Condor A350. De convectiecondor

in 1891 besloot Fransman Edouard Scheffer te emigreren naar Courfaivre in Zwitserland, om daar een fabriek voor machines en metaalproducten te starten. Scheffer leverde zijn producten, waaronder machines om horlogeonderdelen te maken, vooral naar Zwitserland en vooruitlopend op alle ooit komende EU perikelen maakten de Zwitsers import vanuit Frankrijk steeds moeilijker.

Schone energie

De keuze voor Courfaivre was de rivier de Sorne waar de plaats aan lag, Die rivier moest voor schone energie gaan zorgen voor de machines in de fabriek. Samen met zijn broer Jules begon Edouard ‘Scheffer Freres’. In 1893 maakten ze hun eerste fiets. Vanaf 1904 werden de Zwitserse PTT en het leger fietsenkopers en ze zouden klant en drijvende kracht achter het bedrijf blijven tot in de jaren negentig van nu alweer de vorige eeuw.

De fabriek startte vanaf de tekentafel

Zelfs het machinepark werd grotendeels in eigen huis ontwikkeld. Daarna moesten er natuurlijk  arbeiders gevonden en opgeleid worden. Het bedrijf was verregaand self supporting.
Daarna volgde een hele lijn aan generaties motorfietsen waarbij de boxertwins het meest tot de verbeelding spraken en spreken.

Door de crises in de jaren dertig verdwenen de meeste Zwitserse motormerken. Na 1940 bleven alleen Universal, Motosacoche en Condor overeind omdat ze aan het leger leverden. Maar de productiekosten worden steeds hoger en Condor moest gaan shoppen. Intussen bleef de klantenkring klein en ook de productie van ‘brommertjes’ zet geen zoden aan de dijk. De overheid bleef de te belangrijke opdrachtgever.

In de jaren zestig verkocht Condor geen civiele motorfietsen boven de 50cc meer

Alleen de A250 eenpitter vindt nog overheidsklanten. En het is dankzij dezelfde overheid dat de verkoop van motoren aan het einde van de jaren zestig een boost kreeg met de ontwikkeling van een nieuw model. Condor zocht in 1967 een 350 cc motorblok als vervanger van de 250cc versie. En Ducati had op dat moment net de Scrambler in de markt gezet. Er werd contact opgenomen met Italië voor de ontwikkeling van een militaire motorfiets op basis van de Ducati krachtbron.

Condor legde aanvullend contacten met andere Italiaanse toeleveranciers zoals Marzocchi en Grimeca. De koplamp kwam van Bosch uit Duitsland. Condor maakte de rest van de motor en het Ducatiblok werd wat teruggetuned opgehangen in rubber. Het leger kreeg de eerste Condor A350’s in 1973. Condor kreeg daarbij de exclusieve verkooprechten van Ducati voor Zwitserland en vanaf dat moment tot aan de oliecrisis steeg de verkoop aan de burger. Toen de productie van de militaire Condors in 1978 stopte waren er 3000 van de Condor A350 gemaakt.

De Italianen snapten het niet

De relatie met Ducati leek goed maar Condor moest in de jaren zeventig de Italiaanse onderneming telkens weer wijzen op de Zwitserse wetgeving die steeds meer beperkend werd en die de importeur verplichtte om de machines aan te passen aan de snel veranderende regels en milieuwetten. De verbintenis met Ducati, Cagiva en Aprilia stopte in 2003 toen de merken besloten om zelf hun import in Zwitserland te gaan verzorgen. Cagiva is exit, maar Ducati blijft populair in Zwitserland.

Intussen zijn de 350 cc Condors afgezwaaid

Ze kwamen terecht bij liefhebbers van eenvoudig betrouwbare klassiekers, fans van legervoertuigen en Ducatisti met een groot denkraam. Al was het maar als donor. Maar er waren ook Condors die een burgerkostuum kregen aangemeten zoals het exemplaar dat we bij Wisper Classics vonden. Leuk toch?

Lees ook:
– Condor: Zwitserse topkwaliteit
– Project Imola Ducati, Baines
– Een begrip is 90 jaar jong: Ducati
– Ex legermotorfietsen. Goedkoop klassiek rijden
– Meer artikelen over klassieke motorfietsen

Het origineel