Wij kennen in Nederland geen weidse landschappen en grote vlaktes voor autoplezier, maar nog wel de ruim bemeten slagschepen uit de Amerikaanse autocultuur, helemaal ingesteld op comfort. Jelle houdt van de Amerikaanse cruisers, lang en elegant, met enorme vlakken en een rijke uitmonstering, maar wel met oog voor detail. Zijn Ford Fairlane is in perfecte staat. De two-tone lak met de chromen delen verandert de auto in een kunstwerk.
Waar het hart vol van is
Hij kan – zelfs na 25 jaar bezit – nog steeds overlopen van enthousiasme. Geen lid van USA-clubs, maar wel graag naar activiteiten met vrienden. Evenementen geven dan weer contacten met andere liefhebbers, allemaal mensen die de Amerikaanse auto’s in stand willen houden. Je hoeft gelukkig niet een reisje naar de Verenigde Staten te ondernemen om de grote Amerikanen te bewonderen. De jaren 60 waren het gouden tijdperk voor deze sleeën van auto’s.
Toeval bestaat niet
Voor de historie moeten we even terug in de tijd. Jelle: “Na mijn werk was ik een Opel Manta aan het restaureren en kreeg spontaan bezoek van een importeur van Amerikaanse auto’s die belangstelling toonde voor de Opel. Als inruil stelde hij de Ford Fairlane voor, die technisch in orde was, maar waarbij het lakwerk een tegenvaller bleek. Maar bij de eerste oogopslag wel een vreselijk mooie auto, met een zeer opmerkelijk uiterlijk. Ik kreeg er spontaan een kleur van!
Toch kwam het tot een deal waarbij de Opel samen met een aantal oldtimer brommers – met een gesloten beurs – naar de nieuwe bestemming ging. Mijn eerste taak werd nu de auto een nieuwe lakjas te geven. Inmiddels is dat alweer lang geleden, toch straalt de kwaliteit er nog steeds van af.”
Hallo schoonheid
Deze Amerikaan geeft alle aanleiding tot een rustige rijsnelheid, ook rekening houdend met het feit dat benzine inmiddels duurder is dan parfum. We moeten natuurlijk onze auto’s laten zien en het verhaal achter de auto vertellen. Jelle hoort bij de liefhebbers die volop van hun passie willen genieten en anderen het mee laten beleven. Ja, zelfs het gevoel van rijden in een Amerikaan delen. En voor dat gevoel ben je nooit te oud… of te jong.
Die herinner ik me goed van vroeger, mijn vader had ook een Fairlane, groen met (gebroken wit). Ik denk dat ik daar mijn liefde voor klassieke auto’s aan overgehouden heb. Dat was toen al een fantastisch auto! En eind jaren ’50 al een goede caravantrekker.
mooie auto, heb er zelf een van 1958! wel een customuitvoering. misschien wel leuk als ik jouw mailadres heb dan kan ik wat plaatjes sturen.
groet Dick
Ben benieuwd naar de foto s..alvast dank
Deveteraan@knid.nl
1957, 1958 en 1959 waren de mooiste jaren voor het Amerikaanse autodesign.
Zoist helemaal!
Er zijn meer jaren met een prachtige auto design
Mijn dodge business coupe 1938 is daar een voorbeeld van
Het is maar wat voor emoties het oproept bij het aanzien van de auto
Wat een beauty!!