Ik had niet kunnen bedenken dat het nog gebeurde. Maar in een halletje, waar een kennis van me wat vierkante meters had gehuurd, zag ik een ‘kop-en-kontauto’ in wording. Op de grond was met een paar zware profielbalken een ‘richtbank’ gemaakt. En daarop stond de blauwe voorste helft van een 2015’er Jaguar XF gezellig dicht bij een witte achterpartij van zo’n Jag.
Een soort puzzel
De zaak was niet in één rechte streep doorgehaald, maar er zat een heel legpuzzelpatroon in het figuurzaagwerk dat er blijkbaar met de dunne flex was gedaan.
Het was duidelijk de bedoeling dat er van de twee halve Jaguars weer ééntje van een nog nader te bepalen kleur gemaakt zou worden. Het leek me een riskante operatie omdat elk onderdeel van een moderne auto door en door berekend is. En in een gewone auto zitten een heel stel verschillende staalsoorten die allemaal hun eigen eigenschappen hebben. Misschien is een moderne ‘kop en kont’ auto een technisch hoogstandje, maar ik zou er niet in durven rijden. Gelukkig vertelde Cor’s medehuurder dat de auto voor de export was. En daar zouden we in de social media dan een treurige smiley bij zetten.
Niets nieuws onder de zon
Vroeger werden er natuurlijk ook kop en kont auto’s gemaakt in het meest duistere handelssegment. Daar kon het ook gebeuren dat een ‘korte’ auto weer op lengte werd gebracht door de achterkant te positioneren en aan de voorkant te gaan trekken, desnoods met een Mercedes Diesel of Massey Ferguson tractor. Overbuurjongen van vroeger Rudy kocht indertijd recente (liefst grote) BMW’s met zware schades uit Duitsland. Ik was erbij toen de voorpartij van een 7’er Coupe weer een centimeter of veertig naar voren werd getrokken met een paar ratel-takelblokken, kettingen en haken. Staal dat koud vervormd is en weer – ongeveer – in model wordt getrokken gilt als een zeehond die in een houtversnipperaar terechtkomt.
Rudy’s handel liep goed
Hij verkocht ‘dikke’, strak in de lak staande auto’s voor scherpe prijzen en met behoud van uitkering aan vrienden met hetzelfde of nog spannender verdienmodellen. Zijn marges stegen aanzienlijk nadat hij een product had gevonden waarmee het verwijderen van bloedvlekken uit leder en textiel snel en effectief gedaan kon worden.
De Utrechtse automarkt
Buiten het feit dat er zo het soort fraaie auto’s werd gemaakt dat de Utrechtse automarkt zijn beduimelde reputatie gaf moet je je ook niet indenken wat er allemaal met de structuur van staal gebeurt wanneer je het meervoudig koud gaat vervormen of juist verhitten en lassen. De verandert een voertuig in een potentiële fragmentatiebom. En dat een paar zware I-balken nog niet de perfecte auto richtbank vormden? Dat zo’n herboren edelvoiture bij het rijden en of remmen wat – of veel – naar links of rechts trok? Dat banden al heel snel heel unieke slijtagepatronen vertoonden?
Ach: het was nog in de cowboydagen van het automobilisme.
Auto’s waren nog overzichtelijk. Dus je kon er best wat aan doen. En en 7’er Coupe was toch al gevaarlijk snel, zelfs als hij in orde was en als de chauffeur nog niet dronken van zijn eigen testosteron de wereld wilde veroveren. Vroeger was niet alles beter. Maar mocht u eerdaags tegen een strak gespoten Jaguar XF voor ‘weinig’ aanlopen? Dan zou ik er toch maar een aankoopkeuring tegenaan gooien.
Uit privacy en (onze) veiligheidsoverwegingen publiceren we de plaatjes van de hoofdrolspeler uit dit verhaal niet.
De Jag op de foto die we wel gebruiken is het bewijs dat je de doden gewoon moet laten rusten. En met al die BMW’s is het vast weer goed gekomen… Toch?
Doorgezaagde VW kevers dienden vaak als platvorm voor alle mogelijke bouwsels zoals bv een Buggy etc. Ik heb nog een foto van een aparte trike op basis van een kever: doormidden gezaagd en met een listige buizenconstructie voorzien van de voortrein van een BSA motorfiets. Erop rijden viel zo ongeveer onder de Wet op de kansspelen….
