De Royal Enfield Musket is een bastaard.
Zo, dat is gezegd. De Engelse motorgeschiedenis kende niet zo veel V twins, en met de Musket is er eentje bij gekomen. ‘Musket’ past als naam natuurlijk erg goed bij ‘Bullet’. Dat heeft Aniket Vardhan dus slim bekeken.
Aniket Vardhan komt uit India, waar het nog wemelt van de -intussen weer ‘Royal’- Enfields. Om dichter bij het geluid van Harley-Davidsons te zijn ging hij studeren in the States. De droom om een Enfield XXL te maken kwam mede voort uit het feit dat ‘echte’ vintage- en classic motors uit het topsegment toen al onbetaalbaar voor een arme student, en intussen een soort van onbetaalbaar voor bijna iedereen zijn geworden. Bij de Musket is er daarom uit gegaan van een maximaal standaard gelaten Enfield 350- of 500 cc onderdelen. Feitelijk is alleen het carter nieuw ontworpen.
Dean Fernandes en Anand Bhalerao kwamen op hetzelfde idee
De Britten zagen daar wel brood in, maar het uit India importeren was een administratief moeilijke en financieel zware dobber. Entree Bill Hurr en Richard Hurst: Die ouwe vrienden bedachten dat ze het trucje dan maar op eigen grond moesten uithalen. Bij de ontwikkeling van de Norcroft twin zat ook een stukje research en development uit… Wervershoof. Daar zat indertijd Sander van Bergen die qua Willie Wortelfactor helemaal in lijn met de Britten lag. Ha. En daar gaan we weer: Het project liep vast omdat de kosten uit de hand begonnen te lopen. Na jaren in de kast en in de hoek van de werkplaats te hebben gelegen is het Norcroft project onlangs gevonden en gekocht door een paar mensen uit India. De productie er van zou weer opgestart gaan worden.
Er is nog een Enfield V twin project. Maar de ‘RE by Carberry Enfield’ uit Australië is blijkbaar een aflopende zaak.
Hoewel: volgens de laatste geruchten zou ook dat project weer aan de beademing liggen… Misschien omdat de economie weer opgekrabbeld is en de nostalgie in deze tijden ook floreert.
De diverse makers gebruikten aangepaste RE rijwielgedeeltes of Egli-achtige frames. En dit soort machines is nu (bijna) weer nieuw te koop. Het zijn heel echte klassiekers. Ze leveren als 700- of 1000 cc motoren een redelijk vermogen en een indrukwekkend koppel. Ze ogen 100% klassiek en rijden net zo. Ze zijn een eerbetoon aan de Engelse motorindustrie zaliger. Of zijn het verwerpelijke knutsels van mannen zonder respect voor de geschiedenis?
In het huidige tijdsbeeld zie je – zeker onder jongere motorliefhebbers/bouwers/dromers – meer van dat soort vormen van vrije expressie.
De hang naar de fraaie lijnen van klassiekers is daar de reden om zelf dan maar een eigen droom waar te maken. Temeer omdat echte klassiekers vandaag de dag stevig aan de prijs zijn. Je kunt die insteek als heiligschennis zien. Maar je kunt er ook uit afleiden dat motorrijden zoals wij dat kennen nog niet dood is. Dat niet elke motorliefhebber een 200 pk machine met 23 elektronische ‘assists’ als droom ziet. Gelukkig maar.
De harde kern van die mensen komt binnenkort weer samen op de Koning Zelfbouw dag van Goos Bos uit Hengelo Ov.
Maar we weten dat er in schuren en garages driftig gesleuteld wordt. En dat hoeft dan niet eens miljoenen te kosten. Mooi toch?
