De Mini Moke (1964-1993) is gebaseerd op de, door Sir Alec Issigonis ontworpen, , legendarische Mini van de British Motor Company (BMC). “Moke” staat in een lokaal dialect voor ‘ezel’. En ezels zijn doorgaans geen luxepaarden, maar lastdragers. Deze creatie is onder diverse namen van de diverse divisies op de markt gebracht zoals: Austin Mini Moke, Morris Mini Moke en Leyland Moke.
Mislukt als Jeep XS. En XS staat dan voor ‘Extra Small’.
Het oorspronkelijke ontwerp was bedoeld als een licht militair, breed inzetbaar voertuig in de stijl van de Amerikaanse Jeep. Doordat de ontwerpers uit gingen van kleine wielen en weinig grondspeling was het resultaat echter niet erg terreinwaardig. Alleen de Royal Navy had interesse voor gebruik op vliegdekschepen. Maar dat ging de wereld natuurlijk niet redden.
Een nieuwe bestemming
Men besloot toen de Mini Moke aan te bieden als goedkope en makkelijk te onderhouden personenwagen voor lichte commerciële toepassingen, o.a. op boerderijen. Uiteindelijk behaalde de Moke als strand-buggy zijn grootste successen en werd een ware cultwagen in menig tropisch resort in de Cariben. In Macau was de kleine openlucht auto enige tijd het officiële transportmiddel van de lokale politie. Dat moet tot kostelijke achtervolgingen hebben geleid! Ook figureerde de auto in een aantal James Bond films en de Gendarme komedies van de Franse acteur Louis de Funès.
‘Zolang het maar groen is’
De eerste Mokes waren alleen verkrijgbaar in spruce-green (dennengroen), en hadden dezelfde motor, transmissie en ophanging als de Mini Van. Ze werden gebouwd in Birmingham (UK, 1964-1968), later ook in Australië (1966-1981) en Portugal (1980-1993). In eerste instantie waren passagiersstoelen, handgrepen, verwarming, ruitenwissers en een afneembare canvas top optioneel. De eigenaren moesten deze zelf monteren. Zo’n Mini Moke kostte £ 405.
De Australische exemplaren werden naar vele landen geëxporteerd. Vanaf 1975 werd er zelfs een pick-up versie geproduceerd met aan de achterzijde een, als bed te gebruiken, klep van 1,45 x 1,50 meter en een canvas doek waarmee de cabine afgedekt kon worden.
Mokes zijn overal
In Victoria, de hoofdstad van de Seychellen, rijden ze nog steeds rond. Ze zijn erg populair bij toeristen. Begin jaren ’70 was een Mini Moke het eerste gemotoriseerde voertuig op het eiland Pitcairn en was daarmee de meest eenzame auto op aarde. Volgens onze informatie bleef hij het enige voertuig van het eiland en liep hij dapper door tot in elk geval 1988.
Een soort Intercity
De Mini Moke bleek ook een goed om te bouwen voor gebruik op de spoorrails. De Tasmaanse spoorwegen hadden er 16 met hard dak. Deze werden gebruikt voor inspectie en onderhoud aan het smalspoor.
Let op namaak
De originele Mini Moke was nooit verkrijgbaar als “kit car”, maar omdat Mini-onderdelen ruim voorhanden zijn, hebben veel bedrijven kopieën van het wagentje gemaakt. Een Australisch bedrijf lanceerde in 2016 de New Moke, voor de goedkoopste uitvoering werd zo’n € 20.000 gevraagd.
De Moke op de foto’s
Deze Mini Moke vonden we bij Classic Park en het is een laat exemplaar uit 1993, gebouwd in Portugal door het Italiaanse Caviga dat in 1990 de productierechten van MG Rover had gekocht. Caviga bouwde slechts 1.500 exemplaren. De Portugese Moke’s hadden aan de achterzijde een afsluitbare bak (de omschrijving “kofferruimte” is in dit geval overdreven). Deze latere modellen hebben ook een beduidend steviger rol kooi dan vroegere exemplaren. Deze mooi onderhouden Mini Moke heeft maar 13.800 km gereden.
Erg leuk…
Zag hem ooit voor het eerst in ‘t wild met m’n opa op de RAI ergens in de jaren ’80 van de vorige eeuw en heb er altijd een zwak voor gehad…
Ik snap eigenlijk nog steeds niet goed waarom BMW er niet alláng een coole hernieuwde editie van heeft gemaakt waar je wél mee in het terrein uit de voeten kunt….
Mini’s zijn hun eigen klasse, dus er zal toch vast een markt zijn voor een dergelijk model zou ik zeggen….Maar wie ben ik eh?!
Wij schrijven het jaar 1990. Van het Zuid-Limburgse ging het per auto naar de Portugese Algarve.
Na pakweg 2400 kilometers eindelijk in Albufeira voor een welverdiende vakantie. En waarmee werden wij overspoeld? Fordjes fiësta en Opeltjes Corsa. Maar nabij de stranden en de resorthes heersten de Jeep Moke’s. Je zag ze werkelijk overal rondtuffen in maagdelihk wit en met feestende jongelui aan boord. Wat een tijd, wat en wat een vakantie!!
Of was het Msschien Cagiva?
De èchte engelse Mokes (met 10″) zijn schreeuwend duur, en voor de CKD-versies en/of elders geproduceerde (12″) worden ook al stevige prijzen gevraagd…en betaald.
Het ‘leuk-voor-drbij’ is verleden tijd.