Klassiekers? Dat gaat over herinneringen. Het aannemertje uit de buurt van Zoutelande ver voor de tijd dat dat liedje over dat dorpje werd gemaakt. Het was in de tijd dat Zeeuws Vlaamse aannemers of grotere Opels of Mercedes 200 diesels reden. Dat waren auto’s waar je in Zeeland voldoende serieus mee werd genomen zonder als protserig typ te worden gezien.
“Ons Zeeuwen bunt zunig” wordt vaak fout geïnterpreteerd.
Alsof Zeeuwen geen geld uit zouden willen geven. Dat is– mede door de toch ergens Bourgondische inslag van de Zeeuws Vlamingen bevolking– een foute interpretatie: Zeeuwen zijn zuinig op wat ze hebben. Aan de andere kant waren Zeeuwse kleinere aannemers ook basale aanpakkers uit geslachten die eerder heel lange dagen in de zware klei maakten en voor wie een middagmaal van veertien boterhammen niet ongewoon was.
Dus kwam er in elk geval een trekhaak onder de Opel of Mercedes
En als het werk er om vroeg, dan moest zo’n auto net zo hard werken als de boerenlandarbeiders van vroeger. ‘Onze’ aannemer haakte zo een tandemasser met bouwpuin achter zijn Omega en dacht daarmee het geaccidenteerde bouwterrein te verlaten. Later werd er bedacht dat er toch zo’n vier-en-een halve ton puin op de aanhanger moet hebben gelegen. Om een lang verhaal kort te maken: Toen de combinatie de weg op draaide begaf ook de laatste bout het en de trekhaak bleef met dissel en dik vier ton puin staan, terwijl de ontketende Opel blij een sprongetje voorwaarts maakte.
Van Zoutelande naar Sexbierum
Die herinnering kwam terug toen we aan het heel andere eind van Nederland, in Friesland bij Dijkstra in Sexbierum (Fries: Seisbierrum) terecht kwamen. In 1275 werd die plaats in al vermeld als Sixtisberen, in 1322 als Sixtebeeren, in 1324 in het latijn als Beati Sixti Borum, in 1371 als Sexberum, in 1456 als Sixtiberum en in 1505 als Sexbierum. Maar vroeger was voor de lagereschooljeugd jongetjes de ‘Sex’ in Sexbierum toch de eerste stap in interesse in aardrijkskunde of geschiedenis. En er wonen zo’n 1700 mensen waarvan er in elk geval drie door het klassieker-virus zijn besmet: Sicco, Pieter en Simon Dijkstra, mannen die zonder twijfel vernoemd zijn naar hun bedrijf.
De vrijwel smetteloze Omega die we daar zagen had blijkbaar een veel makkelijker leven gehad dan zijn Zeeuwse soortgenoot. Het was een plaat van een auto. Een ware tijdmachine. Bijzonder aan zo’n ‘B’ Omega is trouwens de lage luchtweerstand: 0,28 CW. De Opel uit Sexbierum heeft daarom genoeg aan een viercilinder zestienklepper.
Omega’s dus
Omega’s werden in de smaken ‘burgerlijk braaf’ tot ‘daverend dynamisch’ (Bijzondere uitvoeringen van de Omega: EVO 500, Lotus Omega en de Omega 3000 sport) gemaakt tussen 1986 en 2003. De eerste generatie was de opvolger van de Opel Rekord. En in 1987 was de Omega Auto van het Jaar. Die titel werd gepakt vanwege veel moderne technologische ontwikkelingen, die nieuw waren voor Opel in het algemeen, zo niet voor het volumesegment van de Europese automarkt.
Deze omvatten elektronisch motormanagement, ABS, een boordcomputer (die parameters weergaf zoals het actuele brandstofverbruik of de gemiddelde snelheid), airconditioning en zelfs het toen modieuze LCD-instrumentenpaneel (beschikbaar in cd-versie vanaf 1987 maar afgevoerd in 1991).
