Als wij in onze respectievelijke spiegels kijken? Dan zien we van energie dampende jonge goden. Waarom de rest van de wereld wel ouder wordt? Geen idee.
Het is in elk geval wel zo dat er momenteel een aardige groep motorliefhebbers wat op leeftijd begint te raken, in blessuretijd speelt of, laten we het maar zeggen voor wat het is, tamelijk overleden is.
En laten dat nu net de mannen (wij kennen geen enkele vrouwelijke verzamelaar, u wel?) die hun meest dynamische dagen hadden in de tijd dat alles niets kostte terwijl zij zelf wel wat guldens (wie kent ze nog?) te besteden hadden. In die tijd zij er fantastische collecties opgezet. Het was in de tijd dat inkomen nog niet digitaal geregeld werd. Er zat wat zwart geld onder de mensen omdat de regering het Coronavirus nog niet had uitgevonden en de meesten van de toen nog wettige echtgenotes kregen huishoudgeld en hadden geen flauw benul van wat er met de rest van het geld gebeurde. Veel mannen waren in die tijd wat ze in het oosten van het land ‘geheimschrijvers’ noemden. En in die aanpak waren ze best consequent. Zo wist een recente bejaarde weduwe echt niet dat haar overleden echtgenoot een collectie van bijna 200(!) klassieke brommers had.
Want nogal wat van dat aankopen liep uit de hand
Dat gebeurde uit ruimtegebrek doorgaans niet in de Randstad, maar begon al wel aan de randen van de Randstad. Daar was immers meer ruimte. Zo waren we een aantal jaren geleden in het Limburgse bij een toen al serieus bejaarde die zo’n 100+ motoren en een dozijn auto’s – waar onder twee Lamborghini’s – had staan. Een aantal van de motorfietsen was in topconditie. Maar aan de overige zestig tot tachtig zat een beetje tot een beetje erg veel werk. En de Lambo’s hadden al zo lang gestaan dat ze helemaal uit elkaar moesten. Spoiler alert: Al dat restaureren en klaarmaken is er niet van gekomen. De verzamelaar is inmiddels overleden, maar naar we begrijpen is de collectie in elk geval een soort van gered. Het in orde maken van het hele spul is goed voor nog een generatie.
Een aantal van die collecties waarvan de bejaarde eigenaars nog leven is bekend binnen bepaalde kringen
En vanuit die kringen wordt de gezondheid van de verzamelaars serieus in de gaten gehouden. Naar gelang de mannen ouder worden krijgen ze er zelfs meer ‘vrienden’ bij. Dat is vriendschap uit investeringsvisie. Is dat voud? Is dat slim? Het zorgt in elk geval voor aanloop bij mensen die anders mogelijk een stuk eenzamer zouden zijn.
Als er uit zo’n collectie nu al eens een exemplaar in andere handen over gaat, dan is zo’n motor in elk geval gered. Door een oprechte liefhebber of een oplettende handelaar.
Alles is beter dan wat er met de zes klassieke Britten van een bekende van een bekende gebeurde
Na de dood van die verzamelaar waren weduwe noch kinderen geïnteresseerd in het oude spul. De gebelde oudijzerboer dacht verder ook niet na en laadde de motoren plus nog een lading ‘oud ijzer’ met zijn hydraulische kraan in een container. En zo verdween er in elk geval een Norville Commando uit de historie.
Aan de andere kant was er de local die zijn nieuwe buren hielp een oude schuur te ruimen. Achter de rommel stonden een 350 cc DKW en een BMW R68. Voor het helpen ruimen van de schuur kreeg Gradus een krat bier. Plus de DKW. En de BMW.
Zo gaat dat, mooi verhaal