Laat u niet op het verkeerde been zetten door het typeplaatje achter op de auto, want de Fiat Ritmo 130 TC Abarth is een echt originele 130 TC. Samen met zijn broer en vader Mient leven ze helemaal in de Ritmo wereld. En in de wereld van Abarth, de overbekende Italiaanse tuner. Want hun passie ligt voornamelijk in de sportieve modellen van Fiat.
Door: Dirk de Jong
Toen de verzameling van Mient begon was de Fiat Ritmo nog een gewone auto. Hij viel voor het eigen gezicht van de Ritmo. De bumper van elastisch kunsthars sprak hem aan. Maar ook de degelijkheid en de motorische betrouwbaarheid speelden bij de aankoop een rol.
Collectie met meerwaarde
Een verzameling begint bij twee… wanneer er nog een Ritmo op het erf verschijnt dan is dat het begin van een verzameling. De meerwaarde zat hem erin dat het nu alleen om de sportieve modellen ging. Mient: “Hier is eigenlijk mijn ‘verslaving’ begonnen. Het is een deel van ons leven geworden, mijn verzameling bestaat inmiddels de volgende auto’s… We hebben een Ritmo 130 TC Abarth uit 1986. De zwarte auto is honderd procent origineel. Een Ritmo 130 TC Abarth. De witte auto is een DNRT Racewagen. De zwarte Ritmo 130 TC Abarth uit 1986 wacht op restauratie. Tenslotte is er nog een Ritmo 130 TC Abarth uit 1985, grijs van kleur en nog als casco.
Heeft u al een onbegrijpelijke blik in de ogen wat mij in hemelsnaam heeft bewogen om…? Want er zijn meer sportieve modellen zoals: Ritmo 75 ie (1988), donkerblauw, naar onze informatie de laatste in Nederland met een injectiemotor. Ritmo Bertone 100 S Cabriolet (1986) en tenslotte een ‘gewone’ Ritmo 60 cl van 1980 rood van kleur.”
Besmetting
Hier is ook de besmetting begonnen voor Bouke. Voor hem een heerlijk scheurijzer met een verslavend geluid op de rijdagen van de Nederlandse circuits en in een rustiger tempo op de weg. De Fiat Ritmo 130 TC Abarth is aangepast aan zijn persoonlijke smaak, de bodykit is daar een goed voorbeeld van. Zijn broer Jacco heeft ook zijn Ritmo 105 TC (donkergrijs) aangepast aan zijn eigen smaak en voorkeur.
Complimenten-archief
Bouke probeert de Ritmo op de weg te houden, alle eventuele werkzaamheden en onderhoud worden samen met zijn vader uitgevoerd. In de klassiekerwereld roept men wel eens om verjonging. Bouke is nog maar 25, een prachtige leeftijd om verliefd te zijn op een Italiaanse. (En dan bedoelen wij natuurlijk de Ritmo 130 TC Abarth.) Hij vindt het leuk om te ervaren dat de sportieve Fiat veel nostalgische gevoelens oproept. Zijn ‘complimentenarchief’ is dan ook overvol. Niet alleen de persoonlijke ontmoetingen onderweg, maar ook de digitale aandacht wereldwijd en met name uit Italië. Vast staat dat Italianen van auto’s houden en daarom… bouwen ze Fiats.
Lees ook:
– Fiat Tipo. Ook alweer klassiek. (maar nog niet ontdekt)
– Abarth. 70 jaar pure performance en creatie
– De Fiat Croma (1986-1996)
– De Lancia Delta HF Turbo. Een Fiat Ritmo op anabolen
– Een Fiat Uno. Die is klassiek genoeg
Ja die Ritmo. Discussies te over met mijn toenmalige MAVO klasgenoot Marc……. Een vriendelijke jongen wiens vader eigenaar was van, toen, FIAT Witte in Rijswijk. Qua autoliefhebber stond ik aan de Duitse kant dus de roest en onbetrouwbaarheid bracht ik consequent in in onze discussies over auto-mobielen en terecht. Toen.
Nooit geweten dat ik drie Grande Punto’s op rij zou bezitten waarvan de huidige een Abarth is en waardoor ik enorme waardering koester voor o.a. de Abarth Ritmo’s en hun liefhebbers. Overigens ook een ontwerp van Giugiaro net als mijn GP.
Degelijkheid en motorische betrouwbaarheid!
Dat laatste is zeker waar, maar dat eerste?
Degelijkheid betekent ook dat de carrosserie niet door roest uit elkaar valt na een paar jaar!
Daar was de Ritmo in zijn algemeenheid namelijk zeer goed in: Roesten!
De TC’s zullen waarschijnlijk meestal in zorgelijke handen zijn geweest en garageauto‘s zijn geweest die ook weinig zout hebben gezien!
De ‚rest‘ van de gewone Ritmo‘s zijn uit het straatbeeld verdwenen!
Daar waren de 500‘s ondanks dat ze ouder van bouwjaar waren toch iets beter!
Ik vond het begin 80er jaren ook een apart en eigenwijs model, heb ook enige FIATS gehad o.m. een 124 en een 127, maar heb een paar jaar gewacht omdat ik een nieuwe Ritmo niet kon betalen, toen waren de Ritmos die ik gezien van een 3 à 4 jaar oud allemaal al flink verroest!
Peter.
Ik heb nog een Fiat 131 Abarth Volumetrico in TOPSTAAT staan.
Mocht er iemand geïnteresseerd zijn om hem te kopen, dan kan je met mij contact opnemen:
Email: joost.couwberghs@skynet.be
De Redactie, Eric en Dolf plus alle andere die dit bericht mogenlijk maken, Wat moet het
leuk en interessant zijn om bij zo veel mensen over de vloer te mogen komen. Het is nooit
een saaie bende, altijd leuk hartelijk volk. Prachtig al die Fiats in 1 familie. Het maakt niets of weing
uit wat men mooi vind, als er over geschreven wordt,is het de moeite waard.
Bedankt Redactie,
Bas.
waarom geen foto van de cabrio?
Bouke heeft duidelijk een voorliefde voor de OerRitmo want voor -en achterzijde zijn van dit type. Mijn Abarth was ouder (KG-84-DY) en gewoon het faceliftmodel. Ondanks dat, mooi gedaan zeker omdat de mijne ook eindigde als (zwart) circuitbeest, gestript interieur en een gele rolkooi.
ritmo1 was er als 105 en 125 tc , de 130 tc kwam pas in de ritmo2 met ander front/voorbumper en achterbumper.
Volgens mij waren de eerste Ritmo’s van de typen 65 en 75.