Tijdens de jaren tachtig en de eerste helft van de jaren negentig was de Mitsubishi Colt uit de generatie 78-84 een regelmatige gast binnen het verkeersbeeld. Vandaag de dag zie je deze Japanner nauwelijks meer. Christiaan Okkema wist echter de hand te leggen op een laat exemplaar. Zijn Colt heeft een zeldzame aandrijflijn én is bovendien een nauwelijks bekend actiemodel. Er is nog iets wat de Colt uniek maakt: een kilometerstand van iets meer dan 43.000 kilometer. De auto stond namelijk een tijdlang stil, maar is terug binnen het verkeersbeeld. Want Christiaan gebruikt zijn auto als dagelijkse zomerauto.
Deze Mitsubishi is feitelijk geen Colt, maar een Mirage. In Europa werd hij echter als Colt verkocht, ook omdat de naam Mirage op ons continent niet mocht worden gebruikt. Colt was historisch gezien een veel gebruikte naam (en zelfs een tijdje een merk) binnen het Mitsubishi concern. Déze Colt kwam hij vanaf 1978 in de boekjes terecht. De voorwiel aangedreven hatchback was een prima aanvulling op het Mitsubishi-gamma, dat tijdens de tweede helft van de jaren zeventig ook in Europa wortel schoot. Niet voor niets zag je de auto regelmatig, maar vandaag de dag is hij dus zeldzaam.
Bovendien komt de combinatie van de 1244 cc motor (55 DIN-pk, 90 Nm bij 3500 toeren per minuut) en de drietrapsautomaat niet vaak voor, laat staan dat je nog snel een Olympique uitvoering zult vinden. Om de verkopen tijdens de laatste fase van deze Colt-generatie te stimuleren drukte Mitsubishi enkele extra’s (zoals de raamspoiler achter) op deze Colt, die uit de faceliftserie van deze generatie stamt. Geen overdaad dus. Het past bij de overzichtelijkheid van de Mitsubishi, die heel opgeruimd en ruimtelijk overkomt.
Op het oog is de Colt al netjes, maar cosmetisch gezien is er nog wél werk aan de Mitsubishi. Zo laat Christiaan de frontspoiler opknappen. Wel monteerde hij al een nieuwe chromen lijst op het front, hij bestelde deze in Australië. “Daar werd deze generatie van de Colt tot in 1989 geleverd. Ik kon er daardoor tamelijk gemakkelijk aankomen, maar dat had wel zijn prijs”, zegt de eigenaar die ook sierdeksels van een latere Colt generatie monteerde. “Deze staan hem goed”, zegt Christiaan en wij zijn het met hem eens.
Ook in technische zin werd er het nodige werk verricht aan de Mitsubishi. De reminstallatie (remkrachtverdeler)kreeg een opfrisbeurt, en dat geldt ook voor de krachtbron. “De motor kreeg een flush, en de carburateur heb ik ultrasoon laten reinigen. Aanvankelijk liep de krachtbron niet mooi, maar dat is met deze werkzaamheden opgelost”, zegt Christiaan. Wat dat betekent, merk je als je onderweg bent met de Japanse hatchback. De krachtbron draait soepel. In combinatie met de fijn werkende en haast schokloos schakelende automaat zorgt hij voor een zuinige, goedmoedige en ingetogen karakteristiek. De Colt is in deze technische uitmonstering trouwens prima inzetbaar binnen het dagelijkse verkeer. Geen probleem, zolang je maar een beetje anticipeert. De tamelijk korte eindoverbrenging van de automatische transmissie (3,943) helpt daar goed bij.
De genoemde souplesse geldt eigenlijk voor de totale rij-karakteristiek. De niet-bekrachtigde stuurinrichting werkt nauwkeurig en vraagt weinig inspanning. Het onderstel zorgt voor een comfortabele en stabiele vering en demping. Dat is niet alleen aan de prima afstemming te danken, maar ook aan het feit dat de wielen ver richting de hoeken van het destijds modern ogende koetswerk werden geplaatst. De koersstabiliteit is dik in orde, in de bochten helt de Colt een beetje op zijn Frans over. Dat draagt bij aan het ontspannen karakter van de sympathieke Japanse hatchback.
Dat gaf ook mogelijkheden om het interieur ruim te ontwerpen. Dat is óók een echt pluspunt van de Colt Je hebt veel bewegingsvrijheid. Daardoor krijg je geen moment het idee dat je opgesloten zit in de Mitsubishi. Vanuit het prima zittende meubilair wordt je ook getrakteerd op een overzichtelijke bediening. Binnen deze van huis uit prima verzorgde Colt maakt alles een opgeruimde indruk. En dat past weer goed bij de rijeigenschappen van de Japanse compact. Hij komt niet alleen harmonieus over; hij is het ook.
