De Ducati 750 Paso

De Ducati 750 Paso werd gepresenteerd onder de strijdkreet “Il nostro passato ha un grande futuro” “Ons verleden heeft een grote toekomst”

De introductie

Toen de Ducati 750 Paso in 1985 in Milaan werd voorgesteld was het heel even erg stil in motorland. De Ducati 750 Paso leek in niets op alles waar Ducati voor stond. Nou ja: Hij was rood.  Maar mensen met een onbevangen blik melden blij van zin dat Ducati’s nieuweling de mooiste en beste sportieve straatfiets aller tijden was. De geschiedenis heeft geleerd dat dat positivisme niet mocht baten. Jammer.

Eerst gejuich…

Want na wat kort gejuich werd het akelig stil om de Ducati 750 Paso. Voor Ducatisti was het ontwerp te futuristisch. Voor niet Ducatirijders bleef de Ducati 750 Paso toch nog teveel Ducati. Twijfelaars werden afgeschrikt door de prijs  De Duc moest  zo’n twintigduizend guldens opbrengen. De productietijd bedroeg slechts twee jaar, tot 1990. Een paar jaar later kon je ze overjarig, tegen ramsjprijs afhalen .

toen doodse stilte

Voor dat gebrek aan enthousiasme was wel wat te zeggen. De carburatie met zijn dubbele ‘autostijl’ valstroom Weber was erg moeilijk in orde te krijgen. Vervanging door een stel 36mm Dell’Ortos bleek een makkelijker oplossing.

De 16 inch Oscam wielen met dubbele ø 280 mm schijven voor en een enkele ø 25 mm schijf achter zorgden, mede door de laagprofiel Pirelli radiaalbanden en een balhoofdshoek van maar 25° voor een weggedrag dat  niet ‘des Ducati’s’ was. Ze waren ook de oorzaak van een erg krappe grondspeling. Bovendien kreeg de volledig ingekapselde lucht gekoelde motor het soms wel erg warm in zijn sportkleding.

De slimme Marzocchi 41mm anti-dive voorvork gebruikte één poot voor de ingaande, en de andere voor uitgaande demping. De remmerij was gewoon dik in orde. Het blok was verregaand identiek aan dat van de 1987 F1 Sport met een compressieverhouding van 10:1, 41mm inlaatkleppen en 38mm kleppen aan de uitlaatkant. De stillere dempers en de aanpassingen aan de inlaatkant kosten daarbij een paar pk. In plaats van de 75 paarden van de Sport leverde de Ducati 750 Paso op papier 72 pk. Die kudde draafde door een droge koppeling via de vijfbak naar het achterwiel

De problemen van vandaag de dag
Er zijn volgens diverse bronnen 4.863 Ducati 750 Paso’s gemaakt. Dat aantal is naar Italiaanse begrippen beangstigend exact. Maar er zijn zo weinig Ducati 750 Paso’s over gebleven dat ze alleen uit hebberigheid al interessant worden. Uit ervaring blijkt dat 90% van de huidige Ducati 750 Paso problemen het gevolg is van een te lage accuspanning, gecorrodeerde of losse stekkerverbindingen en schakelaars. Oh ja: Check ook even of de gaskabel correct in zijn bevestiging van de (Weber)carburateur steekt.

Banden voor de Ducati 750 Paso zijn er eigenlijk niet meer. Er zijn liefhebbers geweest die de 16 inch wielen dan maar vervangen hebben door 17 inch exemplaren van de latere 900 SS. Maar dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan.

De conclusie?
De Ducati 750 Paso was en is ondergewaardeerd. Hij was optisch zijn tijd in elk geval wat te ver voor uit. Met de ogen van 2018 bekeken is hij nog wel apart, maar zeker niet meer bizar. Deze Duc blijft door zijn reputatie nog prettig betaalbaar. De ooit zo verguisde Duc is met de kennis en milde blik van nu intussen wel een heel leuke aanschaf voor mensen met een groot denkraam. En mogelijk  ook nog eens een goede investering.