Ooit was mijn eerste auto een VW type 3 Fastback. De uitbater van garage Lugtenburg, waar mijn vader klant was, had gezegd dat de auto zo goed was dat hij hem als uiteen- en verhuurwagen inzette.
Met de verkoop van de VW aan de zoon van een klant raakte de ondernemer zowel zijn Fastback, als mijn vader als klant kwijt…
Want in die tijd kon je voor 300 gulden best wat verwachten.
Maar alles waar mijn toenmalige trots me allemaal op verraste…
Dat had ik niet verwacht.
Maar de Fastback heeft me wel leren sleutelen en het werken met glasvezelmatten en polyesterhars kreeg ik er ook aardig door onder de knie.
En wist u dat je glasvezel en polyester hars vroeger gewoon zonder adembeschermining of handschoenen verwerkte?
Het was trouwens ook de tijd dat je een stuk in tolueen gedrenkte handdoek gebruikte om wat zaken te ontvetten.
Ook weer zonder handschoenen of adembescherming.
Affijn, het was mij eerste auto ten tijde van mijn eerste verkering en tijdens mijn diensttijd. Allemaal water onder de brug.
Met mij gaat het in de tussentijd beter dan met die donkergroene VW van toen.
Op weg naar de rij opleiding BoZo, waar ik op kosten van het koninkrijk voor DAF 328 piloot studeerde, vloog de motor van de VW in brand.
En daarmee de hele auto.
Het duurde nog een paar weken voordat het uitgebrande wrak door een mij onbekende dienst werd werd weg gehaald.
Maar als je er zo eens over terug denkt, was de Fastback best een leuke auto.
Toch weer eens rondkijken.
Oh ja: Het VW 1500-1600 type drie verhaal staat in het maartnummer van AMK.
En als u zo’n messcherp aangeboden abonnement op ANK neemt, dan heeft u de kosten van zo’n Ponton er alweer bijna uit.
En misschien staan we dan straks zij aan zij te bieden.
Zeker is de fastback een leuke auto. Ik heb er twee in de garage staan. Ook een vader-zoon verhaal: ik heb mijn 68-er in 1977 van mijn vader gekregen om op te rijden, maar dat is 39 jaar later nog niet gelukt.
Dan is het een beter exemplaar dan dat ik indertijd kocht. Maar we delen dezelfde goede smaak 🙂
Dolf Peeters