Veilingsites en beunhazen, samen met het gemopper achteraf. De voors en tegens. Van veilingsites en beunhazen. We horen er telkens weer over. En we verbazen ons. We hebben nog nooit zoveel lijnrecht tegenover elkaar liggende meningen gehoord.
Uit eigen ervaring en statistisch zal iedereen wel weer zijn gelijk hebben wat betreft veilingsites en beunhazen.
En in de begindagen van de veilingsites zal er best wat onduidelijkheid en schemergebied zijn geweest voor de niet ingewijden. Maar naar onze ervaring zijn de veilingsites inmiddels zo transparant dat de boze berichten en misverstanden alleen nog maar komen van mensen die niet lezen waar ze mee bezig zijn of niet weten wat ze aan het doen zijn.
Dat gebrek aan inzicht geldt ook voor kritiek op klussenbedrijven en het geroeptoeter op fora zoals dat van Tros Radar.
Wanneer je echt geen geld hebt om iets te laten doen of te kopen, dan is Internet het ideale bos voor dromende geesten om te verdwalen.
Een wel heel sneu voorbeeld was dat van iemand die voor een hand kleingeld een auto kocht voor een meeneemprijsje. Die auto ging kort daarna ernstig stuk. En de koper klom tot in de hoogste bomen in verband met oplichting, garantie, verplichtingen en verantwoordelijkheden. “Schande!” Voor een auto van 600 euro. “En u moet wel weten dat 600 euro voor mij een heel groot bedrag is!” Hem trof uiteraard geen schuld.
De bottom-line van het verhaal is natuurlijk dat je, als je ergens geen geld voor hebt, het gewoon moet laten. Een oud Hollandse zegswijze is immers: “Zonder geld moet je niet naar de hoeren gaan”. Plastisch, maar duidelijk.
Bij mensen die op klussensites karweien aanbieden, dat zijn ook vaak de ultieme koopjesjagers. En van dat volk valt altijd weinig goeds te verwachten. Het zijn ook de mensen die geen ‘werk van vaklui afpakken’ omdat ze domweg geen geld aan vaklui willen uitgeven. Daardoor zijn de klussensites waarschijnlijk ook minimaal hinderlijk voor echte vaklui, mensen met een bedrijf en btw verplichtingen.
Uit eigen ervaring en uit redelijkheidsstandpunt: er zijn gewoon klussen die naar burgermans begrippen te moeilijk zijn en/of waarbij de rit naar de vakman op een of andere manier niet haalbaar is.
En vanuit die hoek zijn we op persoonlijke titel toch blij een paar vaklui te hebben getroffen op het gebied van plaatwerk en elektra.
Dat zijn dan mensen die ‘aan huis’ de klus komen klaren tegen een realistische vergoeding. En dat de klassieker daarna weer gewoon op eigen kracht naar zijn vertrouwde onderhouds- of reparatie adres kan?
Dat lijkt een duidelijke win-win situatie.