Wat nog belangrijker is, de Omega werd geleverd met een zelfdiagnosesysteem (dat nu een standaardfunctie is in moderne auto’s), waarvan de uitvoer kan worden gelezen door naar behoren uitgeruste geautoriseerde servicestations.
Een wereldwagen
Omega’s verkochten wereldwijd, maar leefden dan gewoon onder andere namen. In the States was de Omega de Cadillac Catera, in het VK heette hij Vauxhall Omega. Zuid Amerika kende de Opel als Chevrolet Omega. In Australie wrden de Opels als ‘Holden’ verkocht.
Momenteel is het best moeilijk fraaie Omega’s te vinden. Maar gelukkig kost zelfs een mooie Omega de wereld nog niet. En als Opel is zo’n Omega dus het toonbeeld van brave inzetbaarheid en betrouwbaarheid. Pas alleen wat op met het versjouwen van bouwpuin op tandemassers.
Een Lotus Omega Carlton 3,6 litre. Een heel dure en dynamische Omega
Haal ik wat te drinken, schiet me nog een “Omegaverhaaltje” te binnen.
In mijn Moerwijkse jeugdjaren hielp ik wel eens een buurman. Hij had een garage in onze straat en regelmatig hielp ik hem met sleutelen en onderdelen halen bij, hoe heette die zaak ook weer, aan de Calandkade.
Scimitar eruit en regelmatig o.a. een Omega B V6 3.0 (niet II) erin, voor een nieuwe koppeling. Dat klusje driemaal in een jaar of twee werd te gortig, wat een vechtpartij op die granieten vloer, met die Omega op bokken. Of de eigenaar een andere auto heeft gekocht voor zijn met puin gevulde tandem-asser aanhangers of dat de trekhaak met Omega verkocht is? Geen idee.
Die Omega II vind ik nog steeds een “charmante” verschijning, zeker de caravans. Voor mij het begin van de sierlijker stations. Je ziet ze nauwelijks meer.
Over de Omega I, waar Opel veel voormalig Record rijders mee verloren, kan ik me herinneren dat ze niet tot de beste auto’s uit het Rüsselheimse behoorden.
Een kennis van mijn vader kocht zijn eerste Omega I onder het Haagse mom: “Kèk……….. Ik wil dus geein àtooh, dat as ik links sit dat ik dus sondah te bùige met me regtah hant de regthah deuah ken aupemake”.
Bedankt Chris, voor deze geweldige haagse quote ! Prachtige taal; goed dat er een standbeeld van Haagse Harry is neergezet in het hart van de stad.
Een oud-hageneis.
Een bericht van Bastiaan van der Hoek uit Canada: De Omega zal best een behoorlijke Opel geweest zijn, maar tegen de tijd dat ze hier in 97 werden verkocht als “The Car that Zigs” was er zoveel aan verbouwd dat het wel verkeerd moest gaan, en dat gebeurde ook. Tegen de tijd dat het jaar 2000
aanbrak, waren ze als trade-in, minder waard dan rough-book. De meeste waren gekocht door aardige mensen op leeftijd. Ik vond het heel sneu om ze te moeten vertellen dat wij ze niet als trade accepteerde, maar onmiddellijk naar wholesale zouden gaan, zonder dat wij er ook maar een stuiver op verdiende.
Ze waren zoals je ongetwijfeld weet, eerst veramerikaanst, toen moesten de Canadian specs er aangeplakt worden, daytime running lights and side markers.
