Toen ik mijn Chang Jiang 750 cc kopklepperproject had gekocht ging ik eens opzoeken wat ik nu eigenlijk had gekocht. En zo’n twee jaar geleden vond ik dat op het internet… De mijne en de ex van vriend Ben van Helden die soms net zo’n brokkelige, maar doorgaans een betere smaak als ik heeft. Mijn Chang bleek een MiS of M1M. En in China zijn er een hele bende van deze schaamteloze en harteloze BMW kloon gemaakt.
Intussen zijn we een jaar of twee verder en internet heeft mijn aankoop ingehaald
Er is inmiddels meer dan wat Chinese informatie over de kopkleppers te vinden. Intussen is het opbouwen van het dozenproject aardig op gang. De grootste stap was het monteren van een Dnepr voorvork in plaats van de Chinese schommelarm. De Chang was gekocht als project met een open eind. Maar een ding was zeker: Er zou geen zijspan aan komen. En met een schommelarm voorvork rijdt zo’n ding bezopen. Althans: dat is mijn ervaring met Urals en Dneprs. Het past allemaal en is ooit ook in China zo gemaakt.
Allemaal een pot nat
De overeenkomst tussen Dneprs, Urals en Changs is dat de onderdelen vaak uitwisselbaar zijn omdat ze ooit allemaal uit dezelfde kookpot kwamen. En wat er niet uit dat nest past, dat hebben de Chinezen gewoon gekopieerd van de BMW R75/5 plus een scheutje Dnepr genen. Hoewel: de defecte, totaal versleten, cardanklok van de Chang vervangen door een nog in het schap liggende Ural idem lukte niet. De H.o.H gaten in de achtervork zaten in het verticale vlak een dikke millimeter verder uit elkaar dan bij de standaard Russische versie. Met het binnenwerk was te goochelen en zo werd de Chang klok ‘refurbished’, waarbij het prutsen met de losse naalden in de cardanklok altijd weer uitdagend is. En zo ben je dan weer een stap dichter bij de proefmontage omdat een van de drie cardanassen uit de Chang deal in elk geval wel de correcte lente bleek te hebben. Oh, ja: de nagelnieuwe remschoenen daar aan de achterkant blijken net een streep meer diameter te hebben dan de diameter van de remtrommel wil slikken.
Je kunt het zo duur maken als je wilt
In een wereld waarbij een goede bekende me aan de hand van bonnetjes en rekeningen trots uit kon leggen dat zijn BMW R69S hem van schuurvondst tot showroomstaat € 27.500 plus een beetje had gekost, vind ik het heerlijk om dom in de marge aan te kloten. Ten eerste kan ik geen € 27.500 vrij maken voor een motorfiets. Ten tweede zou ik me voor zo’n bedrag gewoon minimaal drie motorfietsen aanschaffen.
Maar goed: ieder zijn meug
Ik kreeg een heel mooie Suzuki Intruder aangeboden voor € 500. Die tip heb ik doorgegeven. En dan is er nog een verlaten HD Ironhead project. Degene die dat ding een jaar of twintig geleden na een tip van mij heeft gekocht heeft er al die tijd niets aan gedaan en de Sportster staat nu buiten. Onder een zeiltje. Laat zo’n ding eens € 2.000 waard zijn?
Zo zou ik voor mijn denkbeeldige € 27.500 wel tien motorfietsen kunnen kopen in plaats van een perfecte BMW R69S. Maar ja: ik heb die poen niet. Maar ik heb mijn Dnepr/Ural bastaard en mijn Chang project plus een 124 cceetje om sigaren te halen. Daar ben ik zielsgelukkig mee. Maar als ik die Sportster kan hebben voor € 2.000?
Trouwens geen flauw idee wanneer ik die Chang af heb …
En hoeveel die dan waard zou zijn?
Over kosten gesproken. Ik ben in het bezit van een Starflite GT50, 50cc motorfiets. De tank zou eigenlijk verchroomd moeten worden. Nu is deze in zijn geheel netjes gespoten. Maar een beetje meer origineel is ook leuk. Goed, maar even navragen wat het chromen en spuiten zou gaan kosten. Ongeveer 700 euro. Ik ben me daar een beetje gestoord, alleen maar omdat een paar zeurpieten zemelen dat het niet helemaal origineel is. Nou en!!
Ik vind het prima zo.
Lijkt me ook. Gewoon wachten tot de Postcode Loterij eens goed valt!
Dat lekker aanklooien met die ‘kloonmeuk’ is niet alleen leuk maar geeft met de reportage erbij een prachtig inzicht in hetgeen iemand kan verwachten als hij/zij/x ook zo’n Chinese evenknie van een Beiers boxer zou aanschaffen om hem te restaureren. Ik durf er wat op te verwedden dat een sleutelboek van Haynes geen antwoorden op de problemen met het sleutelen aan zo’n Chang zal hebben. Een gezonde portie nuchter boeren verstand, aangespoord door een sigaar en een single malt, doet daar geheid betere zaken 👍🏼
En als het echt moeilijk wordt schenk ik nog een keertje in
AliExpress en gaan met die banaan.rock the pushrods..
Bingo!
Elke keer wanneer je er een nieuw verhaal aan hangt, stijgt de waarde in fascinatie, Dolf. En mocht je dit verhaal enigszins bezoldigd optekenen, da’s ook opbrengst. De notie een motorfiets dood-origineel in showroomstaat brengen, is om er dus één van de inmiddels velen te maken, allemaal krek eender. Inderdaad, zo’n rekening is dan opmerkelijker dan wéér een glimmende – en nog steeds lelijke – 69S. Dat foei-lelluk bereik jij met heel wat minder flappen voor deze chinees (chapeau!) en je beschrijft het proces met soms verbazingwekkende tederheid, een gevoel waarvan ik vermoed dat de meeste statusjagers dit niet hebben. Gaat zo voort!
Michael. In Nederland is iemand die zijn sigaren uit de schrijverij kan bekostigen al goed bezig. Het echte verdienmodel zit hem in de eigen verbazing en schik. Want milde verbazing is de kurk die je in deze rare wereld toch drijvend moet houden. Ik ga zo voort. Want ik zou niet weten hoe ik het anders zou moeten doen!
Heerlijk klooien met ouwe meuk, lak aan status of aanzien, gewoon lekker bezig zijn!
Zo is het. En laat de hele wereld het maar beter weten en gelijk hebben!
Om het in geld uit te drukken, een Chang is niks waard, wordt nooit wat waard maar de lol om van een dozen project iets te maken waat ooit gaat rijden is onbetaalbaar.
Eergisteren een spuitbus met Echt Chroom gekocht bij de ACTION! Dat wordt de toegevoegde waarde!