De aartsvader van de Suzuki T500 was de Suzuki Cobra, de T500 punt 1. En de 500/FIVE was daarvoor weer de warming-up. Dat de eerste generatie Suzuki 500 twins (met hun 34 mm Mikuni’s en zorgeloze poorttiming) een enorm benzineverbruik hadden? Ach: je gebruikte zo’n ding toch alleen om zo hard mogelijk van tankstation naar tankstation te rijden.
Het waren goede tijden voor de grote Suzuki’s
En hun populariteit steeg nog eens aanzienlijk toen de ‘Cobra’s’ veranderden in ‘Titans’. Het belangrijkste in die overgang was dat de ‘T(itan) 500’s door een veranderde poorttiming en de montage van 32- in plaats van 34 mm Mikuni’s aanzienlijk minder dorstig waren dan de Cobra’s. De achtervork werd ook langer, waardoor de T’s zulke dappere dravers met plek voor twee en bagage werden. De Cobratanks met de intussen gedateerde chromen flanken verdwenen en de unieke ’suedex’ buddyzit kreeg gewoon een skai jasje. De Suzuki Titan was de machine die het merk uit Hamamatsu klaar voor de seventies moest maken.
Constante kwaliteit
Het feit dat de machines daarna gedurende hun hele bouwtijd feitelijk nauwelijks veranderd werden was het keiharde bewijs van de gezondheid van het ontwerp en de kwaliteit van de uitvoering. De eigenlijke enige echte pijnpunten waren de pitting die kon optreden aan de tandwielen van de 4e en 5e versnelling. Dat probleem werd veroorzaakt door te weinig smering (en iets gecompliceerds met omloopsnelheden) op hoge snelheden plus een ontwerpfoutje in het ondercarter. Koop geen T500 waarvan de bak het geluid van een zwaar trekkende stoomloc maakt. De tandwielsets voor de vierde- en vijfde versnelling zijn intussen op.
Heuvel op en heuvel af
Van absolute topper evolueerde – of devalueerde – de T500 naar erg scherp geprijsd uitloopmodel. Een soort Jawa +. Het tijdperk van de heerschappij van de tweetakten was voorbij en in de laatste advertenties bood Nimag de Suzuki’s aan voor een uiterst scherpe 3.999 gulden. Het feit dat de T500’s alweer over hun ‘aanbieding van de week’ factor zijn uitgegroeid wordt intussen bewezen doordat je tegenwoordig voor een net exemplaar minimaal hetzelfde aan euro’s moet aftikken.
Gered door de aantallen
Het zijn alleen de grote aantallen verkochte machines die ervoor gezorgd hebben dat er nog voldoende originele exemplaren zijn. Na de veranderde poorttiming bij de introductie van de T-modellen veranderde er tot 1975 niet veel meer aan de machines. De bouwjaren zijn aan de hand van de framenummers en kleurstelling uit elkaar te houden. De combinaties van ‘niet correcte’ kleurdelen in samenhang met framenummers komt erg vaak voor en kan storend zijn voor puristen.
Drumbrakes only
Alle T500 modellen tot en met ’75 zijn geproduceerd met trommelrem in het voorwiel. Het opvolgende Suzuki T500 model heet vanaf ’76 GT500 en heeft een schijfrem in het voorwiel, elektronische ontsteking, grotere tank en een ander instrumentenpaneel. De laatste GT500’s worden in ’78 verkocht als B’s (overjarig).
De huidige waarde-indicatie
Uitdagende projecten vanaf € 1.250. Daarna gaat de teller pas tikken! Voor een erg mooie, goede T500 kan met patina of gerestaureerd intussen € 5.500 of meer gevraagd worden.
T 500, zo een blauwe met veel plezier gereden. Zelf de bak gereviseerd nadat ik van Zaltbommel naar Loenen was gesleept door een andere T 500 rijder. Daar zou je nu toch niet meer aan beginnen. Maar hey in 1976 waren dat normale dingen.
Heb zelf 3 500 tweetakten gehad voor dagelijks gebruik, ook in de winter.
De lak was wel gevoelig voor pekel. In de zomer meerdere keren gat in een van de zuigers gehad. Wel zelf kunnen repareren. Na flink aantal kilometers gingen keerringen bij de drijfstang lek raken, waardoor de carterolie mee verbrandde.
Ik rijd nu met veel plezier een Laverda 750.
Heb m gehad van 75 t/m 79. Vele originele delen werden vervangen door een rickman kuip tank en zit. Vergde wat aanpassingen. De motor daarna gebruikt voor het snelle werk op circuits. Erg leuk en naarmate de ervaring steeg heb ik veel aan de motor en frame aangepast wat de motor goed kon verdragen. Erg leuke motor met een prettig bijeffect, hij of zij deed het altijd en liet me nooit inde steek. Voor het gewone weggebruik reed ik een honda cb500t. Beide motoren jammer genoeg niet meer in mijn bezit, erg leuke motoren voor een kleine verzameling.
Mijn eerste motor was ook een Suzuki T 500, exact zoals degene op de foto, slechte remmen en een slap frame maar ik vond het een prima motor, het hoge benzine verbruik was geen issue!
Ik had zo´n groene in 1972, in de versnellingsbak moest iets meer olie dan aangegeven.
Kocht hem tweede hands met volle kuip. Kreeg niet sneller dan 175 km/u als ik vol gas de Heinenoord tunnel in dook.Ingeruild voor een BSA Lightning een jaar later.