Heel lang geleden, aan het begin van de jaren tachtig, stond ik in Utrecht op het industrieterrein Lage Weide. Daar lag, heel praktisch aan een stuk spoorlijn, Nefkens, de Peugeot importeur. Ik stond te kijken naar twee wagons die vol Peugeots 504 gereden werden.
Er kwam weer zo’n Peugeot aanrijden
Wat?! Aan komen rijden? Aanstuiven! De Peugeot 504 knalde resoluut de weg af, het talud op, de oprijplaten van de treinwagon op en raakte bij het stoppen net de achterbumper van de er voor staande Peugeot 504. De bestuurder leek er niet mee te zitten. Er kwam een woest rokende 504 diesel aan die met moeite het topdek van de wagon beklom. De volgende 504’s reden het onderdek op. De wagon was vol.
Ik ging eens binnen vragen wat er zoal aan de hand was
En een uurtje later wist ik alles en had ik een twee liter automaat met schuifdak geadopteerd. Dat was een mooie auto. Voor weinig geld. Want: ”De Afrikanen hadden hem al betaald’.
Een lang verhaal kort
De 504’s zonder lokale handelswaarde werden door Nefkens verzameld en gingen met treinladingen tegelijk op weg naar Afrika. Of ze de 504 die ik ter plekke kocht gemist hebben? Er zijn er plenty in Afrika zijn aan gekomen. Vast wel. Ik heb ze onlangs nog zien rijden.
Het hele verhaal kwam weer terug toen ik in Drempt zo’n 504 tegen kwam. Keihard, maar met een wat vermoeid interieur. Dus precies andersom dan dat wij ze in Nederland gewend waren. Hij was vertederend. Ik moest me erg vermannen. Want ik heb echt geen plek meer.
Ze zijn erg lang gemaakt
In Europa zijn die Peugeots met hun kenmerkend afvallende kont gemaakt tot 1983. Maar wat hier gedateerd is, dat hoeft nog niet helemaal afgeschreven te worden. In Afrika en Zuid-Afrika zijn jaren daarna nog vol op Peugeots 504 gemaakt. In Kenia en Nigeria werd dat tot respectievelijk – en naar verluidt op toch wel erg vermoeide persmallen – gedaan tot 2004, respectievelijk 2006.
De meest gekochte Peugeot 504’s, dat waren de sedans
Maar de stationcars, door de Fransen achtereenvolgens Break, Familiale of Commerciale genoemd? Dat waren de dromen van iedereen die vond dat voldoende binnenruimte altijd te weinig was. En bij het ooit befaamde Lameris, een toch wel chique bedrijf in ziekenhuisapparatuur, daar reden de servicemonteurs in stationcars die door de week van inbouw glijkasten waren voorzien, maar die in weekenden en vakanties een fantastische – toen nog bijtellingsvrije – arbeidsvoorwaarde waren. Met vier man plus een hoop bagage en met vier surfplanken op het dak drie weken naar Zuid Frankrijk gaan? Met een Peugeot 504 Diesel Break was dat een feest!
Gepresenteerd in 1968
En in 1969 kreeg de Peugeot de titel ‘Auto van Het Jaar’. In die tijd stelde die titel nog heel wat voor trouwens. Intussen waren en zijn die Peugeots met hun productietijd van maar liefst 38 jaar natuurlijk top auto’s. Het ontwerp was technisch degelijk en doordacht. Het uiterlijk had een zekere eigenwijs stoere elegantie met dank aan de ideeën van Pininfarina. De soberheid van die lijnvoering maakte de 504 tot een tijdloze verschijning. En dat was dan ook weer de reden waarom hij zo lang bleef verkopen.
En de Peugeot 504 die we bij Albert Venema zagen staan? Die verdient met zijn nette prijsje gewoon een goed baasje en een vers interieur.
