Het was in de herfst van 1979. Vanuit de Noordoostpolder reden we met de Citroën 2CV4 van mijn moeder naar Haarlem. De Citroën GSX stond voor een reparatie in de werkplaats van de Emmeloorder Citroën-agent Dijkstra. De afspraak voor het familiebezoek kon doorgaan, aangezien wij thuis de toenmalige luxe hadden over twee auto’s te beschikken.
Heldenstatus
Ik had me op voorhand enorm op die rit naar Haarlem verheugd. 120 kilometer moest er worden overbrugd met een 435 cc krachtbron in de ultieme van A naar B auto. Op voorhand waren het de ingrediënten om de met 78-54-UD gekentekende Deux-Chevaux de heldenstatus toe te kennen. Ik vond het een zinderend idee dat wij gingen aantonen dat een schier onoverbrugbare afstand óók met deze authentieke en basaal uitgevoerde Citroën overbrugd kon worden. Alles wat groter, moderner en tegelijkertijd zoveel saaier was kon dan in perspectief worden geplaatst door die rode Citroën. Zo ervoer ik het als kind. Het zaadje voor mijn underdog sympathie werd toen geplant.
Met een grote grijns beleefde ik de zo vertrouwde rit van de polder naar Haarlem. Terwijl het complete verkeersaanbod van dat moment ons voorbij raasde toonde ik ontzag voor de hardwerkende Citroën 2CV. Ik had vrede met het volslagen gebrek aan tempo. Het Calimero gevoel maakte zich dan ook geen moment van mij meester in de ondanks alles behaaglijke A-Citroën.
Porsche 911
Dat knusse gevoel verdween op slag in de buurt van Amsterdam. Een mijnheer maakte met zijn Porsche 911 nerveuze manoeuvres. Ik hoor het mijn vader nog verbaasd zeggen. “Wat doet hij nou?” De Elfer belandde op een uitvoegstrook en wilde weer terug naar de hoofdbaan. Mijn vader anticipeerde met de Citroën 2CV4 en maakte ruimte. De Porsche berijder begreep de geste van mijn vader niet en trapte op de rem. We passeerden hem vervolgens. “Dan niet jongen”, waren de woorden die onschuldig achter het schuin geplaatste stuurwiel van de Citroën vandaan kwamen.
Uiteindelijk slaagde de Porsche-berijder om in te voegen. Binnen no-time begaf hij zich links van ons. Mijnheer was boos, claxonneerde en sneed ons af. Vervolgens snelde hij ordinair gebarend met een rotgang weg. Even de zogenaamde pikorde herstellen. Met een staaltje levensgevaarlijk machtsvertoon. Omdat de bestuurder van de Citroën 2CV4 de zelfbenoemde jaren zeventig Dandy in de Porsche onbedoeld liet transformeren in Calimero. Die het opnam tegen één van de meest originele en basale auto’s uit de geschiedenis: de Citroën 2CV4, welke voor hem de betrekkelijkheid van alles aantoonde. Die gemakkelijk te verschalken Deux Chevaux was de onsympathieke versie van Calimero blijkbaar de baas geweest.
Ik zal het nooit vergeten. Het was de eerste keer dat ik mij bewust werd van het fenomeen verkeersagressie. En die grimmigheid verstierde voor mij de rit, waar ik mij op voorhand zo op had verheugd. Gelukkig was er nog een schrale troost. Want ik wist dat we een paar dagen later nog eens 120 kilometer met de Citroën 2CV4 zouden afleggen. Hetgeen in alle opzichten probleemloos gebeurde. En ook daarom heeft onze Eend voor altijd de heldenstatus. Voor mij in ieder geval wel. Omdat hij toen aantoonde dat eenvoud je ver, héél ver kan brengen.
Zo’n ‘jij gaat harder-maar mijn auto en ik gaan langer mee’- gevoel heb ik nu! Ik ben 18, maar rijd in ‘n 7 jaar oudere Peugeot 205. De rechterbaan is wel mijn domein, maar 100 is prima te doen. Enne, drempels en rotondes zijn echt een feest- wie zegt dat je vering plankhard moet zijn om lol te hebben? En in het jaar dat ik ‘m heb, heeft ‘Philippe’ me -anders dan sommigen over Franse voitures beweren- nooit in de steek gelaten. Alleen balen dat ik in het coronajaar met ‘m nog niet in het buitenland ben gekomen!
Met onze 2cv4 in 1979 de weg naar Griesalp (Zwitserland )getrotseerd, hellings percentage 28 %
Het was net alsof je op de achterbank zat.
Fantastische auto!
