is de aanschaf van een amfibische klassieker natuurlijk een optie.
Voertuigen die minder goed reden dan een gewone auto en minder goed voeren dan een gewone boot waren er al lang. En doorgaans hadden en hebben ze enorm veel onderhoud en zorg nodig.
Maar doorgaans waren ze niet ‘the best of both worlds’. In ons collectief geheugen zijn de Amerikaanse DUKW’s, die beroemd werden als ‘Ducks’, eenden. De originele naam was daarbij gewoon een leger afkorting:
- De D betekent dat het voertuig in 1942 ontworpen is
- de U voor amfibisch hulpvoertuig
- de K dat alle wielen aangedreven worden en
- de W voor twee aangedreven achterassen
Die DUKW waren eigenlijk gewoon aangepaste standaar GMC trucks die ongeveer waterdicht waren.
‘Schwimmwagen’ waren Duits en veel kleiner. Maar in de klassiekermarkt is hun gewicht groter dan dat van de DUKW’s. De prijzen voor dit soort voer/vaartuigen zijn intussen heel stijf geworden.
Maar er zijn ook nog DUKW die ondanks hun pensioen gerechtigde leeftijd nog gewoon dapper aan het werk zijn.
Iets van ‘old soldiers never die, they just fade away’.
De Alvis Stalwarts waren ook leger voertuigen. Op Youtube staan er deleukste filmpjes over. Deze giganten zijn nog wel betaalbaar. Wij weten er toevallig nog een stuk of negen te staan. Gewoon hier in NL Gegadigden mogen zich melden.
Op burgergebied zij het de Amphicars (met hun Duitse militaire roots) die ons het best in het geheugen staan als rijkeluis speelgoed van toen. Terwijl er minstens 1 exemplaar serieus aan een Nederlands politiekorps is verkocht. De grootse Amphicar specialist ter wereld zit trouwens ook in Nederland, in Terborg.
En dat exemplaar sluimert nu in een stoffig Frans museumpje in een regio waar het al tijden niet geregend heeft.
Het is overigens de bedoeling dat die origineel inNL verkochte Amphicars ooit weer terug naar Nederland komt…
Ooit…
