We mochten deze keer rijden met een heuse Zweedse evergreen, een werkelijk in uitstekende staat verkerende Volvo 240 GL Injection (B 200 E motor met K-Jetronic). De auto was zelfs nog voorzien van volledige onderhoudshistorie en heeft in zijn jaren slechts twee eigenaren gehad. We maken hernieuwd kennis met de onvermoede en therapeutische kwaliteiten van het Zweedse succesnummer.
De Volvo waar we mee gaan rijden werd in september 1990 nieuw in Brussel geleverd. Hij werd door de eerste eigenaresse voorzien van enkele opties, zoals een toerenteller en fraai lichtmetaal van Volvo. Daarnaast koos ze voor de fijne combinatie van een zilvergrijze buitenkleur en een overwegend blauw interieur. Dat is een fijn samenspel dat exact bij deze Volvo sedan uit 1990 past. Een auto, die tijdens zijn assemblage al een klassieker was.
Robuuste en gerieflijke kwaliteit
De zaterdagmiddag past zich aan de vredige Volvo aan en we besluiten om de Volvo 240 GL te onderwerpen aan een mooie rondrit ten oosten van Leeuwarden. Wanneer we instappen valt die typische Volvo 240 rechtopzithouding op. Het kost weinig moeite om een goede zitpositie te vinden. De stoelen zitten en ondersteunen uitstekend. Een inspectie voor vertrek maakt duidelijk dat over het bedieningsgemak van diverse voorzieningen is nagedacht, hoewel de kachelbediening wél enige studie vereist. Toch zijn de meeste knoppen op de tast vindbaar in dat fraaie, en vanuit de jaren zeventig kalm geëvolueerde interieur. En dat interieur zegt veel over het karakter van deze Volvo. De materialen zijn robuust en kwalitatief uitstekend. Ze zorgen voor een ingetogen vorm van gerieflijkheid. Juist door het ontbreken van overbodige opsmuk komt de kwaliteit op een prettige manier naar voren.
Beschaafd en ingetogen ondanks grote afmetingen
Die lofzang gaat ook op voor het exterieur van de Volvo, die symbool staat voor een uitstekend afgewogen combinatie van kracht, grote afmetingen en ranke lijnen. Beschaafd en ingetogen laat de Volvo zien, hoe doorwrocht zijn makers deze auto bouwden. Alles klopt, alles voelt stevig aan. De portieren, de achterklep (die toegang biedt tot een forse bagageruimte) en de motorkap openen en sluiten gedecideerd.
Herkenbaar geluid, indrukwekkende soliditeit
Wanneer we met de Volvo onderweg zijn ervaren we de rust aan boord, die vermengd wordt met dat kenmerkende geluid dat de krachtbronnen van historische B motoren maken: een lichte brom en een forse luchtstroom laten zich hoorbaar combineren en geven de bestuurder de indruk dat de motor het eeuwige leven heeft. Dat geldt ook voor de soevereine en buitengewoon comfortabele wegligging, de ervaren soliditeit van onderstel en carrosserie. Ondertussen besef ik hoe voortreffelijk de auto schakelt. De uit voorzorg vervangen koppeling draagt daar absoluut aan bij.
Onthaasten
We ervaren het in een Volvo die verlangend therapeutisch werkt. Hij rijdt het liefst in alle rust rechtdoor en spoort geen moment aan tot de keuze van de linkerbaan, terwijl hij over genoeg vermogen beschikt om op acceptabele manier vooruit te komen. En dankzij een besturing die op comfort is afgestemd – in combinatie met het sublieme veercomfort – maant hij tot kalmte. Plotselinge stuurmanoeuvres laat hij liever aan de snedige concurrenten van zijn tijd over.
Net ingereden buitenkans
Jan de Vries, eigenaar van aanbieder Auto van Jan, zegt het in de aanloop naar de fijne rit al. “Volvo-rijders zijn trouw en over het algemeen passen ze heel goed op hun auto’s.” De auto werd inmiddels verkocht aan een Volvo liefhebber in België. Hij zal er geen spijt van hebben gehad, want deze late versie van de illustere Volvo 240-serie heeft alles in zich om nog decennia onder ons te blijven. Bovendien was hij met 133.000 kilometer net ingereden. Het is een auto van sublieme en doortimmerde kwaliteit, waarbij juist door het ontbreken van pretentie de organische kwaliteiten bovendrijven. En die zijn ons goed, héél goed bevallen.
De afbeeldingen zijn gemaakt door Erik van Putten en Auto van Jan
Lees ook:
– Volvo 242 custom restauratie
– Volvo 340: Spotgoedkoop klassiek rijden
– De Volvo 740 stationcar. een Echte Volvo
– Volvo Amazon. Vilken fantastisk bil!
