Tenminste: Met mate. Wij in Nederland moeten nog wennen aan het idee van echte zomers. (En het idee dat we waarschijnlijk geen Elfstedentochten meer mee gaan maken.) We denken onbevangen en blij van zin dat mensen in streken waar ze al langer aan mooie zomers gewend zijn, zo liefst mogelijk ‘open’ rijden. Door roadmovies en dergelijke feestelijkheden worden we bevestigd in dat idee.
Dicht is beter
Maar als je in de Sunshine States rondlummelt, dan zie je dat veel Amerikanen hun ‘convertibles’ overdag potdicht en met de airco vol aan rijden. Het is niet ongewoon om zo’n convertible ‘in the heat of the day’ met draaiende motor en blazende airconditioning voor de shopping mall te zetten, terwijl de inzittenden met hun full sized winkelwagen hun boodschappen doen in het natuurlijk ook van airconditioning voorziene winkelcentrum.
De kap gaat pas omlaag als de zon heel ouderwets ‘ter kimme neigt’
Want open rijden in de zon is bedreigender dan de Coronakriebels zijn. Verbranding, huidkanker, oververhitting, uitdroging een stijve nek… Waarom zou je eigenlijk niet beter en goedkoper uit zijn met een sedan?
Dat komt omdat het rijden in een cabriolet of convertible nu eenmaal een heerlijke openlucht ervaring geeft
En, onder ons gezegd en gezwegen, het flaneren in een open auto, een klassieke open auto is een prettig milde vorm van exhibitionisme. Zien en gezien worden. Mooi toch? En tegen de nadelen, gevaren, van al dat genieten? Daar kun je je tegen wapenen. Het aanbod aan ‘voorbehoedsmiddelen’ in die hoek is indrukwekkend. Maar wat zonnebrandcrème, hoofdbescherming voor mannen die qua kapsel ook in de cabriohoek zitten en een sjaaltje zij daar heel overzichtelijke voorbeelden van.
Maar zo’n open dak dan?
Dat is bij onze klassiekers best een ding om op te letten bij aanschaf. Het is een multi scharnierend mechanisch skelet. Voorzien van een kwetsbare bespanning van doorgaans gecoat textiel. Als je naar alle zwerfvuil kijkt, dan zie je dat kunststof best lang mee gaat. Maar bij cabrioletkappen kan de veroudering van het materiaal fnuikend zijn. De meest klassieke textiele kappen zijn consequenter in hun bestaan. Bij regelmatig onderhoud zijn ze nog het meest gevoelig voor de Stanleymessen waarmee jonge, ondernemende neo liberale personen er een winkelhaak in snijden om de inhoud van uw dashboardkastje te controleren. Maar toch, de kap vraagt en verdient onderhoud. Dat hele kapskelet is ook een ding dat aandacht vraagt. Ten eerste moet het de kap mooi strak spannen. Maar er mogen geen spelingen op de scharnieren zitten en de vastzet mogelijkheden moeten ook in orde zijn. Check bij automatisch openende en sluitende kappen dat het mechanisme een paar keer achter elkaar zijn werk soepel en strak doet. Reparaties in die hoek hebben de neiging om duur te zijn. Controleer ook even of het mechanisme correct afgezekerd is. Een extra zware zekering kan problemen (korte tijd) camoufleren.
Bij opklapbare daken is het daarbij handig de auto met gesloten kap weg te zetten
Dat is beter voor de kap. Oh ja: een vergeelde kapruit verdient vervanging. Als de kap verder nog okay is, is dat gewoon een optie. Anders is het tijd voor een nieuwe kap. Die nieuwe kappen zijn er in prijzen. En kwaliteiten. Koop dus uitsluitend bij een gerenommeerde leverancier.
Om te kijken of de wind door je haren, of soepel over je pet waait kun je natuurlijk altijd eerst eens een klassieke cabrio huren. Er zijn diverse aanbieders van zulk moois.
Vaak hoor/lees je dat het vreemd is dat er zoveel cabrios in Engeland voorkomen. Maar in dit deel van de wereld (Engeland, Nederland, België) is het juist uitstekend om een cabrio te hebben: gematigd klimaat met niet al te hete zomers. Als het boven 5gr C is en droog dan hop dak open!
Dank voor de online artikelen, ik ben al abonnee vanaf nummer 1. En zal abonnee blijven
Een prachtig blad
Hallo Daan, graag gedaan en leuk om te horen.