Als je een stel klassiekerliefhebbers – en dat zijn eigenlijk gewoon nostalgische autoliefhebbers – bij elkaar zet en er een paar glazen drank ingiet… Dan komen de weemoedige verhalen los en blijkt dat Nederlandse mannen toch ook echt emoties kennen. We hebben geen flauw idee wat we ermee aan moeten. Maar toch…
Die heb ik gehad (en had ik nooit weg moeten doen) blues
Gewoon een willekeurige riedel: de Ford Mustang convertible van 400 gulden van een MTS werktuigbouwkundige in opleiding. De Harley-Davidson WL A of C van een voormalig gemeenteambtenaar. Die kostte 110 gulden. Een Norton 99 voor 75 gulden. Er zat geen achterwiel bij. Dat stond bij de politie in verband met een gladde band. Maar toen was de politie nog niet door alle protocollen en regels gemuilkorfd. Het wiel werd geruild tegen zes gevulde koeken. Een lelijke eend voor 150 gulden. Een dure 2CV voor driehonderd gulden. Een VW 1600 TL voor 300 gulden – dat was trouwens een miskoop. Er zat een 1500 cc blik in. Een Jawa 350 cc twin voor 300 gulden (een Tsjechische kennis heeft er onlangs een gekocht voor € 6.000 en vond dat een schappelijke prijs…). Dan hebben we het over het echt wat oudere spul. Maar de trend blijft staan. En BXsen zijn jarenlang niet meer dan 300 gulden tot 300 euro waard geweest.
Een stel gratis wieldoppen
Alweer een jaar of twintig geleden werd ik door een bevriende garagist gebeld: “Rijdt je vrouw nog steeds in zo’n malle BX?” Dat deed ze. “Mooi, dan heb ik nog vier wieldoppen voor haar als ze die wil hebben. Maar er zit wel een probleempje aan. Er zit nog een BX tussen die wieldoppen.” De BX was van een oude dame geweest en had altijd zijn onderhoud gehad. Bij de laatste beurt had de garage een update advies van zo’n 2.000 gulden gegeven. Oude dames zijn een gedroomd verdienmodel. De dame zag van de voorgestelde reparaties af en gaf haar BX aan haar buurman, de garagist die mij belde. De BX kostte een fles whisky. En er zat voor zestig gulden werk aan om hem feitelijk beeldschoon en perfect te krijgen. Intussen is Sylvia aan haar vijfde BX bezig. En die 1400 cc die 1 op 16 loopt is getaxeerd op 3.500 euro. Vier jaar geleden werd hij gekocht voor 1.500 euro.
Wij waren indertijd jong. En onze auto’s en motoren waren oud
Wij zijn ouder geworden. De motorfietsen en auto’s uit onze jongere dagen zijn duurder geworden. Maar de essentie is gebleven: Er is in het bestaan van zowat elk voertuig een moment geweest dat het ding bijna niets waard was. En sommige zijn dat eerder dan anderen. Met die kennis kun je nu dus auto’s en motorfietsen kopen voor de befaamde scheet en drie knikkers. Of laat het iets meer zijn. En als je dat doet met het idee om je aanschaf gewoon te bewaren, dan word je vanzelf rijk. Want kijk maar eens wat Mustangs en Liberators nu waard zijn.
De Renault Avantime
Met die insteek adviseren we u dus per ommegaande een Renault Avantime te kopen.
Vanaf de eerste serie Renault Espace (1984) bestond er al een samenwerkingsverband tussen Renault en Matra. In 1998 besluit Renault dat Matra op basis van de derde generatie Espace een bijzondere auto mag gaan maken. Een auto die op zichzelf een nieuwe autoklasse zou vormen: die van de ‘Coupéspace’. Het resultaat is in 1999 als conceptcar te zien. De Renault Avantime. De auto waar van de voor- en achterkant blijkbaar door twee heel verschillende mensen zijn getekend.
