Citroën Ami 6. Het meesterwerk van Flaminio Bertoni

Charmant, eigenwijs vormgegeven en sierlijk. Eigenlijk heeft iedere klassiekerliefhebber wel sympathie voor de Citroën Ami 6. De Ami 6 werd op 24 april 1961 gepresenteerd. Citroën benadrukte in het perscommuniqué dat de nieuwe auto vooral niet als vervanger van de 2CV was bedoeld. Hij zat inderdaad in een andere klasse dan de 2CV. Hij groeide bovendien uit tot een verkoopmiljonair, die zeker dankzij de latere komst van de Break een veel breder bereik had dan gedacht.

Nadat Flaminio Bertoni met het stylingteam van Citroën de Traction Avant, de 2 CV en de DS had ontworpen, kreeg hij de opdracht voor een tussenliggend model met de naam Project AM. Het resultaat was de Ami 6, en volgens de ontwerper zelf was de nieuwe Citroën anno 1961 een meesterwerk. Hij durfde het aan om de Ami 6 een ‘omgekeerde’ achterruit te geven, ook omdat een doorgetrokken daklijn niet op het verlanglijstje van de Citroën-directie stond. De bijzondere plaatsing van de achterruit bood praktische voordelen: de ruit bleef schoon als het regende. Ook was er meer hoofdruimte achterin en tegelijkertijd was ondanks de compacte afmetingen een grote bagageruimte met een groot kofferdeksel mogelijk.

Eigen gezicht, originele reclameleuzen en export naar Amerika

De 602 cc M4 tweecilindermotor in de Ami 6 was afgeleid van de kleinere 425 cc 2 CV-motor en kreeg in het begin Solex 30 carburateurs. De Citroën Ami 6 debuteerde met een vermogen van 22 SAE-PK. De auto was voorzien van scherpe lijnen en grote rechthoekige koplampen. Verder gaven de in het midden scherp aflopende motorkap, de unieke daklijn en de gedeeltelijk uitgeholde flanken de auto een totaal eigen gezicht. Die geprofileerde flanken zaten er niet voor niets: ze leverden een grote bijdrage aan de carrosseriestijfheid van de Ami 6.

Verrassende reclameleuzen

Citroën verraste niet alleen met het uiterlijk van de Ami 6, maar ook met de marketing van het nieuwe model, want het merk presenteerde de Ami 6 als ‘de ideale tweede auto, voor Madame.’ De vrouw van Charles de Gaulle voelde zich blijkbaar aangetrokken door deze leus, want zij legde haar kilometers een tijdlang in de Ami 6 af. En nu we toch in de hoek van de reclameteksten zitten: Citroën gebruikte voor de Ami 6 ook de spreuk het goedkoopste kilometercomfort ter wereld. Dat wilde de Franse fabrikant ook in Amerika laten zien, want vanaf 1963 exporteerde Citroën de Ami 6 ook daar naartoe. Voor de Amerikaanse markt voerde Citroën aanpassingen door. Het meest in het oog springende waren de dubbele koplampen, die jaren later op de Europese Club zouden verschijnen.

Interieur met DS-trekken

Het interieur van de Ami 6 was geïnspireerd op dat van de toonaangevende DS. Het stuurwiel met één spaak, de portiergrepen, de bedieningselementen en de stoelen: alles deed denken aan het vlaggenschip van Citroën. Iedereen prees het rijgedrag, het comfort en de flexibiliteit van de compacte sedan. Dat was natuurlijk te danken aan de wielophanging en veerkarakteristiek die de Ami 6 deelde met de 2 CV. Geheel volgens Citroën-traditie was en is de Ami 6 een originele auto, die na verloop van tijd in meerdere uitrustingniveaus leverbaar was. Liefhebbers van nu zijn vooral geïnteresseerd in de Club-versie van de Ami 6, die is voorzien van dubbele koplampen en sierstrips over de flanken. De Club werd vanaf 1967 verkocht, in het begin alleen als Break. Later kon ook de Berline als Club besteld worden.

