Het verhaal voor Pieter begon met de Velox uit 1957, die zijn vader kocht op de automarkt in Apeldoorn in 1961. Zijn vader had een garagebedrijf en daarnaast een taxi, zoals dat vroeger wel vaker voorkwam.
De oude taxi was uitgediend en zo werd de Vauxhall voor dit doel aangeschaft.
Taxi
De auto werd gebruikt als taxi tot 1968, toen werd hij afgekeurd. Pieters grootvader heeft toen nog enkele jaren in de auto gereden tot zijn 84-ste jaar. Daarna kwam de auto in een hoek te staan. Hij heeft zelfs nog enkele jaren ergens anders gestaan, totdat de eigenaar van de loods waar hij stond die ruimte zelf weer moest gebruiken. Toen kwam hij weer in dezelfde hoek te staan.
De staat van de auto was toen niet zo best meer, maar het was wel een auto die je niet meer op elke hoek van de straat zag. Pieter en zijn vader zijn toen begonnen de auto te restaureren. Dat heeft geduurd van 1990 tot 1993. Er moest behoorlijk wat aan gelast worden, bepaalde delen moesten verchroomd worden, de bekleding werd onder handen genomen en tenslotte werd de Vauxhall van een nieuwe laklaag voorzien.
Vauxhall Velox uit 1954
De tweede Vauxhall is een Velox uit 1954. Deze werd te koop aangeboden in het clubblad van de Vauxhallclub de “Griffin”. Hij stond in Zuid-Holland. Na wat onderhandelen over de prijs werd ook deze auto aangeschaft. Het was een technisch goede, rijdbare auto. Maar hij was een keer overgespoten en dat was niet heel mooi gebeurd, ook moest er hier en daar iets aan gelast worden.
Dat was in 1996. Pieter heeft de auto jaren zo gebruikt, maar deze was hem niet helemaal naar de zin. Dus werd deze enkele jaren terug met hulp van een goede kennis ook gerestaureerd.
De auto werd opnieuw gespoten, en de bumpers en wieldoppen verchroomd.
Na een tijdje begon de bekleding van de voorste bank, waar al wat sleetse plekken in zaten, gaten te vertonen. Pieter: “Het was een hele toer om de juiste bekleding te vinden, maar ik was enkele jaren geleden in Rosmalen op een oldtimerbeurs en ik kwam daar in contact met een mevrouw die bepaalde stoffen kon weven. Ze stond daar met een stand. Ik heb haar een stukje stof opgestuurd en ze heeft aan de hand daarvan nieuwe stof geweven. Ik ben zeer tevreden met het resultaat. Vervolgens heeft mijn bekleder de stof aangebracht op de bank.”
Vauxhall Cresta uit 1955
Pieter vertelt verder: “Tegen de derde Vauxhall liep ik heel toevallig aan. Een kennis van mij kwam bij me. Hij kon een Vauxhall kopen van het latere type, het zogenaamde P-type, en vroeg aan mij wat informatie. Ik werd wat nieuwsgierig naar die auto, maar de man wilde er niet te veel over loslaten. Wel dat hij op internet stond en dat het een groene was. Toen hij weer was weggegaan ging ik direct even struinen op internet en ik had de auto al heel gauw in beeld.
Zelf had ik geen belang bij deze auto. Maar toen ik wat verder scrolde, kwam er een andere Vauxhall in beeld, namelijk een Cresta van 1955 in een zogenaamde two-tone kleurstelling, groen met een crème dak. Ik heb toen contact opgenomen en we zijn de volgende week wezen kijken. Ik vond het een prachtige auto en heb hem gelijk gekocht. Deze auto was in een heel mooie staat. Ik heb alleen de remmen gereviseerd, de motor goed afgesteld, het laden van de dynamo hersteld en de voorbank laten opvullen, die was doorgezakt.
En dan staat er nog een Vauxhall Cresta van 1956, die ik ooit eens gekocht heb met enkele onderdelen. Ik hoop deze ooit nog eens te restaureren, dan heb ik een ze van de bouwjaren ’54, ’55, ’56 en ’57. Elk jaar is in detail weer iets anders, zoals kleine achterruit, grote achterruit, verschillende grilles, achterlichten. Het eerste type heeft nog richtingaanwijzers, de latere types knipperlichten etc.
Ik rijd graag in deze auto’s. Het zijn echt auto’s om lekker mee te toeren. Wat ik zo mooi vind, is het grote koppel van de motor. Al rijd ik ook 30 km in zijn drie (hij heeft maar drie versnellingen), ik geef een dot gas en hup daar gaat-ie weer. En dan dat geluid van die 6-cilinders natuurlijk.
Historie
Het E-type werd geïntroduceerd in het najaar van 1951 in de versies Wyvern (4-cilinder) en Velox (6-cilinder).
In het begin werden de auto’s voorzien van de oude lange slag motoren.
In 1952 kwamen er zowel voor de Wyvern als de Velox nieuwe vierkante motoren zogenaamde square engines (boring x slag 79.4 x 76.2). resp. 1508 cc 48 pk en 2262 cc 68 pk.
