in

Talbot Solara. Vergeten Franse elegantie.

Wanneer in 1978 “PSA Peugeot Citroën” delen van het uit Europa vertrekkende Chrysler overneemt wordt het einde van de merknaam Simca voorzichtig ingeluid. Vanaf 1979 worden de bestaande Simca modellen voorzien van de “Talbot” badge. Ook is op dat moment het startsein al gegeven voor een grondige aanpassing van de bestaande modellenlijn.

Tevens vormt een upgrade in het modellengamma een belangrijk speerpunt. Eén van de auto’s die de “premium-avant-la-lettre-ambities moet gaan vormgeven is de Solara. In het voorjaar van 1980 debuteert deze sedan als “Talbot Simca Solara”. Om vervolgens zijn carrière te vervolgen als Talbot Solara.

Talbot Solara
Sympathieke Franse sedan. Upgrade binnen het Talbot-gamma met sterke Simca genen: de Solara. Copyright: PSA Peugeot Citroën

De middenklasser is sterk gebaseerd op de 1510, welke in 1979 de 1307/1308/1309 serie opvolgt. Hij is echter 8 cm langer. En kent natuurlijk als– overigens hoger in aanzien staande- sedan geen vijfde deur. De minieme ruimteverschillen openbaren zich in 2 cm meer binnenruimte voor de Talbot Solara en een– dankzij de andere daklijn- toegenomen hoofdruimte van 5 centimeter. De kofferruimte is goed bruikbaar en slikt bijna 350 liter.

Debuut met twee motoren voor continentale markt

De middenklasser debuteert voor de continentale markt met een 1442 cc krachtbron en de grotere 1592 cc motor. De “1.5” vindt zijn weg in de LS, maar ruimt al spoedig het veld. De LS kan overigens ook met de grotere motor worden uitgerust. De 1.6 krachtbron wordt zowel met enkele als met dubbele carburateur geleverd. De meest krachtige 1.6 motor- met 1 dubbele Weber en 90 PK- is voorbehouden aan de luxere (en in Nederland iets later leverbare) versies GLS en SX. De Talbot Solara SX krijgt standaard (vanaf modeljaar 1982 óók  de GLS, ) een vijf-versnellingsbak van Citroën toebedeeld. De uitrustingsniveaus LS en GL worden beademd door de 1.6 motor met een enkele carburateur. Overigens is er ook een automatische transmissie leverbaar. Aanvankelijk alleen voor de SX, vanaf 1982 ook voor de GLS.

Rijk uitgeruste topversies

Opvallend is dat de voor die tijd uitstekend geoutilleerde topversies van de Talbot Solara het toch al niet geringe typische comfort verder veraangenamen. De GLS krijgt bijvoorbeeld elektrisch bedienbare ruiten mee. Topversie SX wordt daarnaast onder meer nog met lichtmetaal, een tripcomputer, cruise-control, vier hoofdsteunen, hoogwaardige bekledingsmaterialen en stuurbekrachtiging toegerust. Nu zijn dergelijke voorzieningen opvallend als ze niet tot de standaarduitrusting behoren. Maar in het begin van de jaren tachtig lagen die verhoudingen nog beduidend anders.

Bijzonder zeldzaam. De Solara Pullman- een Frans actiemodel- luisterde de Internationale Oldtimerbeurs in Eelde op. Foto: Erik van Putten
Bijzonder zeldzaam. De Solara Pullman- een Frans actiemodel- luisterde de Internationale Oldtimerbeurs in Eelde op. Foto: Erik van Putten

Upgrades en actiemodellen

In de loop der jaren vonden enkele upgrades in uitrusting en techniek plaats. De GLS krijgt bijvoorbeeld de pepermolen velgen en two tone lak mee. In diverse landen worden tevens actiemodellen aangeboden. Zoals de Pullman in Frankrijk. Toch wordt tijdens het midden van de jaren tachtig duidelijk dat het eind in zich komt voor de Talbot Solara.

De spoedige “reductie” naar de varianten LS, GL en SX is een voorbode van het verscheiden van de Talbot Solara. Hoewel deze ook voor de laatste bouwjaren nog enkele optische retouches van de maker meekrijgt. Het chroom verdwijnt en maakt plaats voor matzwarte lijsten en accenten. Terwijl de bumpers en de grille van de carrosseriekleur worden voorzien.

Afscheid van model en merknaam

Uiteindelijk verdwijnt de Talbot Solara van het toneel. En PSA neemt in 1986 volledig afscheid van de merknaam Talbot om zo meer ruimte te maken voor de modellen van Peugeot. De sympathieke Solara kan –net zoals andere modellen met dezelfde merknaam- nooit helemaal de belofte inlossen.

De matige bouwkwaliteit (roestgevoelig) van de middenklasser en andere Talbot modellen is één van de oorzaken ervan. Ook de stief kinderlijke rol van Talbot binnen het PSA Peugeot Citroën concern en het historische afscheid van de merknaam Simca dragen niet bij aan een standvastig en krachtig imago.