Zoals gezegd: de Colt krijgt nog een cosmetische upgrade. Dat neemt niet weg dat de eerste indruk van deze Mitsubishi heel positief is. En ook zodanig dat we gerust kunnen stellen dat de auto niet onderdoet voor de Europese concurrenten van destijds. Bovendien herken je de Colt onmiddellijk. Zijn lange front, zijn gladde tekening en het grote raamoppervlak geven de auto een eigen gezicht.
Wanneer je in de markt bent voor een klassieker binnen deze categorie: pak de kans wanneer je een Colt in goede staat tegenkomt. Ja, de onderdelenvoorziening kan in bepaalde gevallen hoofdbrekens opleveren. Maar los daarvan: je bent wél verzekerd van een fijn rijdende, technisch betrouwbare en evenwichtige klassieker, die je bovendien vandaag de dag niet vaak meer ziet. En dat geldt helemáál voor de auto van Christiaan, die in deze configuratie echt uniek is.
Erg mooie Colt.
Ik heb er zelf 3 gehad: 2 handgeschakeld (1e type) en een facelift automaat. Reed, zeker voor die tijd, erg goed en ook nog enig zins comfortabel. Wisselde destijds (1990 en later) nog wel eens van auto (Golf 1, Kadett B en C, Escort, Mazda 323 etc.): de Colt was iets kleiner maar deed er zeker niet voor onder.
En het enige waar ik nog steeds redelijk wat spijt van heb: er is mij in die periode een Colt Turbo aangeboden. Ik had er destijds net niet genoeg geld voor en heb het toen laten gaan. Maar typisch zo’n auto van: had ik het maar gedaan…
Ben het op een punt met de eigenaar en de redactie niet eens: ik vind de wieldoppen op deze Colt misstaan, niet mooi. Niet om het soort wieldop, maar deze waren van een latere generatie Lancer, Galant etc. Ik zou persoonlijk voor wieldoppen uit die periode gaan of helemaal geen wieldop: destijds werden ze over het algemeen afgeleverd op stalen velgen met van die plastic verchroomde ‘naafkapjes’. Maar goed, dat is hoe ik erover denk/mijn smaak.
Oorspronkelijk is deze Colt geleverd met speciale Olympique wieldoppen, de naafkapjes zijn daarvoor verwijderd. Omdat de Olympique wieldoppen verdwenen zijn en de naafkapjes er ook niet meer opzitten, is voor deze oplossing gekozen.
In de tachtiger jaren diverse colts zowel op lpg, benzine, als diesel gereden. Samenvattend, ze waren onwaarschijnlijk betrouwbaar.
Sinds 2021 ben ik gelukkig eigenar voor Colt bj.87 1.5 GLX automat.Nu ben ik op zoek naar complete trekhaak.Zou iemand mij helpen ?
Mij Mobil 00310626900243
Al vast bedankt.
Janek
Mooi exemplaar, ik heb zelf een originele Colt 1.2 GL 5 deurs uit 1985. Deze heeft zelfs maar 38505 km gereden, geen roest en interieur in nieuwstaat. Ik rijd er alleen in de zomer mee altijd starten zonder problemen.
Is deze Colt gekocht van iemand uit Heerenveen?
Weet ik niet,
Ik had net een Toyota Corolla gekocht toen Mitsubishi in Nederland begon met de Lancer (1976). Helaas moet ik zeggen, want wat een slechte auto was die Corolla. Roesten als een gek. Er bleek geen grondlak onder de metalliclak te zitten. Ik had dus liever die Mits gehad.
Mijneerste nieuwe auto was een colt 1400 het interieur was het zelfde als deze maar ik had een 4 versnelling met powerchift ( kon je op economisch rijden of power , snel optrekken . Vinig autootje heb ik 3 jaar gehad tot dat een Hollander mij aanreed aan een verkeerslicht ….
Heb 6 jaar de schakel gereden. Supersutotje. Ging helaas wat te veel olie doorheen.
Met veel plezier van 1980-1983 een Colt GLX gereden (1410 cc) met op de versnelling eenP(ower) of E(conomic) stand. Dus eigeijk op elke versnelling een soort overdrive.
Op iedere versnelling een lange en korte stand werd ook in de Galant toegepast,
spijtig dat zoiets nooit een standaard geworden is in alle auto’s.