Polyester kuipen, ook al nostalgisch

Polyester kuipen, dat waren de grootste vrienden van motorrijders sinds de jaren zestig. Voor de brede invoering van he polyester waren er natuurlijk al uit aluminium geklopte stroomlijnen. Maar die waren stuk voor stuk ambachtelijk geklopt door doorgewinterde vaklui.

Die aanpak was natuurlijk funest voor massaproductie

Met glasvezel gewapend polyester was de uitkomst. Je hoefde maar één keer een mal te maken, en daarna kon je bijna eindeloos polyester kuipen en windschermen produceren. In dat traject was je dan ook nog eens verregaand vrij in de vormgeving van je product en als je het een beetje slim aanpakte, dan kon je als fabrikant lekker aan de slag met maar één model kuip en wat universeel – of bijna universeel – aanbouwspul.

In den beginne

En in den beginne waren motorlanden Engeland en Italië natuurlijk voorlopers op dit gebied. De Engelsen waren dat mogelijk wat noodgedwongen vanwege de daar geldende weersomstandigheden, de Italianen gewoon omdat ze er weer een kans in zagen dingen mooier te maken. Maar ook de Duitsers en Amerikanen zagen handel in de windbescherming. En in Nederland hadden we natuurlijk E Glass. Verdere vroege spelers waren Avon, Bates, Craven, Gläser, Habermann, Labritzke, Luftmeister, Heinrich, Pop Dreyer, Hannigan, (Vetters) Windjammer en Wixom. De vormgeving van de meeste van die delen is nu in onze ogen heerlijk gedateerd tot op het wulpse aan toe.

In de jaren zeventig was de kuipen- en windschermenmakerij door derden op zijn hoogst. BMW was de eerste fabrikant die met de R100RS een af fabriek, een speciaal voor die machine ontworpen, volle kuip monteerde. Dat was en 1976. Na die tijd bleven Windjammer en Avon redelijke zaken doen. Maar de fabrieken leverden steeds meer machines met kuip, zo uit de catalogus.

Snelheid of bescherming

Doorgaans waren kuipen bedoeld om meer stroomlijn en bescherming tegen de wind te genereren. Voor toermotorfietsen volstond in de meeste gevallen een groot windscherm met ruit. Dat soort windschermen werd op de voorvork gemonteerd. Er werd indertijd nog niet aan gekkigheid zoals windtunnels gedaan en de stroomlijn werd gevoelsmatig bepaald. Het feit dat zo’n grote lap polyester op de voorvork nogal een windvanger was zorgde er voor dat zo opgetuigde machines vaak zijwindgevoelig werden.

Bovendien geeft zo’n scherm een extra belasting op de voorvering en -demping. Let er daarom bij de montage van een windscherm op dat de balhoofd- en wiellagers in orde zijn en probeer eens hoeveel beter de zaak rijdt met een iets dikkere voorvorkolie (en/of een stuurdemper)

Volle kuipen werden en worden niet aan de voorvork, maar aan het frame gemonteerd. Dat doet niets af aan de mogelijke zijwindgevoeligheid, maar doet wonderen voor de stabiliteit. En de stroomlijn/windbescherming natuurlijk.

Schaars

‘Oud kuipwerk is redelijk schaars. Op oldtimerbeurzen zien we ze eigenlijk alleen nog wel eens in Hardenberg. Op E-bay en Craigs list en onder kleinanzeigen.de vinden we ze ook maar meer ‘oude’ polyester kuipen zelden. De prijsstelling is dan als in ‘voor heel weinig’ of erg duur. Let bij aanschaf op de compleetheid van de bevestigingsmaterialen. De afwezigheid van een (goede) ruit is wel een dingetje. Als zo’n ruit drie dimensionaal gewelfd is, dan is het moeilijk om er eentje na te maken.

Maar wanneer een klassieke motorfiets van passende bescherming tegen de elementen is voorzien, dan is dat een meer dan emotionele aanvulling op het geheel.