Dat was, vanaf 1984, een best grote auto. Een heel echte Volvo. Met de aandrijving via de achterwielen. Zoals het hoort. De Volvo 740 ’s waren als sedan beroemd en als ‘estate’ wereldberoemd vanwege hun laadruimte. Er zijn zelfs Volvo 740 estates als lijkkoets geleverd voor de befaamde ‘laatste rit’.
Een indrukwekkende auto
Zo’n Volvo was betrouwbaar ruim en comfortabel, snel en veilig, redelijk zuinig en – zeker niet als laatste – een investering waar maar bar weinig op hoefde te worden afgeschreven. En dat blijkt nog elke dag. Want zelfs vandaag de dag heeft zo’n Zweed met 400.000 km op de teller nog steeds een handelswaarde. Bij de 16-kleps-versies is het wel van belang de interval ter vervanging van de getande riem in de gaten te houden.
De Volvo 740 was bedoeld als opvolger van de 240 serie
Concurrenten van de Volvo 740 zijn de Opel Omega, de Mercedes 200-serie en de Saab 900 en Saab 9000.
Maar de start van de nieuwe generatie verliep eerst wat voorzichtig. Tegelijkertijd bleef de Volvo 240 het juist onverwacht goed doen. De fabrikant koos er daarom voor beide modellen te blijven produceren. Uiteindelijk bleef de Volvo 240 zelfs nog een jaar langer in productie als zijn opvolger, de Volvo 740. Zelf werd de Volvo 740 vanaf 1990 opgevolgd door de Volvo 940
In den beginne
Tijdens zij presentatie in 1984 was de Volvo al een statige verschijning. Een scherp getekende auto, nog zonder de afgeronde lijnen die tijdens zijn introductie al gangbaar waren bij de concurrentie. Een auto met de basislijnen zoals een niet bovenmatig met tekentalent gezegende peuter zou tekenen. En die strakke eenvoud stond hem erg goed. Dat vond een gestaag groeiend aantal kopers ook. De Volvo had daarbij de buiten afmetingen die veel Europeanen aan het comfort en formaat van ‘een Amerikaan’ deden denken. Alleen het interieur, daar waren de Zweden veel effectiever mee om gegaan dan dat de Amerikanen ooit deden. En de stoelen en achterbank waren beter dan er ooit in een Amerikaanse auto hadden gezeten.
Groot van buiten, ruim van binnen
De bestuurder zat daarbij achter een voor zo’n grote auto nogal klein stuurwiel dat op zijn beurt achter een strak, overzichtelijk en duidelijk instrumentenpaneel zat. Alle bedieningselementen waren logisch en ergonomisch geplaatst. En de kachel? Die was helemaal afgestemd op Scandinavische winters. Een nieuwbakken Volvo 740 bezitter hoefde zich niet door een telefoonboek dikke gebruiksaanwijzing te werken. Hij stapte in en reed weg.
Duidelijkheid troef
Want alles in de Volvo was glashelder en sprak voor zichzelf. En daarna was elke rit een prettige rit. De rust in het interieur. De rustige soeplesse van de motor. Dit was nog een Volvo uit de tijd dat alle Volvo rijders rustige, ontspannen en vooral beschaafde mensen waren. Mensen die mogelijk vlot, maar altijd respectvol reden ondanks het feit dat hun eigen veiligheid grotendeels werd gewaarborgd door Volvo’s huiseigen veiligheidsconstructies. Het basismodel heette gewoon ‘740’en was leverbaar als sedan en stationcar, als ‘estate’.
En intussen? Intussen is de Volvo 740 een gezochte klassieker geworden. En een 740 met 4 ton op de teller? Dat is zo’n beetje de goedkoopste manier om klassieker te rijden.
Wat ik
Mis in dit verhaal is de zijwindgevoeligheid van de 740 en 940. Het was nou niet echt de auto waarmee je op pad ging met windkracht 7 of hoger. Laat staan de bochtvastheid én de hoge laadvloer…
Daarom was ik blij dat de 850 en V70 kwam, die afrekende met die tekortkomingen.
2e foto een 240? Hoe dan ook n prachtig verhaal. Volvo for life
Blijft een mooie auto vind ik….
De 780 Bertone coupè is helemáál prachtig maar wordt met de dag onbetaalbaarder…
Er komt bij mij sws. eens een keer een Volvo voor de deur te staan, dat heb ik mezelf al heeel lang beloofd! ?
Tot voor een paar jaar terug kocht je een mooie 740 met niet al teveel kilometers voor een veel schappelijker bedrag dan een 240.