Bij de introductie had de nieuweling de 3.0 V6 24V motor (210 pk)
Later kwamen daar (geblazen) viercilinders bij. De Avantime was er in twee uitrustingsvarianten: Dynamique en Privilege. Uiterlijk verschilden ze van elkaar door de velgen, 16″ Cythère velgen op de Dynamique, 17″ Rhodes velgen op de Privilege. De ware kenner ziet bij de Privilege uitvoering ook nog de vier sensoren van de ‘parkeerhulp in de achterbumper. In het interieur is een Privilege te herkennen aan het leren interieur (zwart of beige) en het standaard navigatiesysteem. De Dynamique heeft standaard half leer / half stof op de stoelen en die waren altijd zwart.
2003: Het doek valt
In april 2003 stopt de productie. De verkopen vielen zwaar tegen en Matra gaf aan dat elke geproduceerde auto het bedrijf geld kostte. De reden van de slechte verkopen? De fabricagekwaliteit en het merkimago strookten niet met de hoge positionering van het model. Verplaatsen van de productielijn bleek ook geen alternatief en zo eindigde het bestaan van een droomauto binnen twee jaar. Hoeveel er precies gemaakt zijn is wat onduidelijk. Maar de meest gerichte schatting ligt op iets van 8500 tot 8600 stuks.
We weten trouwens ook nog een plaatmooie, metallic paarse XM te koop staan. Die is blijkbaar nog geen € 600 waard. Diesels doen het niet zo lekker in de markt.
Lees ook:
– Renault Avantime. Gewoon anders.
– De Renault Espace, de geboorte van een nieuw ras
– Renault Espace: van MPV naar cross-over
– Mitsubishi Space-Wagon
– Renault Espace was bijna een Peugeot geweest
De beoogde doelgroep pikte het concept niet op
zal het aan mijn ego liggen, het gebrek eraan of juist über ego, maar de avantime is voor mij echt het summum voor mooi, bijzonder, apart, innovatief. Ik heb er dus twee gehad: de eerste een V6 automaat op lpg gekocht bij een handelaar in Apeldoorn . Apeldoorn en tweede hands autos schijnt geen aanbeveling te zijn, deze brave man had kogelgaten in het raam van zijn huis….Die heb ik een jaar gehad: alsmaar gedoe met het lpg i.c.m. de V6 wat niemand onder de knie kreeg. Steeds liep ze op 5 poten…even start /stop en ze liep weer op 6..Maar wat een comfort, de verschijning, het panoramisch dak dat toen nog geen gemeengoed was. Goed die heb ik ingeruild op een Espace…
Toen kwam ik via via in contact met iemand in Rotterdam die 4 Avantimes had staan met lage km standen, w.o. een diesel en interessant daar ik veel km’s reed voor mijn werk. Een ontzettend mooi exemplaar metallic groen met alle opties.Ik geloof met 35.000 km op de teller.
Bij 200.00 km : turbo kapot: zou een reparatie van 3000,- worden, toen werd ik ineens de man die kosten en baten afwoog dus exit Avantime. Daar heb ik achteraf spijt van als haren op mijn hoofd, je moet weten ik heb ze nog allemaal …Nog steeds vind ik het model oogstrelend mooi en soms kijk ik op t internet naar wat aangeboden wordt, maar zijn inmiddels wel 20 jaar oud en hoge km standen. Inmiddels stuur ik in een XM v6 automaat, ook erg fijn….
Prachtige wagen. Laat het telefoonnummer maar komen van de paarse. Gifgroen mocht ook.
Dolf,
Leuk om te zien aan jouw lijstje “had ik nooit weg moeten doen” dat jouw vroeger, geschat, zo’n tien jaar later begon dan mijn vroeger.
In mijn vroeger kreeg je (bijna) alles nog gratis.
Te beginnen bij een herenfiets met een Flink motortje achterop, ging als de brandweer, toen kreeg ik een DKW 200 of 250 cc. uit 1936, van m’n vader weliswaar maar toch, toen ik van die het voorwiel naast het achterwiel had gereden kocht ik op het Waterlooplein een Sparta Villiers 200 cc. voor 25 gulden.
Daarna kreeg ik een Velocette 350 cc. ook uit 1936, weet het type niet meer maar was een speciaal ding.
Toen kwam een Maico Taifun 400 cc. een lompe motor om te zien maar wilde best wel in het achterwiel klimmen.
Daarna, ook zo mee nemen, een Honda Dream 350 cc. een blauwe.
Tussendoor is er ook nog een zwarte Hercules 100 cc. geweest maar daar heb ik weinig herinnering aan.
