantie reparatiewerk binnen de lakgarantie. Maar die nieuwe bussen rijden tenminste goed dat kon van de MB 100 (zelfs naar de maatstaven van die tijd) niet gezegd worden.

  8. Is deze al niet eens eerder geplaatst ?

    En roesten deze busjes net zo hard als de Sprinters / LT busjes van die tijd ?
    Want waar personenwagens in die tijd al redelijk tegen roest waren beschermd, hoorde je de busjes bijna roesten.

  9. Weet u intussentijd hoe u de mistlamp bedient ?
    Gewoon zoals alle Mercedessen van die tijd :
    de (draai)knop van de lichten uittrekken.
    Natuurlijk eerst je lichten opzetten (geen grootlicht).
    Het rode lichtje van de draaiknop zou nu moeten branden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

The maximum upload file size: 8 MB. You can upload: image. Links to YouTube, Facebook, Twitter and other services inserted in the comment text will be automatically embedded. Drop files here




Nu in de kiosk

Bekijk de bijna veertig pagina's tellende preview via deze link of een klik op de omslag.

Het decembernummer, met daarin:

  • Alfa Romeo Giulia 1300 Super
    Erik van Putten verkent de tijdloze charme van de Alfa Romeo Giulia 1300 Super, met beelden van Bart Spijker en hemzelf. Het verhaal duikt in de wereld van Alfa-liefhebber Koen de Groot, wiens familie diep geworteld is in de Alfa Romeo-cultuur. Koens' bijzondere relatie met zijn Giulia, een auto die hij al jaren koestert en die binnenkort een indrukwekkende upgrade krijgt, wordt uitgelicht. De Giulia symboliseert autoliefde en erfgoed, een passie verrijkt door Koens vader Frans, een Alfa Romeo-expert en -liefhebber.
  • Dubbel Gebruikte Typeaanduidingen
    Peter Ecury ontrafelt fascinerende verhalen uit de autowereld in de 32e aflevering van zijn serie over dubbel gebruikte typeaanduidingen. Deze editie biedt een update over de geruchten rond Peugeot en Porsche en duikt in de geschiedenis van de typeaanduiding '142', gebruikt door merken als Volvo en Austin. Ecury bespreekt ook de evolutie van de term 'GT' en het controversiële gebruik van de letters 'SS' in autonamen na WOII, met voorbeelden als de Chevrolet Impala SS en de Alfa Romeo Giulietta SS.
  • Ducati 750GT, 860GT en 900GTS
    Hans Smid belicht de Ducati rondcarters, geproduceerd van 1972 tot 1974, die minimalistische schoonheid combineren met unieke techniek. Dit artikel beschrijft Ducati's innovatiedrang en de creatie van deze modellen, benadrukt de uitdagingen en kosten bij het verzamelen ervan, en toont Ducati's reis van bijna ondergang naar iconische status.
  • Horex Imperator
    Marina Block vertelt het verhaal van de Horex Imperator, een iconische motorfiets uit de jaren 50, bekend om zijn sportiviteit en geavanceerde techniek. Ondanks de sluiting van de fabrieken bleef Horex bekend, mede door stripfiguur Werner en recente heruitgaven. De Imperator, met zijn innovatieve parallel twin en bovenliggende nokkenas, inspireerde latere ontwerpen en wordt geprezen om zijn kwaliteit en design, ondanks beperkte verkoopsuccessen.
  • KlassiekerPost
    Lezers van Auto Motor Klassiek delen hun ontdekkingen en ervaringen. Eddy Joustra ontdekt een Peugeot 203 pickup in Heerenveen, terwijl Robert Reessink in Italië een unieke Moto Guzzi bromfiets fotografeert. Verhalen variëren van Chris van Haarlems Schotse scooteravonturen tot Bram Droogers vondst van een Rolls-Royce Corniche en twee FIAT 850's. Ben de Man vindt een bijzondere Chevrolet Step-Van in Nederland, en lezers delen correcties en aanvullingen op eerder gepubliceerde artikelen.
  • Nissan Silvia 1.8 Turbo
    Aart van der Haagen onthult de geschiedenis van een zeldzame Nissan Silvia 1.8 Turbo, oorspronkelijk als bedrijfswagen geregistreerd. De eerste eigenaar transformeerde de auto naar een gezinsvriendelijk voertuig, en Jan Manenschijn koestert nu deze ongerestaureerde parel met slechts 67.000 kilometer op de teller.
  • Peugeot 205-collectie Team VCC Twente
    Aart van der Haagen belicht de verzamelpassie van Team VCC Twente voor Peugeot 205-modellen. De broers Peter en Niek Olde Veldhuis verzamelden unieke exemplaren zoals de GTI en CTI, en zelfs een zeldzame 1.9 GTI Dimma. Hun collectie toont de transformatie van een ooit gewoon model naar een bijzondere klassieker.
  • Volvo en Klassieke Auto's
    Alain Pondman van Volvo Lotte spreekt over de echte waarde van klassieke auto's. Hij bekritiseert de trend van goedkope, slecht onderhouden klassiekers op Marktplaats, benadrukt het belang van het maken van herinneringen met oldtimers, en adviseert kopers om te investeren in kwaliteit en duurzaamheid.
  • Volkswagen Kever 1955 - Tweede leven
    Max de Krijger vertelt het verhaal van Hendrik Jan Hofman, een gepassioneerde Kever-restaurateur. Hofman bracht een zwaar beschadigde 1955 Kever weer tot leven met een toewijding aan perfectie en detail. Deze groene Kever, compleet met handgemaakte kinderstoel en open dak, weerspiegelt zijn vakmanschap. Hofman overweegt nu de verkoop van de Kever om zich op een nieuw project te richten.
  • KlassiekerPost
    In de KlassiekerPost-rubriek van Auto Motor Klassiek delen enthousiaste lezers hun unieke vondsten en persoonlijke ervaringen. Eddy Joustra stuit op een zeldzame Peugeot 203 pickup in Heerenveen. Robert Reessink legt in Italië een unieke Moto Guzzi bromfiets vast op camera. Chris van Haarlem deelt zijn Schotse scooteravonturen, inclusief een onverwachte ontmoeting met een Austin A30 op het eiland Skye. Bram Drooger spot een elegante Rolls-Royce Corniche en twee FIAT 850's. Ben de Man ontdekt een bijzondere Chevrolet Step-Van in Nederland. Deze rubriek illustreert de diversiteit en diepgewortelde passie van klassieke auto- en motorliefhebbers, met verhalen die variëren van lokale ontdekkingen tot internationale schatten. Daarnaast bieden lezers waardevolle correcties en aanvullingen op eerder gepubliceerde artikelen, zoals P.B.T.M. Matthijssen's input over de Ardie/Dürkopp Dianette, wat bijdraagt aan de rijke en veelzijdige inhoud van het tijdschrift.
  • Opnieuw bijna twintig pagina's korte berichten over van alles en nog wat, wat met klassiekers heeft te maken
  • En natuurlijk onze rubriek 'Klassiekertjes' waarin u lekker rond kunt shoppen op zoek naar uw volgende klassieker.

Het perfecte leesvoer voor een avondje of meer ongestoord weg te dromen. Hij ligt nu in de winkels. Een abonnement is natuurlijk beter, want dan mist u geen nummer meer en u bent nog eens veel goedkoper uit ook. Niet verkeerd in deze dure tijden.

De CBX is 40!

Honda CBX!

Tweede Kamer verwerpt motie afschaffing MRB-vrijstelling oldtimers

Tweede Kamer verwerpt amendement afschaffing MRB-vrijstelling oldtimers