Als u zich een beetje verdiept heeft in de klassiekerwereld dan zult u vast wel meegekregen hebben dat de MG Magnette ZA en ZB zich prijstechnisch aardig aan het ontwikkelen is. Dat komt omdat ze in de achter ons liggende decennia graag ‘gesloopt’ werden om onderdelen te leveren voor zoiets als een MG MGA.
Weinig meer over
‘Men’ vond zo’n Magnette eigenlijk toch maar niks. Totdat erin gereden werd. Helemaal jaren vijftig, uw kont op ècht leer, omgeven door hout, veel metertjes en indrukwekkend van zijn plek komend en goed remmend. Er zijn er niet veel meer over. De mooie exemplaren wisselen voor serieus geld van eigenaar, aan te restaureren exemplaren wordt driftig gesneden, gelast, geplaatwerkt, gespoten en technisch gerestaureerd. Zelfs als u dat allemaal zelf kunt (en doet!), wordt het aan het eind van de dag een duur autootje.
Deze kwamen wij op Wight tegen
Sperend door Totland – inderdaad op het eiland Wight – zagen wij er ineens eentje in een weiland staan. Uit 1955. De eigenaar van deze puur Britse klassieker was al vol overgave aan de restauratie begonnen. Zo had een groot deel van de demontage al plaatsgevonden, waren de bumpers en rozetten al opnieuw verchroomd en toen kwam de klad erin. ‘Geld’ en ‘tijd’ waren de rem op het project. Na jaren verblijf in een vochtig schuurtje, werd het arme ding naar buiten geduwd en mocht daar zijn (na)dagen slijten. ’t Is een geval waarbij nog veel laswerk – aan bodem, dorpels, deurstijlen – is te verrichten, technisch nog alles gedaan moet worden en de complete bekleding, inclusief hemel en vloerbedekking, vervangen dienen te worden. Ga er maar aan staan? Een uitdaging. De auto is in 1974 voor het laatst op straat geweest.