Allemaal goed lopende dingen, gratis mee te nemen op de Sparta na, om dat het oud was en in de weg stond.
Niet gratis maar wel in mijn lijstje horend een groen Royal Nord GT en een gele GSM Delta.
I.d.d ik had ze nooit weg moeten doen maar kon ze ook niet bewaren.
En dat die auto’s uit onze jongere dagen duurder zijn geworden klop ook helemaal.
Mijn hobby auto’s kon ik toen bij lange na niet betalen en nu ook niet meer.
En die Avantime is nu al een prachtig liefhebbers ding, klassiek word die vanzelf.
Ik denk dat een klassieker niet veel waard word door zijn ouderdom, maar wel door zijn uitstraling dan wel charisma.
En deze Renault ????…… kan misschien prima rijden, nooit roesten, 1op20 lopen …. maar het blijft een oer lelijk ding (persoonlijk natuurlijk).
Kan mij niet voorstellen dat dit ooit een gewilde klassieker gaat worden zoals voornoemde Harley’s, Mustangs of zelfs de 2 cv
8552 exemplaren zijn er gebouwd.
Er was keuze uit 11 soorten/kleuren bekleding.
Er was keuze uit 7 interieurkleuren (dashboard, deurpanelen enzo)
Er was keuze uit 13 exterieurkleuren
Van die groene zijn er 131 gebouwd
Van gris pluton en gris sirius zijn er elk 2 gebouwd
Van vert centaure zijn er 6 gebouwd
Aan het type plaatje onder de motorkap is te zien:
Welke kleur de auto is (was)
Welke motor erin zit
Welke bekleding en kleur daarvan
Welke interieurkleur
Handig om te zien of de auto helemaal origineel is.
Prima aanvulling. Bedankt!
Ik heb zo een groene.
Bekleding was ook in rood, blauw en groen leverbaar.
Productie aantal is exact bekend (zal het zo even opzoeken); lees/zie het boekje ‘l’Avantime de mon père’. Zelfs alle aantallen kleuren, interieurkleuren, motor combinaties staan daarin.
Omdat Renault de Espace IV zelf ging bouwen (deze was van staal ipv polyester zoals de eerdere, want Renault verwachtte er grote aantallen van te bouwen en dat lukt niet zo goed in polyester), kreeg Matra als genoegdoening de Avantime in opdracht. Waanzinnige auto. Nog gaver dan de superfijne Vel Satis die ongeveer tegelijkertijd werd geïntroduceerd.
Nou ja, het is gewoon een geweldige auto.
Kijk dat sjieke stel op de foto toch eens gelukkig zijn!
Soms wordt durf gewaardeerd. Soms niet. Er zijnn volgens mij niet erg veel Vel Satissen verkocht
Nee, een dikke 61.000 stuks. Buiten het feit dat het aparte wagens waren, hielpen de kinderziektes ook niet mee om er een succes van te maken. Bizar overigens dat het Renault zo erg werd/wordt aangerekend en sommigen bij andere merken (waar feitelijk vaak meer mis is) vergevingsgezinder is.
Zeker Henk.
Mooie uitspattingen van moedige createurs worden zo al op voorhand het graf in gejaagd.
Wat ook niet helpt. De top-model auto rijders zijn super conservatief. Kijk bijvoorbeeld naar Audi. Hoe hoger het A-nummer, hoe saaier de auto er uitziet. De grootste Tesla lijkt niet voor niets op een grote Audi. Die Tesla moest ook hoog in de markt.
Als je dus als merk een innovatieve auto in de hogere klasse introduceert dan moet het welhaast een interne hobby zijn of een vlaag van verstandsverbijstering. Enkele Engelse en Franse merken hebben die ervaring genoten en kwamen van een koude kermis thuis.
Tsja, zo is het helaas wel.
GM heren. Tja, Renault….. het is een volumemerk net als VW en al die anderen. Als Renault ‘slim’ is, kopen ze een prestige-merk, brengen ze die onder in de group en bouwen ze Renuadi’s.
Noem ze gewoon bij naam ; duitse merken !
Jaguar, R-R, Lexus, ….. Renault had de kans destijds nav geflirt met Volvo…