Een 7’er coupé bestaat niet. Of ze hebben er een schuin dak opgelast….
In kop& kontland is blijkbaar alles mogelijk
mijn neefje heeft veel geld verdient met Duitse Volkwagen kevers.
die werden ook kop en kont aan elkaar gelast. Tot dat zijn vader, die op de lijnbus zat, hem zag rijden met voor en achter een verschillend kenteken. Het gaf ‘s avonds een “deftig” gesprek aan tafel.
Mijn andere oom en tante hebben wel zo’n gelaste-kever van hem gekocht. dat wisten zij; een strakke wit gespoten exemplaar. zij hebben er jaren in gereden met plezier. Maar ja, de tijden waren anders.
Wordt nog steeds gedaan: https://www.facebook.com/491004461636379/posts/899447734125381/
In mijn geboortedorp in de Achterhoek stond de plaatselijke garagist te boek al leverancier van aan elkaar ‘gemetselde’ kneusjes. Meestal ging het dan om Mercedes Heckflosse en Strich 8 modellen. De werkzaamheden gebeurden meestal in de avonduren en in een afgetimmerd deel van de garage. Toen hij beginjaren ’70 Simca dealer werd stopte dat proces om geen imagoschade op te lopen.
In een Duits hobby tijdschrift heb ik ook wel eens een aardig artikel gelezen over Ford M151 jeeps die uitgefaseerd werden door het Amerikaanse leger. Deze Jeeps hadden een twijfelachtig imago voor wat betreft de wegligging. Om te voorkomend dat ze in burgerhanden zouden komen met claims als gevolg werden ze doormidden gezaagd en als schroot verkocht. Een Italiaanse handelaar zag daar wel brood in en zorgde ervoor dat het zagen op zijn aanwijzingen heel precies gebeurde. Eenmaal in zijn werkplaats werden de jeeps weer aan elkaar gelast en voorzien van Alfa en Fiat dubbelnokkers. Het onderstel werd aangepast om het vermogen aan te kunnen.
Listig volk die Italianen! Staat me iets van bij over de Yanktanks die Amerikanen achter lieten als ze op Soesterberg waren uitgevlogen. Die auto’s moesten blijkbaar ook aan het verkeer onttrokken worden. De lokale sloop had de afspraak dat te doen en knipte onder toezicht van de RDW de alleen dorpels door
Kop en kop auto’s heb ik in mijn jeugd veelvuldig met carnaval gezien. Werden 2 voorkanten van een R4 aan elkaar gelast (of om het eender elke andere voorwielaandrijver, zo lang kop en kop maar van hetzelfde model waren) en die reden dan met de stoet mee, als vierwiel gestuurde creatie. Aan beide kanten sturen en dan ging het als een krab door de stoet heen.
Doorgezaagde VW kevers dienden vaak als platvorm voor alle mogelijke bouwsels zoals bv een Buggy etc. Ik heb nog een foto van een aparte trike op basis van een kever: doormidden gezaagd en met een listige buizenconstructie voorzien van de voortrein van een BSA motorfiets. Erop rijden viel zo ongeveer onder de Wet op de kansspelen….
Vriend kocht ooit drie Mercedessen in 1 koop. Niet dat hij dat wist want hij kocht slechts een enkele auto. Prachtig beige gespoten bleek het ding uiteindelijk uit een rode, groene en gele Mercedes te bestaan. Hij heeft hem na die ontdekking vlot verkocht want hij vreesde dat zijn zware aanhanger wel eens met de kofferbak op de loop zou kunnen gaan.
Klinkt als iemand die heeft nagedacht!
Mijn broertje reed zijn VW Polo (serie 1) een 20 cm korter vroeger.
Die is inderdaad met behulp van enkele zware Massey Ferguson (hij werkte in de landbouwmechanisatie, dus tractoren zat) weer bijna 20 cm langer getrokken.
Je staat ervan te kijken wat zware tractoren in een kruipversnelling aan trekkracht kunnen ontwikkelen.
De laatste halve cm is uiteindelijk opgelost door wat met de bandenspanning te variëren bij de verkoop… (het ding bleef trekken)
Praktijkoplossingen worden zwaar onderschat!
7 er coupé heeft u daar ook een afbeelding van
Is genoteerd. Na het laswerk. Nee hoor: blijkbaar een verschrijving. Maar wie wet wat je allemaal aan elkaar kan lassen
Er zijn ook veel auto’s in Dui in 2-en gezaagd en daarna naar Ned gebracht. Dat scheelde in invoerkosten en daarna weer aan elkaar gelast. De kentekens hadden als kenmerk DD en JL.