Voor Noord Amerika zat er zeer slappe vering onder, het leek bijna op een Sedan de Ville. Je mikte de auto richting zuiden en dan was het heel hard werken om hem recht te houden. In heel BC staat er op het ogenblik 1 te koop voor $800.00. Dan zijn er 750 te veel. De Catera is echt een van de weinige autos die totaal uit het straatbeeld verdwenen is/
Het zunig wordt steeds als zuinig gezien. Maar dat klopt niet. Zunig komt van zinnig. Dus zeeuwen zijn zoals geschreven harde werkers. Ze deden iets wat zin heeft, nuttig is. Tijd verspillen deden ze niet. In feite een efficiënt volkje. Dat heeft niets met gierig of zuinig te maken.
Is genoteerd en aan onze Zeeuws Vlaamse relatie door gegeven
Heb drie omega’s versleten de eerste was tweedehands bij de dealer gekocht 2,4 benzine automaat 9 jaar met veel plezier mee gereden.
Daarna een 2,0 benzine stationcar dat was ook een tweedehands bij een handelaar gekocht alleen had hij achteraf meer kilometers mee gereden dan er op de teller stond .
Ze gaven aan dat ze de distributie riem vernieuwd hadden , alleen de spanner niet dus al de uitlaadkleppen krom, dure hobby.
Derde was 2,2 diesel stationcar full options bij de dealer gekocht , een geweldige auto met alles erop en eraan.
Zelfs een standkachel heerlijk s’morgens in een warme auto en niet hoeven krabben.
Daarna ben ik overgegaan op de Vectra omdat de Omega niet meer gemaakt werd, ook heerlijk mee gereden.
Wij hadden 2x een Omega A. De eerste, een gewone 1.8, vond ik wel een beetje underpowered en daardoor te log. Nadat deze na amper een goed jaar total-loss ging in een ongeval, werd hij vervangen door een 1.8 met injectie, welke motor wel de nodige punch had om er een aangenaam vlot rijdende gezinswagen van te maken. De ruime koffer met driedelig doorsteekluik naar de binnenruimte was enorm handig om allerlei dingen te vervoeren, soms in combinatie met nog één of twee passagiers achteraan. Deze wagen ging ruim 12 jaar en een ongekend aantal kilometers mee, zonder grote onderhoudskosten. Uiteindelijk werd hij nog verkocht aan een Senegalese hotelhouder met Belgische vrouw, die hem gingen gebruiken voor luchthavenvervoer van en naar hun hotel aan de Senegalese kust. Hoe lang dat tweede leven nog geduurd heeft is mij niet bekend.
Het is ‘oans Zeeuwen bin zuunug’ en geen bunt. Zoutelande ligt op Walcheren. Zeeuws-Vlaanderen ligt bezuiden de Westerschelde. Daar kom je met de boot of door de tunnel.
Verder leuk stukje over een mooie auto
groet, Peter (geboren Walcherenaar nu Zuid-Beveland)
Volgende keer werken we met ondertiteling! Bedankt!
heb er nooit een gehad maar ik weet nog dat de duitsers jaloers aren op zon een uitstekend oamerikaans ontwerp want Audi en MB hadden niks wat er zelfs niet dichtbij kwam…..
Omega a de beste auto die ik ooit in bezit heb gehad. onderhoud was simpel distributie met waterpomp vervangen was eitje heeft mij nooit in de steek gelaten was van 1990 en heb hem in 2019 weg moeten doen was toen echt op met dik 400000 km zonder motor revisie helaas was carrosserie op
De eerste Omega was de laatste Opel waar de oude CIH-motor in lag, een 2,4 viercilinder of 3.0 zescilinder en die motoren zie je nogal eens terug in oude Rekords en Commodores.
Nu het daar toch over gaat, die Omega A loste in 1992 eindelijk de Rekord-C (1966-1972) af, die daar nog steeds werd gebouwd als Chevrolet Opala.
In Brazilië, bedoel ik
Hoeveel kuub juin gaat er in het koffer?
