Het jaar 2025 is alweer bijna een maand onderweg. En zoals in ieder jaar viert een aantal illustere auto’s een rond jubileum. In dit bericht besteden we beknopt aandacht aan de Ford Escort Mk II en MG MGA. De Ford bestaat vijftig jaar, de MG MGA viert dit jaar zijn zeventigste verjaardag.
In december 1974 rolden de eerste concrete productie exemplaren van het Ford project Brenda van de band: de Escort Mk II beleefde zijn productie debuut. De marktlancering vond plaats in januari 1975. De Escort was onderhuids sterk gebaseerd op de Escort 68 generatie, en hield onder meer zijn achterwielaandrijving. Het historische Nederlandse journaille sprak destijds over ‘niets nieuws onder de zon’, maar daarmee deed men het totaal vernieuwde carrosserieontwerp -met het grote glasoppervlak te kort. Als carrosserievarianten kwamen de twee- en vierdeurs versie beschikbaar; de Escort station leek nog sterk op de voorganger. Wel nam deze het nieuwe front over van de Mk II. Datzelfde gold voor de bestelversie.
Naar goed Ford gebruik kwam de Escort Mk II in tal van uitvoeringen en motorvarianten op het programma. De inhoud van de krachtbronnen varieerde van 1.1 liter tot 2 liter, en de beschikbaarheid was uitvoering- en marktafhankelijk. De Escort kwam onder meer als de ‘Custom’, de L, de GL, de Ghia en de Sport beschikbaar. De RS 2000 kwam niet veel later op het Britse en Europese programma. In Groot-Brittannië was deze onderdeel van het driespan dat hij vormde met de RS 1800 en de RS Mexico (1.6 OHC). De sportieve Escorts kregen daarbij de handtekening van Ford Rallye Sport. Tijdens de productieperiode voerde Ford ook meerdere facelifts door, vaak op detailniveau. De laatste was voor modeljaar 1979, toen alle Escorts (de Sport en de RS modellen uitgezonderd) de vierkante Ghia-koplampen kregen.
Met de Mark II zette Ford ook een mooie traditie voort: rallysucces. Björn Waldegård (Ford fabrieksteam, 1979) en Ari Vatanen (1981) wonnen de WRC met de Escort RS 1800. In 1980 was het gedaan met de Escort Mk II, en de modelreeks werd opgevolgd door de constructief en carrosserie technisch vergaand vernieuwde derde Escort generatie.
MG MGA
De MG MGA verscheen in 1955 en was bestemd om de MG T-series op te volgen. Voor zijn tijd was de MG MGA een bijzonder modern vormgegeven auto, en Syd Enever was de hoofdverantwoordelijke daarvoor. De MG MGA had een body-on-frame constructie. De nieuwe (open) sportwagen uit Abingdon debuteerde als 1500, en in 1956 kwam de MG MGA Coupe erbij. De volgende MG MGA werd de Twin-Cam, met dubbele nokkenas en een cilinderinhoud van 1588 cc. De prestaties van de Twin Cam waren overigens indrukwekkend. Minder tot de verbeelding sprak de betrouwbaarheid van de sportiefste MGA, die altijd de herkennen was aan de gesloten wielen zonder wieldeksel en met naafsloten. De Twin-Cam was niet met spaakwielen leverbaar.
De 1500 versies kregen een opvolger (in 1959) in de vorm van de 1600. Hij kreeg niet de twee bovenliggende nokkenassen uit de Twin-Cam, maar wél twee schijfremmen voor. Deze moesten de prestaties van de 78 pk leverende 1600 beteugelen, indien nodig uiteraard. Verder was de 1600 in een basis én in een De Luxe uitvoering leverbaar. De 1600- nog altijd gebaseerd op de Mk I, kreeg voor het laatste modeljaar een update: de 1600 Mk II nam het stokje over, mét de naar 1622 cc vergrote motor en een gewijzigde achteras. Deze werd nog tot in 1962 geproduceerd. En dat was ook het jaar dat de mijlpaal van honderdduizend stuks werd bereikt. De MG MGA werd tot medio 1962 in totaal 101.476 keer gebouwd. En zijn opvolger werd legendarisch: de MG MGB.
Meer over de MG MGA leest u in dit artikel.
Die Ford Rallye modellen behoorden destijds tot de top van de burgerlijke wens. Met hun hoge vermogens en eenvoudige, maar racey techniek waren het raspaarden die men alleen met kracht en ervaring in bedwang kon houden.
Ik heb Ford nooit zo gevolgd wegens het toch wel burgerlijke imago maar ik weet dat die Escorts in vaardige handen gehakt konden maken van andere grossmaul auto’s van die tijd.