Natuurlijk is de Honda CB750 Four terecht de motor van de (vorige) eeuw geworden. Die OHC vierpitters waren namelijk sensationeel en revolutionair. Aan de andere kant: vanaf de komst van de Kawasaki DOHC 900 cc was de CB750 ‘overruled’.
De late ‘K’ modellen van de Honda CB750 waren dan ook op het gedateerde/retro af
De opvolger van de Honda CB750 OHC moest er in elk geval een nokkenas bijkrijgen om weer in de pas te lopen met de concurrentie. En zo kregen we de Honda CBF750 en 900, de Bol d’Or machines. De toenmalige pers vond de 750-versie prettiger. Die was maar een beetje minder rap dan de 900 (902) cc’er, maar liep mooier rond. Toch gingen wij in Nederland natuurlijk voor de 900 cc versie. Dat is indachtig de Nederlandse strijdkreet ‘Een Zware Is Je Ware’. Een andere voorzichtige kanttekening zat hem in de cosmetiek: de laklaag zat nogal dunnetjes op zijn plek.
De 900 cc Bol d’Or leverde eerst 91 en later 95 pk
En dat was indertijd een serieus vermogen. De 900 was er zo’n 200 km/h snel mee. Maar omdat er ook bij lagere toerentallen voldoende vermogen en koppel aanwezig was kon er met de sterke 900 ook heel beschaafd en lang getoerd worden. En dat de vierpitters met een verbruik van 1 op 11 tot 1 op 14 best dorstig waren? Ach, dat boeide niemand. De latere exemplaren, van de C- en D-serie waren trouwens zuiniger. Daarmee was 1 op 17 haalbaar.
In 1981 kwam er gezinsuitbreiding in de vorm van de CB900 F2
Die was voorzien van een sportieve toerkuip, die ondanks zijn ranke snit een redelijke bescherming tegen de elementen bood. De motortrillingen, die bij de 900 aanzienlijk erger waren dan bij de 750 cc versie, werden in dat jaar afdoend geëlimineerd door de krachtbron in silent-blocks op te hangen.
De CBF900 woog best wat, maar had een alleszins aanvaardbaar weggedrag. De vering is comfortabel zonder week te zijn en de een tikkie voorover hangende zitpositie maakt lange, snelle ritten mogelijk. Ook als er een passagier aan boord is.
CBF900’s zijn er hier vanaf eind 1978
In 1984 zijn er de laatste door Motorhuis Safe, nieuwe, grijs geïmporteerde exemplaren. Uiterlijke verschillen door de tijd heen zitten hem vooral in de wielen. De CBF begon met gewone Comstar wielen. Later kwamen er idems met ‘omgedraaide’ spaken en aan het eind hadden de Honda’s de bekende ‘boemerang’wielen. De eerste CB900’s waren niet optimaal. Er waren bijvoorbeeld nogal wat koppakkingsproblemen. Bij de eerste serie Comstarwielen wilden de klinknagels nogal eens los gaan zitten. Maar ze werden per jaargang beter. De nokkenasketting was ook een echt slijtage onderdeel.
Ga voor de top
Intussen zat Honda met deze bouwserie en productietijd al in een wereld waarin oudere motoren niet echt meer gekoesterd werden. Er zij veel CBF900’s gemaakt. Er zijn er bijna even veel verprutst en/of gesloopt. Intussen is deze lijn Honda’s klassiek en zijn er liefhebbers voor. Maar die liefhebbers betalen in de verste verte nog niet de bedragen die voor een fraai OHC-exemplaar gelden. Jaag daarbij uitsluitend op geheel originele top-exemplaren. De 1982-1983 CBF900 F2 is in die hoek de meest gezochte. De kinderziekten zijn er uit en de kuip is een prettig accessoire.
Lees ook:
– Honda CB750 Four versus Honda CB750 Four
– Honda CB750 revisited
– Ook klassiek: De Honda CB750 K6
– De Honda CB 900 F Bol D’or
Prachtige mooie motorfietsen, maar sturen ho maar, je moest ze door de bocht heen sleuren
Leuk dat je hier weer eens aandacht aan besteed. De eerste DOHC-16v serie productiemotorfiets van Honda, fijne machines en bijna onverwoestbaar. Heb zelf een CB750KZ gehad welk model destijds door Motorvisie was getest en ruim 90 paarden aan het achterwiel opleverde bij TNO in Delft. Koppakking probleem 900 was te wijten aan de middelste 4 tapeinden in de nabijheid van de nokkenasketting-tunnel. Deze eeuitdraaien en voorzien van vloeibare pakking en ik meen pakkingringen onder de kopmoeren loste een hoop op. Volgens mij zijn de CBF modellen later gekomen en waren dit nog ‘gewoon’ CB750F en respectievelijk CB900F benamingen. Mooie herinneringen aan!
En in het kader van het nostalgisch genieten zijn ze nog steeds toppers. En betaalbaar