Erpel
Wat de voorgaande reactie beweert maakt namelijk het hemelsbrede verschil met de Lotus Omega en de Omega 3000 24V. Dat zijn heel andere auto’s door met name een ander onderstel en verschillende geometrie, veel sterkere motoren en daardoor een heel ander weggedrag dan de goedkope gewone Omega A modellen. Ik heb zelf vanaf nieuw zo’n laatste type 24V, heb ook in de Lotus Omega gereden en weet dus waar ik over praat. Een paar sportwagens in gezinsverpakking.
Heb 2 keer een Omega gehad allebei caravan. De eerste een 1.8 uit 1987 dat was niet zo bijzonder. De volgende was een 2.6 dual ram V6 automaat in CD uitvoering en dat was een super auto vol met opties. Comfortabel ruim en relatief zuinig. Veel goede herinneringen.
Een Omega A had geen V6 , de 2,6 dual ram was een 6 cilinder in lijn.
Wij hebben nog een poos met de Omega B station gereden met een 2.2 of 2.4 4 cilinder.
Zoop net zo veel als onze 3.0 6 cilinder Maxima sedan en was net ff minder comfortabel.
Maar de hele wereld sjouwde je mee met het ding.
Weggedaan omdat zelfs de meest groot hart bezittende APK keurmeester het niet dorst om het geval nog een jaar goed te keuren…
Van de boordcomputer werd je overigens depressief, die gaf het verbruik weer en dat wilde je niet weten…
Ik miste het meest de cruisecontrol van de Maxima….
Ik kocht in 1996 een Omega Station CD Business uitvoering met de BMW 6 cylinder diesel. Heb er meer dan 200.000 km met plezier mee gereden, veel ruimte, goede stoelen en de strakke wegligging maakten het een fijne auto voor de lange afstanden. Heb daarna de Opel daarna ingeruild op een Audi A6 Avant met de 2.5 diesel. Dat bleek achteraf een slechte beslissing vanwege de matige wegligging, de slechte stoelen en de hoge onderhoudskosten ten opzichte van de Opel.
Heerlijke nostalgie. Heb 2 omega’s gereden, de eerst zo’n 250000 km en de tweede 350000 km. Beide op lpg. Goede herinneringen aan.
De lotus omega carlton was een 3.6 liter met twinturbo ,en geen 3 liter !!
Fantastische auto. Heb er drie achter elkaar gereden. De automaat 6 cilinder was een juweeltje.
Zwaar ondergewaardeerde auto vanwege het Opel logo. Ik heb met 2 gereden, beide 3.0 MV 6. Echt bloedsnel serieus goede wegligging stil en comfortabel. Het nadeel van de twijfel zullen we maar zeggen helaas.
De omega A is een heel andere auto dan de Omega B, zowel uiterlijk als technisch en niet met elkaar te vergelijken.
Mooie auto zo op deze foto’s!
Ik heb vroeger wel met een fase 1 gereden, de 1.8 instapper. Elegant van buiten, tamelijk lomp van binnen. Maar geen onaangename auto.
Boordcomputer was in ieder geval niks nieuws, dat had de Renault 11 Electronic in 1983 al. Inclusief een volledig digitaal dashboard; jaja toen al!
De laatste Opel met achterwielaandrijving (ik tel de Opel GT, afstammeling van de Saturn even niet mee).
Ik heb deze auto veelvuldig mogen rijden in mijn tijd als testchauffeur bij Continental. De versnellingsbak voelde niet lekker aan, maar dat was volgens mij een typisch Opel dingetje in die tijd. Bij de laterale aquaplaningtest moest je zolang doorgaan totdat de banden de grip kwijt raakten en je rechtdoor ging. Je mocht pas corrigeren (lees, de auto weer opvangen) nadat de testcomputer na één á twee seconden een bliepje gaf. Doorgaans kreeg ik iedere auto na wat stuurwerk en gas erop weer mooi onder controle behalve, je raadt het al, de Omega. Die was ik vaak meteen kwijt wat resulteerde in een hoop bandengepiep en één keer in de rondte. Verder was het een heerlijke reiswagen.