Aan het eind van de jaren 50 was Honda klaar voor eigen ideeën. De tweecilinder met bovenliggende nokkenas die helemaal zelf ontwikkeld was, was klaar om de grote wereld in te gaan. Maar daar aan voor af was de nieuweling getest en de Japanners deden veel testwerk aan prototypes op sintelbanen en tijdens heuvelklim wedstrijden. Omdat racen nu eenmaal de beste manier van testen was. De bekende – en ook nu verdwenen Japanse merken troffen elkaar daar vaak op de Asama racetrack.
Motoren uit die tijd zijn zeldzamer dan eerlijke politici
Een van de allereerste, en de nu enig bekende overlevende, Honda C71Z is na veel omzwervingen gered en gerestaureerd in opdracht van Mike Buttinger, de oprichter/eigenaar van CMSNL.com. Zakelijk gezien was deze restauratie volkomen onverantwoord. Maar Mike koestert het Japanse denken in de zin dat dingen ook gewoon moeten gebeuren omdat ze moeten gebeuren als eerbetoon.
Het kostte enorm veel tijd
Achter de wedergeboorte van deze unieke machine steekt een universum aan research, ambachtelijkheid, vakmanschap en vasthoudenheid. De Honda die in 1958 gebruikt werd, werd verscheept naar een van de eerste Honda dealers in de States was een ex fabrieks Honda C71Z. Bill Parmelee had een nieuwe besteld. Maar intussen had Honda ingestoken op de ontwikkeling van viercilinders. En rijd investeren om een nieuw exemplaar van een ‘uitloopmodel’te maken, dat wilden de Japanners niet. Zo kreeg Bill zijn tweedehandsje.
Eigenlijk overjarig
Net als veel andere racemotoren werd de Honda C71Z gebruikt tot hij niet meer kon winnen. Daarna verdween hij in de schaduwen. Maar omdat ergens altijd mee bleef spelen dat het een apart ding was, en omdat Amerikanen nu eenmaal de ruimte hebben, bleef de Honda C71Z bestaan. Althans: een soort van.
Mike kwam via zijn netwerk op de hoogte van het mogelijke bestaan van deze Honda C71Z. En hij besloot hem te redden. Na heel veel speurwerk werden de resten van deze veteraan gevonden. En naar Lelystad gebracht. De wedergeboorte gebeurde aan de hand van wat er was, van oude zwart wit foto’s, van heel vel denk en maakwerk.
Het resultaat is letterlijk uniek
Het resultaat van al dat werk heeft een bedrag gekost waar Mike Buttinger nooit meer aan wil denken. “Als zakenman is dit de domste actie die ik ooit heb gedaan” zegt Mike terwijl hij in stille trots naar het resultaat kijkt. “Dit project heeft me meer gekost dan dat ze mij er bij Honda zelf voor willen betalen, hoe graag ze het ook willen hebben”. Dat moet dus heeeel veel zijn geweest.
De kosten
Een heel groot deel van de kosten zat hem al in de maanden voorwerk, de research. Daarna volgde er een zoektocht naar onderdelen waarbij Mike het geluk had dat hij als ‘s werelds waarschijnlijk grootste handelaar in new old stock nog flink wat dingetjes in zijn eigen magazijnen vond. Maar heel veel moest er gewoon nieuw gemaakt worden.
Een volstrekt integer eerbetoon
We kunnen nu stellen dat deze uiterst zeldzame overlevende – of herboren, Honda C71Z een ultiem eerbetoon is aan Honda’s verleden. Naar een voorzichtige schatting is de machine nu zo’n 99% identiek aan hoe hij ooit bij Honda uit productie kwam.
Daarom maken wij een typisch oosterse buiging naar Mike Buttinger. De man die het onmogelijke heeft waargemaakt.
Oh ja: we zijn bezig met het uitgebreide verhaal over deze machine. Dat mag u niet missen. U kunt zich nu vast indekken door een abonnement op AutoMotor Klassiek te nemen.