De laatste exemplaren van de Talbot Solara worden in 1986 overigens in Spanje– het enige land waar deze Talbot met een dieselmotor leverbaar is- geassembleerd uit reeds vervaardigde onderdelen. In totaal wordt de elegante Fransman 184.976 keer gebouwd. Helaas zijn er vandaag de dag slechts weinig van overgebleven.

MIS GEEN ARTIKEL MEER

REGISTREER GRATIS

EN WE STUREN U ELKE DAG ONZE NIEUWSBRIEF MET DAARIN DE LAATSTE VERHALEN OVER KLASSIEKE AUTO'S EN MOTOREN

Selecteer eventueel andere nieuwsbrieven

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

12 Comments

Leave a Reply
  1. In 1984 kocht ik een twedehandsje en heb er 8 jaar mee gereden. Ik zou een keer twee flinke personen achterin de Talbot meenemen. We kwamen niet weg want de poten van de achterbank zakte door de bodem en stonden direct op de straat. Een paar aluminium platen op de bodem en we konden weer rijden.. deze talbot vrat ook steekassen die goed lieten horen in bochten. Later heeft een bekende deze auto nog van ons is overgenomen en heeft er nog 3 jaar mee gereden. Toen zakte de talbot in elkaar bij 500.000 km.

  2. Zo’n Solara destijds ingeruild op een Opel Ascona B. De handel bood er amper geld voor. Een dag heerlijk mee gestuurd, zeer comfortabel, vlot genoeg voor zijn tijd en nadrukkelijk onderstuurd, maar ja dat waren wel meer voorwielaandrijvers in een tijd waarin achterwielaandrijving nog gewoon was.

  3. Mijn grootvader kocht een GL nadat hij een ongeval had met zijn Audi 100.
    Wat een teleurgang; onzuivere versnellingsbak, zwaar stuur dat na een bocht ruw terugkeerde naar rechtuitstand, slome motorisatie, enz.
    Behalve de comfortabele zetels was er niets aan.

  4. Mijn eerste auto in 1990 was een 85er Solara. Heerlijke stoelen, maar dat was het dan ook wel.
    In 1 jaar 20 000 km mee gereden, en veel gesleuteld, geslepen en gelast.
    Het was een leerzame auto😫

  5. Ik heb ook in de Talbot Solara gereden. Het was veel auto voor weinig geld omdat ik de auto tweedehands gekocht heb. Ns constatering van een flink gat in de bodem moest ik afscheid nemen. Het was een fijne gezinsauto.
    Ook heel merkwaardig was dat de beige bekleding rond het dashboard viesbruin werd.
    Ik kocht de auto met garantie voor het plaatwerk en jawel, de deuren moesten wegens roest vervangen worden. Het was ook een fijne vakantieauto.

  6. De Solara was modern en is comfortabel, een typisch franse reisauto.
    Jammer dat Simca na de afbouw (=geplande afbraak) bij Chrysler ook bij Peugeot niet in een enthousiast bedje belandde. Inderdaad, als je als fabrikant al twijfelt aan je merk (ook in dit geval was voor de Elzassers Simca een moetje), dan wordt het moeilijk om succes te boeken.
    Flauwe grap (uit de autowereld van destijds). Is het Talbot of Talboo? Antwoord: Als ik je bril op de grond gooi en er op trap is de bril dan kapot of kapoo?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

The maximum upload file size: 8 MB. You can upload: image. Links to YouTube, Facebook, Twitter and other services inserted in the comment text will be automatically embedded. Drop files here




Nu in de kiosk

Bekijk de bijna veertig pagina's tellende preview via deze link of een klik op de omslag.

Het decembernummer, met daarin:

  • Alfa Romeo Giulia 1300 Super
    Erik van Putten verkent de tijdloze charme van de Alfa Romeo Giulia 1300 Super, met beelden van Bart Spijker en hemzelf. Het verhaal duikt in de wereld van Alfa-liefhebber Koen de Groot, wiens familie diep geworteld is in de Alfa Romeo-cultuur. Koens' bijzondere relatie met zijn Giulia, een auto die hij al jaren koestert en die binnenkort een indrukwekkende upgrade krijgt, wordt uitgelicht. De Giulia symboliseert autoliefde en erfgoed, een passie verrijkt door Koens vader Frans, een Alfa Romeo-expert en -liefhebber.
  • Dubbel Gebruikte Typeaanduidingen
    Peter Ecury ontrafelt fascinerende verhalen uit de autowereld in de 32e aflevering van zijn serie over dubbel gebruikte typeaanduidingen. Deze editie biedt een update over de geruchten rond Peugeot en Porsche en duikt in de geschiedenis van de typeaanduiding '142', gebruikt door merken als Volvo en Austin. Ecury bespreekt ook de evolutie van de term 'GT' en het controversiële gebruik van de letters 'SS' in autonamen na WOII, met voorbeelden als de Chevrolet Impala SS en de Alfa Romeo Giulietta SS.
  • Ducati 750GT, 860GT en 900GTS
    Hans Smid belicht de Ducati rondcarters, geproduceerd van 1972 tot 1974, die minimalistische schoonheid combineren met unieke techniek. Dit artikel beschrijft Ducati's innovatiedrang en de creatie van deze modellen, benadrukt de uitdagingen en kosten bij het verzamelen ervan, en toont Ducati's reis van bijna ondergang naar iconische status.
  • Horex Imperator
    Marina Block vertelt het verhaal van de Horex Imperator, een iconische motorfiets uit de jaren 50, bekend om zijn sportiviteit en geavanceerde techniek. Ondanks de sluiting van de fabrieken bleef Horex bekend, mede door stripfiguur Werner en recente heruitgaven. De Imperator, met zijn innovatieve parallel twin en bovenliggende nokkenas, inspireerde latere ontwerpen en wordt geprezen om zijn kwaliteit en design, ondanks beperkte verkoopsuccessen.
  • KlassiekerPost
    Lezers van Auto Motor Klassiek delen hun ontdekkingen en ervaringen. Eddy Joustra ontdekt een Peugeot 203 pickup in Heerenveen, terwijl Robert Reessink in Italië een unieke Moto Guzzi bromfiets fotografeert. Verhalen variëren van Chris van Haarlems Schotse scooteravonturen tot Bram Droogers vondst van een Rolls-Royce Corniche en twee FIAT 850's. Ben de Man vindt een bijzondere Chevrolet Step-Van in Nederland, en lezers delen correcties en aanvullingen op eerder gepubliceerde artikelen.
  • Nissan Silvia 1.8 Turbo
    Aart van der Haagen onthult de geschiedenis van een zeldzame Nissan Silvia 1.8 Turbo, oorspronkelijk als bedrijfswagen geregistreerd. De eerste eigenaar transformeerde de auto naar een gezinsvriendelijk voertuig, en Jan Manenschijn koestert nu deze ongerestaureerde parel met slechts 67.000 kilometer op de teller.
  • Peugeot 205-collectie Team VCC Twente
    Aart van der Haagen belicht de verzamelpassie van Team VCC Twente voor Peugeot 205-modellen. De broers Peter en Niek Olde Veldhuis verzamelden unieke exemplaren zoals de GTI en CTI, en zelfs een zeldzame 1.9 GTI Dimma. Hun collectie toont de transformatie van een ooit gewoon model naar een bijzondere klassieker.
  • Volvo en Klassieke Auto's
    Alain Pondman van Volvo Lotte spreekt over de echte waarde van klassieke auto's. Hij bekritiseert de trend van goedkope, slecht onderhouden klassiekers op Marktplaats, benadrukt het belang van het maken van herinneringen met oldtimers, en adviseert kopers om te investeren in kwaliteit en duurzaamheid.
  • Volkswagen Kever 1955 - Tweede leven
    Max de Krijger vertelt het verhaal van Hendrik Jan Hofman, een gepassioneerde Kever-restaurateur. Hofman bracht een zwaar beschadigde 1955 Kever weer tot leven met een toewijding aan perfectie en detail. Deze groene Kever, compleet met handgemaakte kinderstoel en open dak, weerspiegelt zijn vakmanschap. Hofman overweegt nu de verkoop van de Kever om zich op een nieuw project te richten.
  • KlassiekerPost
    In de KlassiekerPost-rubriek van Auto Motor Klassiek delen enthousiaste lezers hun unieke vondsten en persoonlijke ervaringen. Eddy Joustra stuit op een zeldzame Peugeot 203 pickup in Heerenveen. Robert Reessink legt in Italië een unieke Moto Guzzi bromfiets vast op camera. Chris van Haarlem deelt zijn Schotse scooteravonturen, inclusief een onverwachte ontmoeting met een Austin A30 op het eiland Skye. Bram Drooger spot een elegante Rolls-Royce Corniche en twee FIAT 850's. Ben de Man ontdekt een bijzondere Chevrolet Step-Van in Nederland. Deze rubriek illustreert de diversiteit en diepgewortelde passie van klassieke auto- en motorliefhebbers, met verhalen die variëren van lokale ontdekkingen tot internationale schatten. Daarnaast bieden lezers waardevolle correcties en aanvullingen op eerder gepubliceerde artikelen, zoals P.B.T.M. Matthijssen's input over de Ardie/Dürkopp Dianette, wat bijdraagt aan de rijke en veelzijdige inhoud van het tijdschrift.
  • Opnieuw bijna twintig pagina's korte berichten over van alles en nog wat, wat met klassiekers heeft te maken
  • En natuurlijk onze rubriek 'Klassiekertjes' waarin u lekker rond kunt shoppen op zoek naar uw volgende klassieker.

Het perfecte leesvoer voor een avondje of meer ongestoord weg te dromen. Hij ligt nu in de winkels. Een abonnement is natuurlijk beter, want dan mist u geen nummer meer en u bent nog eens veel goedkoper uit ook. Niet verkeerd in deze dure tijden.

Bedford bus

Bedford Mandenbus (1968). “De bus van de glimlach”.

Zoute Grand Prix 2020 Private Edition