…is het eind van het vermaak. Dat is een oud gezegde waar we ons de laatste tijd steeds meer mee hebben moeten troosten.
Want veel klassiekerprijzen zijn sky-high gegaan
Dat is natuurlijk top wanneer je een collectie klassiekers hebt en wilt cashen, maar voor ons ‘gewone’ liefhebbers is het huidige prijsniveau hinderlijk. Maar om te zeggen dat het onze hoby kapot maakt? Nee. Want daarvoor is er een ander oud gezegde:
Als het getij verloopt, dan verzet men de bakens
Want laten we wel wezen: Ducati 750 SSsen, Norton Atlassen, BMW R69Ssen en Harley-Davidsons FX Super Glide boat tails? Dat waren in hun tijd ook alleen maar motorfietsen waar de massa van de liefhebbers alleen over kon dromen. En of ze daar boos over of ongelukkig van werden? Ik mag het hopen van niet.
En voor de mensen die nog verder gaan dan euro’s omrekenen naar guldens: De prijzen van toen zijn niet wat ze nu lijken. Want in 1963 was het bruto modaal JAARinkomen 8500 gulden. Dus zo spotgoedkoop was alles toen ook weer niet.
Maar zelfs die motorfietsen en auto’s waar nu zoveel geld voor wordt betaald, die hebben ergens in hun leven op het punt gestaan dat ze maar weinig waard waren.
En als we nu eens gaan kijken in het motorsegment 1987 – dat is dertig jaar terug! – en 1997, dan vinden we de hele wereld aan hoogst gedateerde, vaak in prima conditie zijnde motorfietsen voor het befaamde ‘Weinig’. Een heel mooie Honda CBR 1000 F uit 1989? ‘Vraagprijs 1.250 euro’. Een Moto Guzzi SP III uit 1988 staat voor dat zelfde bedrag te koop. Ga zo maar door. Echte motoren, echte – zo goed als – klassiekers voor overzichtelijke bedragen? Het kan nog.
En wie weet wat die motorfietsen over nog eens twintig jaar waard zijn?
Een netjes ogende Russische zijklepper met heel oude banden, twee krakende wiellagers en Letse papieren voor … Ook al weer 1.250 euro laat je denken dat die 1.250 euro de nieuwe norm zijn om oud te kunnen rijden.
Zo’n machine is dan wel geen viercilinder MV Super America, Hesketh of Vincent. Maar daarom sluiten we af met een laatste gezegde:
Je kunt toch wel dansen, al is het niet met de bruid
Oh ja: Dat had ook niemand durven denken: Jawa’s zijn in Tsjechie en Slowakije zo duur geworden dat Jawa liefhebbers uit die landen heel Europa afzoeken naar motoren die hier goedkoper zijn dan in het land waar ze ooit gemaakt zijn. Een Perak of Californian zijn intussen serieus geld waard. Om over de 500 cc viertakt Jawa’s maar niet te spreken.