Staat voor Duitse Deuk en Jong Leven auto’s. Kopers konden het zo weten!
Uiteraard zijn er heel wat kop-konten door behoud van kenteken (total loss) gerevitaliseerd.
Bij voorbeeld Fords Escorts en welk populair merk niet, als er maar vraag naar was.
Gelukkig komt het nu niet meer in die mate voor. De branche is niet meer schade herstel in een donkere hoek (ala Miami Vice) van de schuur. Nu een professionele vakman met opleiding en certificaten voor een gegarandeerd goed herstel.
Kleine aanvulling: de letters GK kwamen ook vaak voor.
Die stonden voor : Germaanse kneus.
JG werd “Jammerlijk Gedrocht”
Hoi Dolf
Ik kan me nog herinneren dat in zo’n werkplaats een 180D achterkant aan een 190D voorkant werd “bevestigd”
Probleem ontstond toen de nieuwe eigenaar een nieuwe uitlaat liet monteren. Paste dus niet😂
Er zal wel meer aan verandert zijn aan deze BMW 7 serie coupe, DEZE ZIJN ALLEEN ALS SEDAN GELEVERD!
Als in eerdere reacties: bedankt voor het opletten. We zullen beter naar het laswerk kijken
Grappig dat er ook een foto van een halve B5 bijstaat… toen ik mijn 1.8T uit 1999 total loss reed (niet eens hard, glipte achterop een nieuwe Corolla en die nieuwe auto’s zijn gewoon erg sterk) kreeg ik een portie geld van de verzekering dat overeen kwam met ongeveer 5 keer de straatwaarde (en die was nihil laten we zeggen voor een ouwe Duitser met 3.5 ton op de teller). Wat ik oppikte was dat veel van dit soort auto’s aan de andere kant van de Mexicaanse grens opduiken (ik zit in het zuid-Californische) en daar een tweede leven beginnen. Interessant.
Recycling …. voor het milieu …..
Schadeherstelbedrijven doen niks anders dan op een richtbank de boel weer “koud vervormen” en waar nodig warm. Ook worden er nog steeds plaatwerkdelen ingelast, inclusief bodemdelen en wieldraagarmen.
Mits vakkundig gedaan is dat prima. Ook kan de wielophanging worden uitgelijnd zodat die hier vermelde bandenslijtage wegblijft. Menige keurige leaseauto of inruiler is al een keer hersteld van een flinke klap en met Focwa-garantie weer in orde gemaakt.
Inderdaad deden ze dat vroeger heel dubieus, in schuurtjes en met een heleboel kettingtakels en “op het oog”. Dan kreeg je een kromme auto mee, vandaar het advies om bij aankoop goed naar de gelijkmatigheid van de spleten tussen de plaatwerkdelen te kijken. Of een blik onder de vloermatten te werpen. Maar is er ook statistisch bewijs dat zulke auto’s vaker bij ongevallen waren betrokken?
Ik kwam vroeger bij een slager die als hobby schade-auto’s opknapte. Hij wist van een pakketje auto met het nodige druk- en trekwerk weer een mooi glanzend exemplaar te maken. Hij gebruikte dan bijv. een nieuw spatbord om de auto weer de juiste lengte te geven. Dat zo’n auto meestal daarna een goede klant werd bij de bandenboer spreekt vanzelf.
Die slager kende ik ook, en zoals zo vaak: zo vader zo zoon….
Mijn vader had zijn 504 peugeot net 2 weken toen er een idioot tegen hoge snelheid zijdelings de bijna hele voorkant vanaf reed. Tot aan de voorruit was er niet veel meer van over. Uiteraard totaal verlies verklaart. Het 2 weken oude wrak werd toen voor een absurd hoog bedrag opgekocht door een handelaar, het vermoeden was dat dit wrak korte tijd later weer rondreed, mogelijk verkocht als superokkasie van slechts enkele maanden oud.
Dit is helaas een fenomeen van alle tijden.
.
Van zo’n auto werd vaak alleen het uitgesneden chassisnummer en wat losse delen gebruikt. Dat werd weer kunstig in een gestolen soortgenoot gelast en met de papieren van de gesneuvelde auto verkocht: het zogenaamde ‘omkatten’….