Diagonaal banden en radiaal banden: de voor- en nadelen

Stel u heeft uw klassieker van vóór het eind van de jaren zestig tot in de puntjes gerestaureerd en bent toe aan nieuwe banden. De historie van het voertuig heeft aangegeven dat-ie vanaf nieuw geleverd werd met diagonaalbanden. Omstanders, vele ‘adviseurs’ en kenners hebben u getracht ervan te overtuigen vooral géén diagonaalbanden te monteren, ‘want dat zijn waardeloze banden’ liet men u in koor weten.

Populair

Waarom? Dat kan men u niet vertellen. ‘Hear say’ zullen wij dan maar zeggen, oftewel van-horen-zeggen… In tegenstelling tot wat ‘men’ met zekerheid weet te vertellen, waren radiaalbanden al in de helemaal beginjaren vijftig leverbaar. Diagonaalbanden waren goedkoper te produceren dan radiaalbanden, vandaar dat de ‘diagonaaltjes’ zo lang populair bleven… En niet alleen bij de eerste montage door de automobielfabrikant. Wij hebben de voor- en nadelen eens voor u op een rijtje gezet.

Voor- en nadelen

Diagonaalbanden tegenover radiaalbanden. Dat heeft namelijk met de ‘bouw’ van de band te maken. Een diagonaalbanden slijten sneller dan radiaalbanden, sturen echter lichter, geven minder ‘weggeluid’, zijn minder ‘stijf’ dan radiaalbanden. De rijeigenschappen, vooral bij ‘rechtuit’ rijden zijn aanzienlijk minder. Op ieder naadje of streepje op het wegdek moeten er stuurcorrecties worden uitgevoerd. De grip van een diagonaalband is aanzienlijk minder, evenals de ‘waterafvoer’. Ook bent u met diagonaalbanden sneller aan de limiet qua weggedrag. Feitelijk kan iedere naoorlogse auto prima volstaan met radiaalbanden. De truc is wel het vinden van de juiste maat, type en vooral het merk. ‘Made in China’ kunt u beter aan een ander overlaten …

Foto: ’n Diagonaalband staat misschien wel het mooiste om een asbak?