En is nog niet eens genoemd dat in de zomer de col du gallibier rijden met een LN 34pk eend motor zomaar een BMW 2002 halverwege weer kan inhalen omdat de luchtgekoelde motor niet kan gaan koken.😜
Heerlijk verhaal, mooi geschreven! Ik deel met de schrijver de sympathie voor “de underdog”, in mens en machine… en al zeker in auto’s :)! Ja, natuurlijk is een 911 een fantastische auto, vooral het rauwe boxer6geluid en die Fuchs wielen… . Ooit ben ik vlak voor mijn trouwdag (Waarbij het een beetje een onuitgesproken wens was om in zo’n 911 te trouwen…en op het trouwkaartje te schrijven: “Gelieve de bruidswagen te volgen”… om nadien met mijn lief/vrouw weg te snellen van alle verplichtingen… naar verre, romantische einders ;)! ) in ‘t achterste van zo’n bolide gereden. Ik was zo bezig met “hoe mooi die Porsche die voor mij reed was”… dat ik te laat remde… doorschoof op een olieplek voor ‘t rode licht en in zijn achterste belandde met mijn geliefde 504 break. De Peugeot kon gewoon nog verder rijden… de Porsche niet :)!
Prima verhaal , verkeers agressie is dus van alle tijd .
De FF – 62 – 38 ja mijn eerste eend en kenteken ,lees dat bij meerdere kentekens in het geheugen gegrift zijn
Met 3 personen op weg naar de wintersport in Zwitserland in een Ak400 waar we dezelfde Porsche dik voorbij reden die met teveel gas slippend de bergen niet opkwam terwijl wij onverstoorbaar dankzij de voorwielaandrijving door de sneeuw doortrekken! Hij was ervoor gemaakt in het spoor blijvend door tuffen!
Met de Dyane 6 een keer naar Barcelona gereden in één week heen en terug, samen met m vriend in okt ‘98.. zo n 6 reed best goed!
Mijn ouders hadden 1970-1984
3x een 4 en die waren idd heel traag. Olieverbruik was ook n ding…
Mazda was daarna wat mijn vader waardeerde
Mijn eerste ervaring met verkeersagressie moet ergens halverwege de jaren zestig in de Maastunnel zijn geweest. Daar gaf mijn vader onvoldoende ruimte volgens een meneer in een duur uitziend geval om in te halen, even los van het feit dat je er ook toen al niet harder dan 50km/u mocht en niet van rijbaan mocht wisselen.
In elk geval werden we in onze toen al antieke Opel Olympia met piepende banden en een hoop geclaxonneer tot stilstand gesneden waarna er een heetgebakerde jonge kerel op ons af kwam. Mijn vader was zelf amper uitgestapt toen de eerste vuistslag werd uitgedeeld. Maar mijn vader deed voor de hobby aan boksen en dook weg, zodat die tunnelpiraat met volle kracht met zijn blote vuist tegen de oerdegelijke raamstijl van het Opeltje knalde. Je hoorde de botjes gewoon kraken. Mijn vader dook snel achter het stuur en peerde weg.
Mijn tweede eend was een gele: 63-63-UD. Ik zelf ben alles behalve technisch maar mijn toenmalige relatie beweerde dit wel te zijn en deed dus als een ervaren garagiste het onderhoud. Op een gegeven moment, onderweg naar Parijs kwam er allemaal rook van onder de motorkap vandaan en ook binnenin stond het blauw. Ik wist niet hoe “snel” [niet geheel van toepassing bij een deus [of: 2 patte] naar de vluchtstrook moest komen. Bleek het klepje van het oliepeil open te staan. Maar gelukkig had ik altijd extra benzine en olie aan boord en konden we door naar Parijs. Ik heb in totaal 3 eenden gehad en heb nog steeds spijt dat ik m’n laatste jaren geleden uiteindelijk vanwege mijn twee linkerhanden en karig schoolmeestersalaris heb moeten weg doen!
Een eendje of 911 met twee eentjes, het maakt niet veel uit. Mijn vrouw heeft een 2cv puur origineel en ik een zo puur mogelijk gerestaureerde 911 T. Rijden in beide auto’s is puur plezier. Het is maar wat je als leuk ervaart. Voor ons is het beide.
78-54-UD lees ik.
Mijn vaders eerste wagen, een Moris Minor 4-deurs sedan (dus niet de bekende station), toen nog met van die uitklappende knipperflappen, had -aldus de overlevering- 50-66-UD
Tijdgenootje.
Porsche, pffff. Wat een overschat gebeuren is dat zeg!
Dan inderdaad liever een Eend.
Erik, hoe herkenbaar. Die dappere auto’s gingen samen met de bestuurder de strijd met de elementen aan. En ze overwonnen die elementen, hoe primitief (romantisch) dan ook in die tijd. Daarom rij ik het liefst in een klassieker, in mijn geval een Ami, GSA , ID. Dan voel je rijdend de natuur, techniek en dat je als chauffeur vooral mens bent.
de huidige prijsontwikkelingen van de 2 cv gaan wellicht spoedig richting de porche misschien worden de rollen nog eens omgekeerd!!?