Een goede zet: de Break

Een heel goede zet van Citroën voor de Ami 6 verkopen was de introductie van de Break, eind 1964. Deze Ami 6 Break was ontworpen door Henri Dargent (assistent van Faminio Bertoni) en Robert Opron (de nog niet zo lang geleden overleden opvolger van Bertoni, die al in 1964 overleed). De Break bood een groot laadvolume voor een personenauto in deze categorie, met een gemakkelijke en praktische toegang en een laadvermogen van 300 kg. Het veelzijdige model maakte het mogelijk om comfortabel met het gezin op reis te gaan, maar was ook ideaal voor zakelijk gebruik door zogenoemde handelsreizigers en ambachtslieden. Citroën zou meer Breaks dan Berlines van de Ami 6 verkopen. En dat terwijl Citroën de Break veel korter bouwde. De Break was er mede verantwoordelijk voor dat de Ami 6 Frankrijks best verkochte auto van 1966 werd.

Sterk basisontwerp, weinig wijzigingen tijdens bouwperiode

Het basisontwerp van de Citroën Ami 6 was sterk. Daarom hoefden de Fransen tijdens de bouwperiode weinig wijzigingen door te voeren. Toch werd de Ami 6 soms bijgepunt. In 1962 kreeg de Ami 6 schuifzijruiten achter (halve ruiten), gevolgd door de toepassing van telescopische schokdempers. In 1964 paste Citroën de nieuwe kogelvormige achterlichten toe. En in 1968 kreeg de Ami 6 bijvoorbeeld achterlichten in één lichtunit per kant. Deze zijn later nog jaren gemonteerd op de 2CV4 en de 2CV6.

Ook steeds sterkere motoren

Tijdens de achtjarige bouwperiode groeide ook het motorvermogen. In het begin had de Ami 6 dus 22 DIN-PK, en dat groeide van lieverlee naar 24,5 DIN-PK (onder meer door de toepassing van grotere carburateurs) in 1963. Vanaf dat jaar was de Citroën Ami 6 ook leverbaar met een centrifugaalkoppeling. Vanaf het voorjaar van 1968 kreeg de Citroën Ami 6 de M28 motor, die 32 DIN-PK leverde. Opmerkelijk: deze kreeg geen extern oliefilter. Zo groeide dus ook de topsnelheid van de Ami 6. De oorspronkelijke versie haalde een top van 105 kilometer per uur, aan het einde van de bouwperiode was de top gestegen naar 123 kilometer per uur.

Vervangen door de Ami 8

De productie van de Berline eindigde in maart 1969, zes maanden voordat Citroën de Europese productie van de Break ook beëindigde. De Ami 6 Berline maakte plaats voor de nieuwe, wat conventionelere Ami 8, met een ‘gewone’ achterruit. De wijzigingen van de Ami 8 waren door de inmiddels betreurde Robert Opron doorgevoerd. De Ami 8 maakte op zijn beurt in 1978 plaats voor de Visa.

Diverse productielocaties

De Citroën Ami 6 werd in zijn thuisland in Parijs (1961-1963) en Rennes-La-Janais (1961-1969) gebouwd. Citroën bouwde de fabriek in Bretagne speciaal voor de Ami 6. De Ami 6 werd ook buiten Frankrijk gebouwd. Bekend zijn de Belgische exemplaren, die (in een afwijkende trim) in Vorst van de band liepen. En in Argentinië bouwde men nog tot 1971 de Ami 6 Break. Citroën leverde onderdelenpakketten die in Zuid-Amerika werden geassembleerd. In totaal produceerde Citroën 1.039.384 exemplaren van de Ami 6: 483.986 Berlines (april 1961-maart 1969), 551.880 Breaks (oktober 1964-1969), 3518 Services (tweepersoons besteluitvoering, met ofwel achterste zijruiten of geheel gesloten carrosserie). De Argentijnse productie is hierbij niet meegerekend.

Eigenwijze klassieker

De Citroen Ami 6 is uit duizenden herkenbaar en kenmerkte zich altijd door het eigenwijze lijnenspel, de bijzondere combinatie van de luchtgekoelde tweecilinder motor en het specifieke A-type rijgedrag. In de jaren zestig was de Ami 6 al een unieke verschijning. Vandaag de dag is dat niet anders, en is de Ami 6 een auto die het begrip klassieke Citroën met verve uitdraagt.