Er zijn een paar dingen die je van China moet weten. Je krijgt in China altijd waar je voor betaalt. En: Moderne Chinezen zijn nog steeds gevoelig voor gezichtsverlies. Bovendien haten Chinezen de Japanners. En de Chinese motorgeschiedenis begon in 1951.
Afhaalchinees
De Chinezen zijn er. Ze hebben gewoon de wereld gekocht. Inclusief Benelli (door het in 1970 opgerichte Zongshen.) Waar je de wereld voor nodig hebt? Om grondstoffen uit weg te halen en als afnemer. Ook voor motorfietsen. De verovering van de motorwereld was geen prioriteit. De Chinese thuismarkt is de afgelopen jaren goed geweest voor de afzet van 16.000.000 eenheden. Per jaar. En dat aantal groeit. In China is de motorfiets, net als hier vroeger, de eerste stap op weg naar het gemotoriseerde vervoer voor de massa.
Thuismarkt versus export, oud tegen nieuw.
En waar iedereen vertederd aan de zware Chiang Jiang zijspannen, de voor-oorlogse BMW klonen en voormalig Russische M72’s denkt, daar gaat het eigenlijk om motorfietsen met cilinderinhouden tussen de 50-200 cc. Die thuismarkt is ook het ijkpunt voor de hele motorproductie. Dat thuispubliek stelt beduidend lagere kwaliteitseisen dan dat wij, westerlingen, dat doen. Samen met het feit dat veel inkopende westerse handelaren uitsluitend op kort gewin uit waren/zijn resulteert in de vaak geuite strijdkreet “Vullis uit China!” Intussen komt het motorblok van de meest recente BMW G 650 GS bij het Chinese Loncin vandaan.
De bedenkelijke reputatie
De momenteel weer in in Duitsland tegen dumpprijzen aangeboden motorfiets wordt overigens in Brazilië gebouwd. Wij schatten in dat de pioniers die nu goede motorfietsen uit China willen importeren de komende drie jaar minstens nog op moeten roeien tegen de bedenkelijke reputatie van de Chinese waar. Maar als er binnenkort bekend wordt hoeveel echt Europese- en Amerikaanse A-merken een deel van hun productie ‘outsourcen’ aan China kan die kentering ten goede sneller gaan. Ach; die imagoproblemen heeft Honda ook gekend en kijk eens hoe dat is afgelopen.
Er zijn meer dan 130 motorfietsfabrikanten in China
Die fabrieken hebben niet zoals Harley-Davidson een historie van 100+ jaar. In de tachtiger-negentiger jaren nog, kwamen er bij bosjes nieuwe fabrikanten bij. Die bouwden soms in licentie, maar vaker gewoon illegaal gekopieerde, ‘reversed engineered’ klonen van oudere (80’er jaren) Japanse lichte motorfietsen.
Die Japanse voorbeelden werden tot op het laatste onderdeel gedemonteerd, nagemeten en gekopieerd. Ze leken vaak net echt. Maar de kwaliteit was traantrekkend. De gemiddelde verkoopprijs op de lokale markt lag nog naar kort geleden op 285 dollar voor een complete motorfiets.
Vandaag de dag maken twaalf van de fabrieken elk jaarlijks meer dan 500.000 motorfietsen. Minimaal 5 fabrikanten leveren elk meer dan 1.000.000 motorfietsen op jaarbasis. Zo’n 70 % van de motorfietsfabrikanten is gevestigd in Chongquin waar jaarlijks meer dan 10.000.000 eenheden worden gemaakt. En wat daar dus gemaakt wordt was voor ons in het westen tot voor kort hoegenaamd niet interessant.
De CJ750 zijkleppers
De Chang Jiang – of Chang Yiang – CJ750 ’s waren als nazaten van BMW’s vooroorlogse R71 en als afleggers van de Russische M 72’s natuurlijk altijd hoogst vertederend. En in grote lijnen verrassend inzetbaar. Ze werden massaal in het leger gebruikt. Afgezwaaide leger zijkleppers worden nu – mits in ‘goede’ staat, door de fabriek teruggekocht en weer opnieuw opgebouwd uit bestaande voorraden.
Ze zijn dan ‘nieuw’ maar kunnen geëxporteerd worden als pré-1975 modellen, instant klassiekers die aan hoegenaamd geen eisen hoeven te voldoen. Importeur “MOTORWERK” levert ze, correct geregistreerd en van framenummers voorzien, ‘refurbished, dus “z.g.a.n.” inclusief een ‘to do’ lijst van een uur of dertig.
Komt goed
Na een paar weekenden sleutelen ken je je motor dan door en door en kun je er volgens de importeur in een ruk mee naar Polen of Zuid Frankrijk. Die aanpak en dat statement omschrijven de doelgroep nauwkeurig en is intussen meervoudig bewezen.
Grappig
Zoals M72’s, Urals en Dneprs voor veel BMW liefhebbers nep BMW’s zijn, zo zijn de CJ750 ‘s voor liefhebbers van oud Russisch spul ook ‘niet echt’. Maar ze zijn er niet minder vertederend door.
