Veertig jaar geleden introduceerde Citroën een speciale uitvoering van de 2CV. Hij kreeg de naam Charleston. Die naam staat symbool voor het gebruik van twee kleuren en een paar knipogen naar de oorsprong. De CItroën 2CV6 Charleston was de meest fraai afgewerkte versie van alle 2CV’s. Na de Spot uit 1976 speelde de 2CV 6 Charleston in op het toen nieuwe fenomeen van speciale series. Het zou niet bij een speciale serie blijven, want de Charleston werd mateloos populair. En werd ook de naamgever van de allerlaatste 2CV, die in het Portugese Mangualde van de band rolde.
De speciale Citroën 2CV6 Charleston was een mooie aanvulling op het nog altijd geliefde 2CV thema. Hij was gebaseerd op de uitvoering Club. De Charleston onderscheidde zich door zijn specifieke kleurenschema en zijn interieurbekleding. De ronde koplampen van de 2CV6 Spécial gaven hem een eigen gezicht, want de Clubversie deed het met de rechthoekige koplampen Citroën van 1974 gebruikte.
Aanvankelijk eenmalige serie van 8.000 stuks
Het was de bedoeling dat de Citroën 2CV6 Charleston in een oplage van 8.000 stuks zou worden gemaakt. Een jaar na zijn introductie bleek de Charleston echter zó succesvol dat de gelimiteerde speciale uitvoering vanaf juli 1981 een reguliere versie werd. Citroën nam de Charleston standaard in het programma op.
Annonce in september 1980
Citroën kondigde in september 1980 de Charleston aan. En het had zichtbaar werk gemaakt van de speciale versie. De bumpers waren gespoten in metallic grijs en de achterklep is voorzien van een label met modelnaam Charleston. De dorpels kregen een verchroomde lijst. En Citroën monteerde de verchroomde wieldoppen. Het dashboard was gelijk aan dat van de 2CV 6 Club. Er werd een éénspakig stuurwiel gemonteerd. Daarachter ging de grote snelheidsmeter schuil. Ook vond de koper de rechthoekige knoppen voor de bediening van de ruitenwissers en alarmlichten terug. En om het remvloeistof niveau in de gaten te houden monteerde Citroën een indicator.
“Luxe” interieur met Pieds de Coq bekleding
Verder had de Citroën 2CV6 Charleston twee zonnekleppen. En het dak kon van binnenuit worden geopend, dat was overigens niet nieuw bij de 2CV versies. De voorste passagier had daarbij de beschikking over een make-upspiegel. De binnenzijde van de portieren werd bekleed met grijze stof. Een zwart kunststof paneel, met een lus om het portier dicht te trekken, omlijstte de deurgreep en verborg het sluitmechanisme. De eerste (voorbestemde tijdelijke) serie van de 2CV 6 Charleston kreeg van Pieds de Coq-bekleding en een doorbroken ruitjespatroon.
Verschillen tussen vaste waarde en gelimiteerde serie
Citroën besloot dus om de Charleston een vaste waarde te laten worden binnen het programma. Die stap ging met enkele wijzigingen gepaard. De reguliere versie verschilde van de eerste en gelimiteerde editie. De vaste Charleston waarde in het programma kreeg namelijk de verchroomde ronde koplampen en de grijze interieurbekleding met een sierlijk diamantpatroon.
Kleurstelling handelsmerk
Ook het kleurenpalet is altijd een handelsmerk geweest van de Citroën 2CV6 Charleston. De Charleston werd aanvankelijk aangeboden in de kleur Rouge Delage met zwart, maar vanaf juli 1982 kon de koper de Citroën 2CV6 Charleston ook in Jaune Hélios met zwart bestellen. Die kleurencombinatie werd in juli 1983 vervangen door de versie in twee grijstinten: Gris Nocturne met Gris Cormoran.
