Uitlaten op klassiekers

Fabrieksuitlaatsystemen zijn nooit voor de eeuwigheid geconstrueerd. Ze moeten tijdens hun leven zorgen voor optimale vermogensontplooiing en maximale geluidsdemping. En dat de interpretatie van die waarde in de loop der jaren nogal eens anders is ingevuld? Het zij zo.

In de tussentijd is zo’n uitlaatsysteem blootgesteld aan weer en wind, aan hitte en afkoelen, aan trillingen en aan chemische aantasting door zurig condenswater na korte ritten. En dan hebben we het nog niet eens over deuken en schaafwonden.

Nieuwe originele uitlaatsystemen hadden hun prijs

Daar dook de toeleveringsmarkt dapper op in. In de tijd van de Europese een- en tweecilinders was het maken van een uitlaatsysteem een vrij eenvoudige klus voor iemand met een wals en een lasapparaat. Dat soort eenvoudige vervangingsuitlaten werd dan ook al heel vroeg en voor nette prijzen aangeboden. En of een 350 cc BSA nu wat meer of minder geluid maakte en of hij er een pk bij had gekregen of er eentje kwijt was? Pfah. Lekker belangrijk.

Met de komst van de Japanse viercilinders veranderde alles

Hun uitlaatsystemen waren echt berekend op optimale gasstroming en geluidsdemping. En de buitenkant van de dempers werd gevormd door geperste en gelaste schaaldelen, waarin allerlei deuken, dutten en gaten zaten om ruimte te maken voor remmen, middenbokken en bumprubbers.

De hele opzet, constructie en uitvoering was gebaseerd op massaproductie. En daarom was de constructie van dure persmallen gewoon de goede insteek. Alleen: de gemiddelde smid kon zo’n vier-in-vier setje Honda CB750 OHC dempers echt niet meer in een middag maken. En vervangen door origineel? Dat was duur. Heel duur. Gelukkig waren er indertijd bijna geen problemen met motorgeluid en de toeleveranciers gingen massaal vier-in-een systemen maken. Die waren goedkoper en nog eens aanzienlijk lichter ook. En dat sommige exemplaren wel erg luidkeels waren? Dat vonden we toen mooi!

Meer of minder

In een vergelijkingstest in Das Motorrad bekeken de Duitsers een dozijn vier-in-een systemen voor de Kawa Z900. Het beste systeem leverde bijna evenveel vermogen als de originele set pijpen. Het slechtst beoordeelde systeem maakte een kudde van 14 paarden zoek.
Intussen zijn die moeilijke Japanse fietsen erkend de moeite van het restaureren waard. En die uitlaatsystemen? De voorraad NOS is inmiddels wel opgedroogd. Maar er zijn mondiaal een paar investeerders die – natuurlijk in China – weer echte serieuze persmallen hebben laten maken. Daarom zijn er nu weer nieuwe uitlaatdempers, echte replica’s inclusief de correcte ingeslagen nummers, voor in elk geval Honda CB450 K1’s, CB750 OHC’s, Kawasaki Mach III’s 900 en – uit Nederland! – Suzuki T500’s

En dat zo’n set moois zomaar in de buurt van de twee mille aan keiharde euro’s kan zitten? Ach: beter duur dan niet te koop.