Rover is een van de oudste Britse merken en geniet nog steeds bewondering voor zijn formidabele verleden. Het was een Brits instituut. De statige Rover P4/100 van Bront en Rika is in een verbluffend mooie staat en straalt nog steeds zijn oorspronkelijke glorie uit. We kwamen deze op en top Engelse mid-size luxury saloon tegen op het oldtimerfestival in Hoornsterzwaag.
Bront: “In november 2020 kwam deze mooie groene Rover in mijn bezit. Het is een P4/100 met een 2,6-liter krachtbron, vier versnellingen met overdrive en schijfremmen. Gemaakt voor de Europese markt, want het stuur zit links.”
Rechtgeaarde sleutelaar
Bront: “Al na drie dagen lag er een plas water onder de auto, en na inspectie bleek dat er een scheur van 18 cm boven in het blok zat, die provisorisch was gedicht met een of ander rubberachtig materiaal. Het contact met de verkoper bood geen oplossing; volgens hem was hij hiervan niet op de hoogte.
Goede raad was duur: de zoektocht naar een ander motorblok kon beginnen. Uiteindelijk vonden we er een voor een redelijke prijs, hoewel deze motor 25 jaar niet had gelopen. De redding kwam van een rechtgeaarde sleutelaar die vroeger zelf een autobedrijf had gehad en die aanbood beide motorblokken te demonteren. Nieuwe onderdelen werden gemonteerd: nieuwe kleppen, zuigerveren en lagers, de krukas werd opnieuw geslepen, nieuwe koppelingsplaten en voor het gemak een elektronische ontsteking. De onderdelenvoorziening van Rover is best goed; vrijwel alles is nog te koop.”
Museumachtige allure
Nadat de motor was teruggeplaatst en twee bladveren waren vernieuwd, liep de Rover P4/100 weer als een zonnetje. Inmiddels zijn er al vele plezierkilometers gemaakt.
Eelde Classics
Bront: “Samen met de oldtimerclub ‘Wichie van Yde’ hebben we een tweetal jaren op de stand gestaan eind november in de bloemenveilinghallen in Eelde. We troffen op de beurs zelfs een oud-eigenaar van de Rover. Op zo’n klassiek evenement is het toch elk jaar weer anders; andere deelnemers en andere auto’s maken het interessant.”
Anders durven zijn?
Rover onderscheidt zich in de klassiekerwereld; je laat zien dat je anders durft te zijn. Alles is even degelijk, mooi en glimmend van aantrekkingskracht. Bront heeft nog wel een wens: hij zoekt nog naar een passende trekhaak (050-4063399) voor de Rover om zijn oude Lander 340-caravan erachter te kunnen haken.
Deze Rover P4 is zeker niet van ’52, dit is een later type. Het oorspronkelijke model was ronder en had nog “pijlpinkers” op de middenstijl . Heb zelf meer dan 30 jaar een ’52 model (LHD) type 75. Een zeer fijne betrouwbare auto , spijtig genoeg een beetje ondergewaardeerd.
Dirk , Belgiê
Volgens mij dateert de auto van 1952. Wij hadden een Vauxhall Velox met een vergelijkbaar kenteken. Ook in de bouw waren er veel overeenkomsten.
Kentekencheck laat een leuk oude foto zien, vermoedelijk jaren 60/70 gezien die kinderwagen.
Echt een prachtige sfeervolle auto. Heel mooi dat er nog een krachtbron gevonden werd en dat de rechts gestuurde schoonheid weer rijdt. Ik vind hem ,of was het nou een ‘haar’?, heel mooi. Wees er zuinig op en vertroetel hem, haar maar lekker!
Volgens mij is de wagen toch echt linksgestuurd.
Een sinister feitje; de seriemoordenaar Hans van Z. had er in jaren 60 eentje.
Deze Rovers worden niet voor niets “Auntie” genoemd. In die tijd bestonden nog geen Gender-discussies, dus is het een echte “haar” …
Dit is geen auto maar een automobiel.
Als ik me niet vergis had hij in Engeland een koosnaampje “Aunty” oftewel tantetje
Ik meen dat Siegfried Farnon in zo’n model auto reed door de grandioze Dales. De enige na-oorlogse Rover naar mijn smaak en met de Morris Minor passend in wat zo typisch ‘engels’ is.
Klopt! Dat was omdat men vond dat je In deze auto net zo veilig en comfortabel zat als bij je tante op de sofa. Alleen schreef men het als “Auntie”.
Mooie klassieker.
Leuke foto ook, met dat zuiltje.
Ein wunderschönes Auto…
Mooie klassieke Brit
Prachtig