In 1955 werden enkele wijzigingen doorgevoerd.
De auto’s kregen een andere grille en motorkap en een ander dashboard, ook werden de achterwielen voorzien van zogenaamde spats (afdekpanelen). Dit gold niet voor de goedkopere Wyvern, en werden ze voorzien van knipperlichten in plaats van richtingaanwijzers. Ook kwam er een luxere versie op de markt, de “Cresta”. Deze laatste was voorzien van two-tone lak (twee kleuren), leren bekleding, afsluitbare tankdop, make-up spiegel etc.
Model 1956 kreeg weer een andere grille, andere sierlijsten en een grotere achterruit. Ook werden nu raamslingers toegepast om de portierruiten te bedienen, bij de eerdere types konden de ramen gewoon op en neer geschoven worden.
Model 1957 tenslotte werd voorzien van weer een andere grille en andere achterlichten. De Cresta in twee kleuren kreeg nu een baan op de zijkant in een andere kleur. Ook kregen de auto’s een elektrische ruitenwisser. Bij de vorige modellen werden de ruitenwissers bediend door een kabel die aangedreven werd door de nokkenas. Ook kregen de Vauxhalls een andere, iets grotere carburateur.
Eind 1957 werden de E-types opgevolgd door twee nieuwe modellen namelijk de viercilinder Victor F-1 en de zescillinder Velox en Cresta PA.
Mis de kans niet om de volgende AMK in je bus te vinden en abonneer je nu.
Kwam in jaren 50 52 ook met mijn vader op die Mark in Apeldoorn met wat hondertjes kon je leuk spul kopen mooie tijd
Vooral die tweede bumper met bumperroset in het midden op die eerste foto is apart.
In het jaar 1970 was ik op een verkoop door faling van een garage en daar stond een Vauxhall Victor in zeer mooie staat binnen en buiten de motor stond in een ander lokaal maar was erbij.Iemand bied er 50 frank voor waarop de curator zegt ben je niet beschaamd dan kijkt hij naar mij en zegt krullekop wat geef jij (omdat ik al meer gekocht had waaronder een Volvo PV 544)ik zeg 500 frank en dat blijft het enige bod.Thuis zag ik dat de motor vernieuwd was en onder het tapijt vond ik 550 frank in briefjes van 50 en 20 frank.Mijn vader heeft er nog vele jaren mee gereden
Mijn vader kocht in 1951 een Vauxhall Wyvern, het model voor deze genoemde Vauxhalls.
Zelf heb ik een 1951er Velox gehad, want met alle auto’s wilde ik mijn vader overtroeven.
In 1953 kocht hij een Velox zoals hier ook o.a. is afgebeeld en reed daarmee tot 1957, toen kwam de Mercedes en daar is hij nooit meer van afgeweken. Maar ik heb hele goede herinneringen aan de Vauxhall en de Velox die ik zelf had is vorig jaar teruggekeerd in zijn geboorteland. Gezien mijn leeftijd (76) going for 77 ben ik nu een beetje aan het afbouwen dus daarom is hij weggegaan maar ondanks dat ik een enorme MB liefhebber ben heb ik hier ook hele goede gedachten en herinneringen aan. Inderdaad jammer dat op het europese vasteland dit merk niet meer wordt gevoerd, maar Opel won het nu eenmaal op kwaliteit in de 60er jaren van Vauxhall en toen is helaas het verval in de verkopen begonnen
Rond 1960 reed de directeur van mijn HBS ook Vauxhall, ik meen een Cresta. Uiteraard parkeerde hij die pal voor de hoofdingang van de school (Catharijnesingel, Utrecht). Ik zie nog precies het beeld van de hoede(n)plank, waarop zo’ n looiige brandblusser was bevestigd, waarschijnlijk met een paar parkertjes. Pas later zag ik in gedachte wat er gebeurd zou zijn bij een flinke (frontale) botsing.
Henny Lechanteur.
Mijn vader kocht de eerste Vauxhall Victor, die had boven op de motorkap een soort nikkelen vogel. De richtingaanwijzers kwamen aan de zijkant uit.
Daarna kochten wij samen een modernere Vauxhall Victor. Vierkant en kanarie geel. Prachtige auto.
Toen ik zelf 18 jaar was kocht ik de Vauxhall Cresta met 6 cilinder motor, Interieur van prachtig grijs leer. Bouwjaren zal ik nog moeten nakijken.
Jammer dat ik toen het old timer gevoel nog niet had. Ik had ze nooit moeten weg doen, Maar ja dat is achteraf,
Veel succes met jouw wagenpark en vooral het merk VAUXHALL, Dirk.
Prachtig verhaal, en nog mooier zijn de origineel Nederlandse kentekens!!
Fraaie auto’s. Jammer dat merk weg gedegenereerd is.
Weet toen zo ‘ n te staan in de Bilt vanouds schoenen winkel Versluis
moest steeds aan beginnen ,weet niet of hij klaar is