Vertrouwde techniek
De Citroën 2CV6 Charleston was technisch gebaseerd op de 2CV6 Spécial en Club. Dat betekende: een luchtgekoelde 602 cc motor met 29 SAE-PK. De brandstofvoorziening vond plaats via de Solex 26/35 CSIC tweetrapscarburateur. De centrifugaalkoppeling was in combinatie met het Charleston uitrustingniveau niet leverbaar, in het luxe retrospectief van de Charleston was dat een merkwaardige beslissing van Citroën. Wel monteerde Citroën vanaf modeljaar 1982 schijfremmen op de voorwielen, en dat was in lijn met de andere versies van de 2CV6.
Einde van een succesverhaal
Citroën produceerde de Charleston oorspronkelijk in de fabriek in Levallois (Parijs), maar in 1988 bracht het de productie over naar de fabriek in Mangualde, Portugal. De auto’s die daar zijn geproduceerd, zijn herkenbaar aan de naam van de Spaanse glasfabrikant ‘Covina’ op de ruiten. Op 27 juli 1990 om 16.30 uur rolde de laatste 2CV in Mangualde van de band; dat was een 2CV 6 Charleston in Gris Nocturne met Gris Cormorant. Dat was het 5.114.969e en laatste exemplaar van ‘de Eend’.
Succesfactor vandaag stevig betaald
De Charleston leverde de laatste tien jaar van de productie een belangrijke bijdrage aan het 2CV succes. En vertelde een heel eigen hoofdstuk binnen de lange geschiedenis van de Citroën 2CV. Vandaag gaat een goede Citroën 2CV6 Charleston weg voor bedragen tussen de €10.000,– en €15.000,–. Reken voor een exemplaar uit de allereerste serie nog een paar duizend euro extra. Liefhebbers werk dus, maar een echte Eenden fan met enige reserves op de bank zal dat bedrag graag overmaken aan de verkopende partij.
Met dank aan: Ellis Blase
Fotocredits: © Guyot
kocht nog een keer een late , luxe versie nieuw in Frankrijk met het rode TT nummer ( belastingvrije huurkoop) Ging daarmee 15,000 kms afleggen in 3 weken, kopje thee in Kopenhagen even de autostrada van Livorno naar Venetie, vriendin opzoeken in Barcelona , etc
allemaal met 110 km/ p.u. Ik zater eigenlijk op te wachten dat het motortje zou exploderen, maar nee !
he Jeroen bttr. de eend ik denk dat jouw vriend Flaminio weinig te doen had met de styling van de 2CV, dat was allemaal vooroologse ontwerpen van Ing. Lefevre
Wat ook fijn is aan een 2CV? Zet hem in de was en je voelt de zachte vormen tijdens het poetsen. Iets later zie je bloeddruppels, gesneden aan een scherp randje. Vervolgens zie je je blinkende eend waar de regendruppels vanaf spetteren. Een 2CV is het ware autogevoel: “geluk en afzien” gaan hand in hand 😉
Weer een prachtig verhaal Erik. Dankjewel!
Mijn eerste auto was een 2cv…verkocht wegens een Citroën BX in de plaats.
Achteraf terug willen kopen maar niet meer gevonden.ondertss uit nostalgie 4 stuks 2cv gekocht alsook een azu uit 1959.
2 2cv’ s uit 1990(waaronder een Charleston) ,ene uit 1987 en ene uit 1960
Wat een wagen. Wijzelf zijn in bezit van een in nieuwstaat gerestaureerde ‘Perrier’uitvoering van de eend. Die blijven we uiteraard koesteren want zoveel zijn er ook niet van. De eend blijft gewoon een meesterwerk, in alle uitvoeringen.
Een vroegere vriend,reed in 1974,met een speciaal
verstevigde bestel eend,naar de Kaukasus gebergte,
en ook terug,en toen waren de Michelin banden ZO
versleten door de ongeplaveide wegen toen,
dat ze in Sofia ge-covered moesten worden !
Wat een wagen !
Dat is denk ik wat de ontwerper voor ogen had met de 2CVCharleston. Hoe goed is deze kleurige swing gevonden in de lijnen van de 2CV. Flaminio knikt goedkeurend vanuit zijn graf: het swingt de pan uit.