Precisie NSU Prinz
De NSU Prinz van vader Uilke en zoon Hendrik-Jan de Vries is dit jaar weer tot leven gebracht, met een uiterste precisie. Voormalig monteur en schade-expert Uilke en autoschadehersteller Hendrik-Jan pakken graag een auto grondig aan.
Sinds 1993 is deze kleine rakker binnen de kringen van de familie De Vries gekomen. Hendrik-Jan was toen pas in het bezit van zijn rijbewijs en rijkelijk voorzien van wilde haren. Hij wist goed wat hij met dit automerk met sporen in de rallywereld moest gaan doen. “Door het bos crossen. Tot hij niet meer door de APK kon in 1998.” Werd het de dood voor deze Kleine bolide? Nee.
Wakker gekust
Na vijf jaar rust in de schuur begon voor de NSU Prinz een nieuw leven. Hij werd nog een keer wakker gekust door de twee prinsen. Tot op de millimeter werken ze naar het geweldige eindresultaat, dat in 2019 uiteindelijk het levenslicht zag. Hij blinkt en is nog strakker dan een nieuwe destijds. En vader en zoon blinken mee.
Terug naar de start. Eerst inventariseren wat er moet gebeuren, weten ze. En soms valt het tegen, maar hier viel het mee. “Het viel op dat heel veel niet kapot was bij de NSU Prinz. Dat is dus Duitse degelijkheid.” Echter als ervaren sleutelaars is alles geïnventariseerd en professioneel aangepakt. ,,Het systeem dat we hebben in het demonteren, is een kwestie van gevoel. We kennen de auto door en door. Het zit in ons hoofd. Laat maar een onderdeeltje zien, dan weet ik wat het is”, zijn de wijze woorden van Uilke.
Bouten, ringetjes en moeren zijn naar de metaalveredeling gebracht. Kabelbaan, ook eruit en over de vloer ermee. Alles is vervangen en de stekkers zijn eraan gesoldeerd. De krimpkousjes zijn overigens niet origineel. “We zijn dagen ermee aan de slag geweest. Maar alles wijst zichzelf hoor, al is dat mogelijk een aangeboren talent van ons”, zeggen ze bescheiden over de grote daden die hier zijn verricht.
Hoewel, bescheiden. Het valt hen op dat niet alle autorestaurateurs heel veel oog hebben voor precisie. “Tijdens meetings valt het echt op. Zo weinig auto’s zijn echt strak”, zeggen ze.
Ze wijzen naar hun auto. ,,De naden van de deuren. Controleer het en je ziet dat ze overal echt gelijk zijn.’’ Dat noemen ze ‘strak maken’. Dit ambachtelijke vakwerk kreeg uiteindelijk de beloning door de keurmester. Toen de NSU was herrezen. “Deze is niet te keuren. Hij is zo mooi.” Een groter compliment kun je natuurlijk niet krijgen na veel uren werk aan een afgeschreven NSU Prinz.
Misschien ook interessant?
