Een 1985’er BX als uitleenwagen

Onlangs hadden we het Eerste Echte Citroën BX verhaal in Auto Motor Klassiek staan. Maar BXen?  Die spelen hier al veel langer mee. We hebben al sinds 1999 een Citroën BX rijder /V in het bestand. Ze heeft momenteel haar vijfde BX. Dat is net als de vorigen een 1400. Met een gemiddeld verbruik van 1 op 16 na een YMO shot was die hydraulique onlangs weer aan de beurt voor een APK en een beurt.

Alles is eindig

Een van de BXen kwam trouwens aan zijn einde omdat een haastige medelander zich door twee rode verkeerslichten heen inburgerde. De anderen vielen gewoon ten offer aan ‘upgrading’. Want een betere BX is altijd de beste. En: ‘Onderhoud is behoud’.

Het vinden van een adres dat die rituelen moest uitvoeren was even een dingetje. De BX specialist waar alle BXen voorheen in onderhoud waren was ermee gestopt. En toen kwam Pascal van ‘de Snoekfabriek’ in beeld. Die deed eerst Citroën DS en BXen. Maar de BXen waren toch zijn droomauto’s. Dat de Snoekfabriek nu BX specialist is lijkt een marketingtechnisch spanningsveld te geven. Maar dat is alleen in theorie.

Best dure kersen

De donkerblauwe BX ging naar het Gelderse Alphen, midden tussen de boomgaarden, waar de kersen zo uit de boom voor dezelfde prijs worden verkocht als dat ze in de super liggen. Bij de metallic donkerblauwe BX werden na een snelle schouwing weinig problemen ingeschat. Maar toen de trotse eigenaresse somber op haar versleten bestuurdersstoel wees, kwam de franje aan het kleed. Een APK, een grote beurt, en een ZGAN chique, zwart interieur. En daarom mocht de leenwagen mee. Dat is een witte,  eerste generatie (tot 1987) BX. Ook met een 1400 cc motor met carburateur. En met de ooit hoogst trendy ‘satelliet bediening’ van de boordapparatuur, een draaiende snelheidsmetertrommel. En een lintvormige toerenteller. Dingen die in praktijk heel intuïtief werken. Alleen de richtingaanwijzer komt niet automatisch terug. Maar daar hoef je de handen niet voor van het stuur te nemen. Een 1985’er BX RE met nog geen twee ton op de teller als leenwagen. Dat vonden we een bericht waard.

Volvo’s gemiste kans

Ooit was de BX, die zoals we intussen wel weten, afgeleid van het ‘Tundra project’ van Volvo best revolutionair. Maar het waren middenklassers, en ze waren niet gemaakt voor de eeuwigheid plus twee weken. Er zijn dan ook enorm veel BXen overleden. We herinneren ons de dag dat de uitbater van autodemontagebedrijf de Timp meldde dat hij er in een week negen binnen had gekregen. En de doorgaans polyester motorkappen vond hij maar niks.

Maar ooit was de BX de meest verbreide ‘auto van de zaak’ cq ’leaseauto’. En dan gaan de wetten van de grote getallen gelden: er blijven er altijd over. De BXen zijn wat onderhoudsgevoeliger dan een Opel Ascona was. Maar bij normaal onderhoud en gebruik was er weinig op deze hydrauliques aan te merken. We berichtten eerder van een BX 1900 GTI met 400D+ km op de teller. En dat ze kwalitatief onverwacht – een soort van – hoogwaardig zijn? Dat bleek uit de rit met de 1985’er leenauto. Het ding kwam dartel omhoog na het starten (met de choke). Liep mooi rond en voelde rondom strak en stevig aan.

Een vroege of een late?

Toch zouden we zo’n vroege BX minder snel als daily driver inzetten dan dan zijn wat conventionelere opvolger. Er zitten trouwens wel meer verschillen tussen de generaties. Maar dat is bij ons immers net zo? Daar komen we nog wel een keer op terug. Op die verschillen tussen de generaties BXen. De tijd is er nu wel rijp voor.

Meer over de Citroën BX:
– Citroën BX 14 aankoopadvies, eindelijk erkenning
– Citroën BX
– Citroën BX Deauville, nieuw van binnen en buiten
– Een enorme gok: de Citroën BX 4TC
– Over betrouwbaarheid gesproken: De BX