Column – ABS, dat is handig

Ik reed rustig binnen de bebouwde kom. Op een voorrangsweg. Van links kwam een volgens mij moderne motorfiets in een snelle Tupperware outfit. We naderden de kruising. Hij remde. En ging op zijn plaat. Ik dacht dat alle modern-achtige motorfietsen ABS hadden. Dat is de enige elektronische regelneef die ik ook wel zou willen hebben. Maar blijkbaar had dit exemplaar niet zo’n fijne voorziening. Of wat dan ook.

Moderne, sportieve motorfietsen zijn tegenwoordig makkelijk 150 pk sterk en hangen door hun assen van de elektronische meet- en regelsystemen om al die kracht te controleren. Toen iemand daar trots over vertelde kreeg hij de oprechte vraag van een Kawa Z900 piloot: “Waarom leer je niet gewoon motorrijden?“

Afijn: de motor die van links kwam smakte op de grond

Schoof wat door. Kwam nog net voor de kruising tot stilstand. Ik stopte en stapte af. Dat kan je bij een klassieke zijspancombinatie zomaar doen zonder dat het ding om valt.. De gevallen ridder krabbelde moeizaam op en hinkelde naar zijn gevallen ros. Hij bleef staan en hief zijn handen ten hemel. Ik vroeg hem wat er nu eigenlijk gebeurd was. “Ik zag je aan komen rijden. En remde. En toen viel ik. Moet je kijken!” Hij wees naar zijn motor die intussen met benzine zijn plek op het asfalt markeerde. “Maar waarom remde jij niet? “ vroeg de in een naar mijn idee hoogst trendy outfit gestoken man me.

Hij was naar mijn beperkte visie echt ‘dressed 2 impress’. Maar die insteek bleek in de actuele situatie niet echt te werken. Ik voelde me wat ondergeprofileerd. Want omdat ik voor het opstappen had besloten die dag maar niet te vallen droeg ik een spijkerbroek, een T-shirt en klompen. In 1997 werden klompen erkend als veiligheidsschoeisel. Verschillende klompenmakers konden later ook het CE keurmerk voor hun klompen verkrijgen. En als je klassieker hak/teen schakeling heeft, dan kun je er heel subtiel mee schakelen. Wat klompen in samenwerking met een quickshifter zouden kunnen doen? Geen idee. Mijn klassieker houdt van heel rustige schakelsequenties. Hij probeerde tevergeefs zijn motor weer op de rubbers te krijgen. Een gevallen motor weer op de wielen zetten is een trucje. Hij beheerste dat trucje niet. Of misschien was het de stress na de val. Ik legde hem uit: “Ik zat op een voorrangsweg en kwam van rechts. Iets met verkeersregels en zo.” “Maar ik heb die motor pas twee dagen!” Tja, de eerste kras doet altijd pijn.

Ik zette de motor overeind

De eigenaar herhaalde nog maar eens dat hij de motor pas twee dagen had. Ik vroeg hem of hij all risk verzekerd was. “Natuurlijk niet! Weet je niet wat dat kost!” Ik keek naar de schuifschade. Krassen op de kuip, de spiegel en een kapot knipperlicht. Het rempedaal was verbogen. Ik weet dat zo’n indrukwekkende kuipstickerset zomaar 800 euro kan kosten. Het slachtoffer was intussen aan het bellen: “Maar toen kwam er een motorrijder aan waarvoor ik opeens moest remmen. En toen ben ik gevallen. Kun je hier naartoe komen?” Ik vroeg hem of zijn gekwetste trots een ABS had. Dat wist hij niet.

De motor leek me een heel rijdbare schade te hebben

Het was mijn probleem niet. Netzomin als dat ik me geroepen voelde om een schadeformulier in te vullen. Maar dat zelfs hoogwaardige kunststof erg kwetsbaar is? Dat had ik toch maar weer mooi meegekregen. En mijn ABS? Er is nog nooit een een KMZ 750 cc zijklepper geweest waarvan het wiel tijdens het remmen blokkeerde. Een beetje noodstop op de fletsblauwe driewieler duurt dan ook al gauw een minuut of vijf. Maar alweer: omvallen doe je er niet mee. En hij is bestand tegen alle seizoenen.