Een 240 met 133.000 km is wel een unicum. Ik verdenk eigenaren van oude Volvo’s er wel eens van dat de km-teller vooruit draaien in plaats van achteruit zoals bij andere merken.
Geweldige stuurwagen,ligt als een ,,blok’op de weg! Maar het interieur heeft geen emotie,weinig schokkend instrumentarium,… gemiste kans in Zweden, daarom overgestapt naar ander merk met meer emotie,tot op de dag van vandaag…………..
Een prachtige auto, heerlijk te berijden door een bedaagde bestuurder. Wij hadden in de jaren 80 een 244GLE automatic. Absoluut niet geschikt voor het snelle bochtenwerk, wel voor snelle rechtuit stukken. Het rijden erin is me altijd bijgebleven, daar waar diezelfde ervaring in andere auto’s volledig zijn vervaagd. Alleen het verbruik van de voor die tijd zware auto, dat was wel een dingetje.
Na een Volvo 122s; Volvo 164; Volvo 121;Volvo 244; nu weer de trotse eigenaar van een Volvo 240 GLT .
Ik heb helaas wat slechtere ervaringen met dit type. Ik kocht in 1978 van mijn buurman de wagen met 60.000 Km op de teller. Bij 85.000 en een jaar later ruilde ik hem in voor mijn vorige merk te weten Mercedes. Misschien voelde de Volvo dat ik andere gevoelens had en hij niet welkom was.
Maar na 2 weken hield ik de pook al in de hand. Na 15.000 door mij gereden kilometers begon het olieverbruik toe te nemen tot 1,5 liter per 1000 Km. Moet wel vermelden hij was made in Antwerpen en had misschien niet de kwaliteitscontrole gehad die men in Zweden aan de wagen had besteed.
Moet zeggen dat de afschrijving meeviel. Na deze 25.000 KM kreeg ik uiteindelijk nog Hfls 1500 als toegift. Dit ter compensatie voor het olieverbruik. Zonder hard feelings nam ik afscheid van de wagen.
Mooie oerdegelijke wagen,
behalve het dashboard, daar had Volvo beter een Italiaanse of Engelse designer voor ingehuurd i.p.v. een Russische.
Het was waarschijnlijk een ontwerper uit de Volvo Truck afdeling die het dash (en misshien ook meer) ontwierp. Dat zag je wel meer. Een automerk dat ook een utiliteit in huis had was minder frivool als een puur sang automerk, met wortels in de luchtvaart of autosport. Degelijke Mercedes Diesel, Degelijke Daf, Degelijke Volvo zijn voorbeelden waar twee werelden bij elkaar kwamen, met degelijke personenauto’s tot gevolg.
Deed Saab dat toch anders, ondanks de trucks en vliegtuigen
Saab was geïnspireerd juist door de luchtvaart, de Viggen. De B20E was één van de sterkste OHC motoren verkrijgbaar en later opgeboord tot 2.3, B23. De 6-cylinder kwam van VW, motor uit de LT (zwaardere bestelwagen). Voor Q8 deden wij proefmotoren inbouwen voor het testen van hun smeeroliën. Fabrieksnieuwe motor werd gedeassembleerd voor een nulmeting, in elkaar gezet, afgevuld met Q8 olie en na 60K tot 1 ton weer uit elkaar gehaald, opgemeten, olie naar t lab voor tests- analyse. Waarom Volvo? De naam, reputatie ( jaren 80)
Om die reden heb ik 2 saabs 900 en maar 1 volvo (pv) 😉
Zoals ook bij andere klassieke merken: vroeger een ijzersterk imago en uniek DNA. Nu een eenheidsworst en veelal onderdeel van een groot merkconsortium/investeringsmaatschappij. Of geheel verdwenen uit de vaart der volkeren.
Geweldige auto’s. Zelfs met de 175CDS carburateur was de krachtbron reeds een en al plezier. En inderdaad, dat geluid. Overheerlijk. Het wat minder snedig sturen,…ach, vergeef het hem. Comfort en statigheid zijn reden genoeg om onvoorwaardelijk van deze auto, met schier onverwoestbare motor, te houden.
Hoe herkenbaar. Rij zelf al weer enige jaren in een 240 Polar met inmiddels net ingereden motor
(430.000km) Ik doe zelf het onderhoud en ben de 2e eigenaar. Wel heb ik direct na aankoop het onderstel geupgraded. Nieuwe rubbers, Eibach veren, Bilstein dempers en nieuwe banden.
Ik had vroeger al eens de 6 cilinder diesel gehad en een 240 sedan . Toen ik na bijna dertig jaar weer in een 240 stapte had ik direct het gevoel dit is het en nu niets anders meer. Fantastische auto’s.
Wat een heerlijk foute 80’s velgen. Top !